در 23 ژوئیه سال 2014، شورای حقوق بشر طی قطعنامه S-21/1، تصمیم به اعزام فوری کمیته مستقل تحقیق برای بررسی تمام موارد نقض حقوق بشردوستانه بینالمللی و قوانین بینالمللی حقوق بشر در اراضی فلسطین اشغالی، از جمله شرق بیت المقدس، به ویژه در نوار غزه اشغالی در چارچوب عملیات نظامی 13 ژوئن 2014 چه قبل، در طی و یا بعد از آن، برای ایجاد حقایق و تخلفات و جرایم مرتکب شده گرفت تا مسببین و مسئولین در برابر این جرایم پاسخگو باشند. در این نوشتار سعی داریم به بررسی این گزارش بپردازیم. (1)
نهاد تحقیقی و منتشر کننده
رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژوئیه 2014 سه کارشناس برجسته (2) را برای بررسی تحولات و جنگ غزه منصوب کرد. اعضای این کمیته به طور رسمی کار خود را در 16 سپتامبر سال 2014 آغاز کردند. در شروع، اعضای این کمیته بارها و بارها از اسرائیل درخواست همکاری برای اجازه ورود به رژیم صهیونیستی و فلسطین اشغالی، از جمله کرانه باختری، شرق بیت المقدس و نوار غزه را نمودند اما رژیم صهیونیستی به هیچ یک از درخواستها پاسخ نداد. همچنین این کمیته خطاب به رژیم صهیونیستی و دولت فلسطین یک لیست از سؤالات مربوط به حوادث خاص، مسائل قانونی و سیاست را ارسال نمود که تنها دولت فلسطین به درخواستها پاسخ داده است.
در واقع رژیم صهیونیستی اساساً هیچ همکاریای برای تهیه این گزارش ننمود و آن را چه در حین تحقیقات و چه پس از انتشار به رسمیت نشناخته و انتقادات تندی نیز متوجه کمیته و گزارش نمود. در هر حال نتیجه این تحقیقات در قالب گزارشی در 22 ژوئن 2015 توسط کمیته مستقل تحقیق سازمان ملل متشکل از “ماری مک گووان دیویس”، رئیس این کمیته و قاضی سابق دادگاه عالی نیویورک و “دو دو دینه”، کارشناس سنگالی ارائه شد و کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (United Nations High Commissioner for Human Rights) در 24 ژوئن 2015 آن را منتشر نمود. حکم این نهاد مشتق شده از بندهای ۱، 3 و ۵۵ منشور ملل متحد میباشد که با ادغام کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و مرکز حقوق بشر در تاریخ ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۹۷ تحت عنوان کمیساریای عالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد تأسیس گردید.(3)
1) مقدمه (محتوا) (پاراگراف 1 تا 5)
گزارش منتشر شده در خصوص جنگ 51 روزه غزه در سال 2014 متشکل از 183 صفحه، 8 بخش و 685 پاراگراف است. این گزارش بخشهای مانند: مقدمه، روش و دستور (ارزیابی اطلاعات و اثبات استاندارد)، چارچوب قانونی (شامل: حقوق بشردوستانه بینالمللی، حقوق بشر بینالمللی و حقوق جزای بینالمللی)، مفاد، نتیجهگیری و یافتههای اصلی، اثرات (رژیم صهیونیستی ـ فلسطین)، پاسخگویی (رژیم صهیونیستی ـ فلسطین)، ارزیابی، نتیجهگیری و توصیه.
