در حال حاضر یکی از اصلی ترین بازیگران حاضر در تحولات سوریه کردها می باشند . کردهایی که از سالهای پیش تا کنون به چنین فرصت طلایی دست نیافته بودند ، فرصت و شرایطی که آنها را دریک بازی برد برد قرار داده است .
اگر چهار پارچه کردی را به صورت دقیق مورد بررسی قرار دهیم می بینیم که دو بازیگر اصلی در میان قوم کرد نقش آفرینی می کنند . یکی اوجالانی ها و جریان پ ک ک و دیگری جبهه اقلیم و به خصوص شخص بارزانی .
این دو جربان هرکدام توانسته اند میزان تسلط خود بر مناطق تحت نفوذ شان راگسترش دهند . بارزانی ها با تشکیل اقلیم در کردستان عراق و او جالانی ها در کردستان ترکیه .
اما این دو گروه حال به دنبال تصاحب 2حلقه باقیمانده کردی در منطقه هستند، یعنی سوریه و ایران .
سوریه همیشه در قضیه کردها آخرین حلقه اتصال به کردستان بزرگ در نظر گرفته می شد اما دیدیم با شروع منازعات در این کشور کرد های سوریه به توفیقات فراوانی دست یافتند . سوریه‌ای که تا کنون هیچ حزب کردی به صورت قوی و جدی در آن فعالیت نکرده است و می توان گفت که اصلا ساختار سیستماتیک کردی در آن بی معنی بوده، تشنه ورود و یا تشکیل احزاب جدید و یا ترمیم و قدرت یافتن احزاب قدیمی تر کردی است .
طولی نکشید که جدای از همه در گیری ها، سوریه به میدان رقابت دو جریان مهم کردی یعنی بارزانی ها و اوجالانی ها بر سر تصاحب رهبری و مدیریت آینده کردهای سوریه تبدیل شد.
مبارزاتی که دو طرف را واردار به صرف هزینه های فراوان چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ اعتباری می کند.
اتحادیه دمکراتیک کرستان سوریه PYDکه همان شاخه سوریه پ ک ک محسوب می شود توانست از همان ابتدای کار و با پشتوانه سابقه طولانی تر در مبارزات کردی و استفاده از عقبه پ ک ک در ترکیه نبض اصلی تحولات را در اختیار گرفته وبا ارتباط گیری های مناسب که به نظر می رسد با دولت مرکزی سوریه داشت به راحتی کنترل برخی از شهر های شمالی سوریه را در اختیار بگیرد.اما PYDبه خوبی می دانست که تنها برتری او نیرو های نظامی و ساختار نسبتا منسجم اش است ، در چند موضوع دچار ضعف است. یکی اینکه اتحادیه دمکراتیک نمی توانست به راحتی شورای ملی کردستان که متشکل از 12 حزب کردی نزدیک به بارزانی بود را درهمان ابتدای کار از صحنه خارج کند و خودرا وارد در گیری های درونی کردهای سوریه کند واز طرف دیگر یکی از راههای ارتباطی سریع نیرو های پ ک ک و PYDاز طریق اقلیم کردستان و به خصوص مناطق در اختیار بارزانی ها صورت می گرفت پس ناچار بود که با شورای ملی کردستان بر سر یک میز بنشیند و ائتلافی با نام شورای عالی کردستان را تشکیل دهد .
از سوی دیگر جریان بارزانی که در ابتدای کار خود را بازنده مسئله کردی در سوریه می دید با افزایش ارتباطات خود با جریان های متفاوت در داخل سوریه بر شدت رقابت خود با PYD افزود.اقدامات بارزانی را می توان در چند بعد مورد بررسی قرار داد:
1- معرفی خود به عنوان عامل وحدت میان کردهای سوریه
2- برقراری ارتباط تنگاتنگ با احزاب مقابل حزب اتحاد دمکراتیک در سوریه و تقویت آنها (شورای ملی کردستان)
3- ایجاد پایگاهای نظامی آموزشی برای کرده های سوریه در اقلیم کردستان
4- حمایت از ارتش آزاد سوریه و شرکت در جلسه مخالفین بشار درقطر
5- راه اندازی احزاب جدید در سوریه(گردان ادریس بارزانی ونوادگان بارزانی)
هدف بارزانی از ارتباط گیری با مخالفین بشار را اینگونه می توان تحلیل کرد که مسعود بارزانی PYD را عامل و ابزار در اختیار بشار می داند و احساس می کند که در صورت ماندن بشار برسر قدرت در میان کرد های سوریه ، هیچ حزبی به جز حزب اتحادیه دمکراتیک توانایی فعالیت نخواهد داشت . حتی در صورت رفتن بشار نیز با توجه به پتانسیل های نظامی در اختیار این گروه ، آنکه صحنه گردان خواهد بود اتحاد دمکراتیک است .پس لازم است که از طرق مختلف ضربات اساسی به این حزب وارد کرد .در همین راستا بارزانی با برقراری ارتباط با مخالفین حکومت سوریه و شرکت در جلسه قطر و حتی گفته می شود کمکهای مالی به مخالفین سعی در ضربه زدن به PYD از طریق ارتش آزاد سوریه را دارد، در این راستا ترکیه نیز که از قدرت یافتن پ ک ک ای جدید این بار درهمجواری مرزهای جنوبی خود نگران است مسعود را یاری می رساند.
بهترین راه آسیب رسانی به PYD،مجبور کردن این حزب به اعلام موضع روشن نسبت به دولت مرکزی سوریه و ارتش آزاد سوریه یا همان مخالفین است .زیرا یکی از عوامل اساسی قدرت یافتن PYDدور نگاه داشتن خود از صحنه درگیری های داخلی سوریه بود. به معنی دیگر این حزب از آب گل آلود پیش آمده در سوریه ماهی خود را بدون دردسر می گرفت .
پس برای ضربه زدن به این حزب باید او را یا با دولت مرکزی و یا با مخالفین در گیر ساخت که بارزانی گزینه دوم را مد نظر قرار داده است .
در همین راستا می توان درگیری های شهرسرکانی در چند هفته اخیر را در این پازل متصور شد.
با توجه به همه مواردی که در بالا به آن اشاره شد ما در آینده نه چندان دور در سوریه باید منتظرایجاد جبهه کردی – کردی و جبهه کردی – عربی باشیم. جبهههایی که پیروز درآن ، مهره چین بازی شطرنج آینده کردها در منطقه و حتی درحلقه آخر یعنی ایران خواهد بود.
