با نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری مصر در سفارتخانههای این کشور- که روز دوشنبه به پایان رسید- بر اساس اخبار و گزارش‌های رسیده، نتایج انتخابات نشان از این دارد که السیسی به نسبت حمدین صباحی پیشتاز است، آن چه که شاید پیش از این نیز محتمل بوده است و چه بسا چنین نتیجه‌ای در انتخابات روز 26 و 27 مه (5 و 6 خرداد) نیز اتفاق افتد. سیسی که به حسب ظاهر، به واسطه‌ی خواست مردمی، پس از برکنار نمودن محمد مرسی، امور حاکمیت را به عدلی منصور، رئیس دادگاه قانون اساسی مصر، واگذار نمود، به سرعت از سوی آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا و کشورهای عربی خلیج فارس مورد حمایت مالی و معنوی قرار گرفت. به ویژه آن که اسرائیل در چندین موضع نسبت به روی کار آمدن سیسی اقبال نشان داد. در حقیقت مادامی که مصر به ریاست جمهوری السیسی، بتواند منافع اسرائیل را حفظ نماید، هم سیسی در رأس حاکمیت آتی مصر باقی خواهد ماند و هم دولت آتی نیز مورد حمایت اسرائیل و آمریکا خواهد بود چرا که در واقع وجود یک دولت ضعیف نیز در مصر، به جهت منافع مالی اروپا و امنیت اسرائیل، به سود آنان خواهد بود. اما این که حاکمان مصری، حاکمیت خویش را به واسطه‌ی برگزاری انتخابات توجیه نمایند، امری مسبوق به سابقه است؛ امری که در زمان حسنی مبارک تنها با کاندیدا شدن شخص وی محققق شده و انتخابات برگزار می‌شده است. این امر مدتی پیش نیز در کشور همسایه توسط بوتفلیقه اجرایی شد و با وجود کهولت سن به 90 درصد آراء دست یافت. اما اکنون به دور از مد نظر قرار دادن سابقه‌ی انتخابات ریاست جمهوری مصر با وجود یک کاندیدا، سیسی به بازار گرمی انتخابات نیازمند است. اکنون جامعه‌ی مصر با توجه به انقلاب 25 ژانویه‌ی 2011 و آغاز روند بیداری اسلامی، هوشیارتر و دارای روحیه‌ی مطالبه‌گرتری شده است. لذا السیسی این فرصت گرم بودن تنور انتخابات را با حضور صباحی ترجیح می‌دهد تا که بتواند نمای آتی حکومت را به صورتی دمکراتیک‌گونه جلوه دهد. از طرفی دیگر وجود فضای آزاد، حمایت بیش از پیش جامعه‌ی بین الملل (آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا) را به همراه خواهد داشت. السیسی به خوبی می‌داند تا زمانی که بتواند مصر را کشوری امن جهت سرمایه‌گذاری اروپا و آمریکا بدارد (اروپا پیش از تحولات 2011 شریک اول تجاری مصر بوده است) و بتواند با کنترل اوضاع داخلی، امنیت مرزهایش و منافع اسرائیل را تأمین کند، مورد حمایت قرار خواهد گرفت. بنابراین با پررنگ کردن حضور مصریان خارج از کشور در انتخابات و کسب حمایت خارجی برای السیسی- با پیش‌فرض قرار گرفتن به قدرت رسیدن سیسی- تفوق بر کشورهای اتحادیه‌ی آفریقا و تثبیت حاکمیت را در پیش خواهد داشت.