2) روش و دستور (ارزیابی اطلاعات و اثبات استاندارد) (پاراگراف 6 تا 21)
کمیته تحقیق سازمان ملل ماموریت خود را برای بررسی اتهام موارد نقض حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بینالمللی در فواصل تاریخی 13 ژوئن تا 26 اوت 2014 در سراسر فلسطین اشغالی، به ویژه در غزه، متمرکز کرد. این کمیته هسته وظایف خود را بر روی قربانیان و حقوق بشر متمرکز نمود و بیشتر مستندات خود را (به دلیل جلوگیری اسرائیل برای سفر اعضای این کمیته به غزه و بیتالمقدس) از مصاحبهها و گزارش سازمانهای غیردولتی جمع آوری نمود. با توجه به محدودیت خروج شاهدان و قربانیان از غزه، اکثر مصاحبهها از طریق اسکایپ، ویدئو کنفرانس و تلفن به صورت محرمانه انجام پذیرفت. همچنین مصاحبههایی با شاهدان اسرائیلی در ژنو (در ژانویه 2015) صورت پذیرفت. این کمیته همچنین برای جمع آوری اسناد مربوط به نقض حقوق کودکان، از سازمانهای غیردولتی محلی و بینالمللی و مصاحبه با پزشکان بهره برد و همین روال را برای جمع آوری اطلاعات در خصوص خصومت علیه زنان نیز به کار گرفت. در کل این کمیته و دبیرخانه آن بیش از 280 مصاحبه با قربانیان و شاهدان انجام داد و بیش از 500 اظهارنامه و اسناد کتبی از طیف گستردهای از منابع (از جمله شاهدان عینی، گزارشهای پزشکی و نظرات کارشناسی متخصصین اسلحه، تصاویر ماهوارهای، فیلمهای ویدئویی و عکسهای آرشیوی، دیدگاههای حقوقی متخصصان حقوق بینالملل) مورد استفاده کمیته تحقیق قرار گرفت.
3) چارچوب قانونی (پاراگراف 22 تا 52)
چارچوب هنجاری برای کمیته، حقوق بینالملل به ویژه قوانین حقوق بشر بینالمللی، حقوق بشردوستانه بینالمللی و در صورت امکان قوانین جنایی بینالمللی بوده است. بنابراین کار کمیته بررسی جنگ غزه در چارچوب حقوق بشردوستانه بینالمللی، قوانین بینالمللی حقوق بشری و حقوق کیفری بینالمللی انجام پذیرفته است.
ارتش رژیم صهیونیستی در این جنگ بیش از شش هزار حمله هوایی انجام دادهاند که در طی آن مناطق مسکونی و بسیاری از ساختمانها (حدود 4200 ساختمان) مورد هدف قرار گرفتهاند که طبق تصاویر ماهوارهای حدود نیمی از آنها به صورت کامل با خاک یکسان شدهاند. طبق این گزارش پناهگاههای فلسطینی نیز بارها مورد اصابت موشکهای رژیم صهیونیستی قرار گرفتهاند. در حالی که حدود سیصد هزار نفر به 85 مدرسه به عنوان پناهگاه اضطراری نقل مکان نموده بودند 7 بار مورد حمله قرار دادند |
4) مفاد (پاراگراف 53 تا 58)
در این گزارش آماده است که جنگ 51 روزه غزه و اشغال طولانی مدت کرانه باختری، شرق بیت المقدس و نوار غزه توسط رژیم صهیونیستی و همچنین افزایش شمار حمله راکتی به رژیم صهیونیستی، چشمانداز سیاسی برای رسیدن به یک راه حل برای صلح و امنیت برای دو طرف و تحقق بخشیدن به حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین را با چالش روبرو میسازد. همچنین این کمیته معتقد است حملات موشکی گروههای مسلح فلسطینی در طول ماههای ژوئن و ژوئیه 2014 تهدید کننده امنیت رژیم صهیونیستی بوده است.
5) یافتههای اصلی و نتیجهگیری (پاراگراف 59 تا 550)
کارشناسان کمیته به موارد نقض آتش بس، حمله به غیرنظامیان و مراکز و خودروهای امدادی و همچنین بمباران کور مناطق غیرنظامی اشاره نموده و آن را از مصداقهای جنایات جنگی دانستهاند. بر اساس حملات گروههای فلسطینی حدود 73 نفر از اسرائیلیها که عمده آنها نظامی هستند کشته شدهاند. در یک جمع بندی کلی این گزارش اذعان نموده است که توان نظامی گروههای مسلح فلسطینی در سالهای اخیر به طور چشمگیری بهبود یافته است. راکتها و موشکهای فلسطینی به راحتی میتواند برد 20 کیلومتر را پوشش دهد و همچنین در سالهای اخیر گروههای فلسطینی توانستهاند به موشکهایی با برد 200 کیلومتر دست یابند. بر اساس این گزارش اکثر موشکهای فلسطینی بدون هدف مشخص شلیک شدهاند و گروههای فلسطینی در خصوص تعداد کمی از حملات که ممکن بود غیرنظامیان مورد اصابت قرار گیرند هشدار داده است.
در ادامه این گزارش به جزئیات جنگ افروزی رژیم صهیونیستی در غزه پرداخته شده است. ارتش رژیم صهیونیستی در این جنگ بیش از شش هزار حمله هوایی انجام دادهاند که در طی آن مناطق مسکونی و بسیاری از ساختمانها (حدود 4200 ساختمان) مورد هدف قرار گرفتهاند که طبق تصاویر ماهوارهای حدود نیمی از آنها به صورت کامل با خاک یکسان شدهاند. طبق این گزارش پناهگاههای فلسطینی نیز بارها مورد اصابت موشکهای رژیم صهیونیستی قرار گرفتهاند. در حالی که حدود سیصد هزار نفر به 85 مدرسه به عنوان پناهگاه اضطراری نقل مکان نموده بودند 7 بار مورد حمله قرار دادند. گزارش کمیته تحقیق نشان میدهد که بیشتر حملات رژیم صهیونیستی در طول شب که افراد در حال خواب بودهاند صورت گرفته است که تلفات غیرنظامیان و به صورت اعضای خانواده در کنار یکدیگر را به شدت بالا برده است.
طبق این گزارش هدف قرار دادن خانههای مسکونی توسط رژیم صهیونیستی به عمد و بدون اعلام که بخشی از حقوق بینالملل بشردوستانه در زمان جنگ میباشد صورت گرفته است. (این در حالی است که مقامات رژیم صهیونیستی مدعی بودهاند خانههای مسکونی و بیمارستانها را به دلیل وجود گروههای فلسطینی مورد حمله و اصابت موشک قرار دادهاند). به نظر این کمیته، هرگونه تلاش رژیم صهیونیستی برای توجیه این جنایات بی فایده است زیرا اصل تفکیک نظامیان از غیر نظامیان در حملات و جنگها از گزارههای کلیدی قوانین بینالمللی بشردوستانه میباشد که کمترین توجهی به آنها نشده است. در هر حال بر اساس گزارشهای سازمانهای غیردولتی که مورد استناد کمیته قرار گرفته است، در جنگ غزه بیش از دو هزار و 251 فلسطینی کشته شدند که از میان آنها حدود 551 کودک و 299 زن بودهاند. علاوه بر کشته شدگان، حدود یازده هزار و 231 فلسطینی از جمله سه هزار و 540 زن و سه هزار 436 کودک در طول حملات رژیم صهیونیستی مجروح شدهاند که 10درصد آنها از نقص عضو دائمی رنج میبرند.
در کل باید گفت در این بخش از گزارش نقض آتشبس، حمله به غیرنظامیان، مراکز و خودروهای امدادی و همچنین استفاده از پروتکل هانیبال، یعنی بمباران کور مناطق غیرنظامی را از مصداقهای احتمالی ارتکاب جنایات جنگی توسط رژیم صهیونیستی دانسته است.
6) اثرات (پاراگراف 551 تا 600)
در بخش اثرات، پاراگرافهای گزارش عمدتاً بر روی مصاحبه با قربانیان و شاهدان (هم فلسطینی و هم اسرائیلی) جنگ 51 روزه متمرکز بودهاند. نکته مهم در این بخش از گزارش برجسته سازی موضوع صلح و لزوم توجه به آن از سوی طرفین میباشد. در میان قربانیان فلسطینی آرزوی صلح مهم نشان داده شده است. در میان شاهدان اسرائیلی نیز نگرانی و ناراحتی آنها از جنگ که باعث اختلال در زندگی غیرنظامیان اسرائیلی شده و تأثیر سوء بر کسب و کار و اقتصاد آنان دارد برجسته میباشد. از نظر گزارش دهندگان کمیته، جنگ اثرات روانی سوء بر کودکان اسرائیلی گذاشته است!
با این وجود گزارش اذعان صریح دارد که حجم ویرانیها، کشته شدگان، صدمات و غیره فلسطینیها به نسبت اسرائیلیها فاجعه بار تر است. کشته شدگان و مجروحان غیرنظامی به نسبت تعداد نظامیان بسیار بیسابقه است. این جنگ حدود 500 هزار نفر آواره که معادل 28 درصد جمعیت غزه هست بر جای گذاشت. این در حالی است که روند بازسازی مناطق ویران شده (از جمله بیمارستانها و مدارس) که از سپتامبر 2014 کلید خورده، متوقف یا به کندی پیش میرود. همچنین جنگ 51 روزه بسیاری از زیرساختهای تأمین برق و آب غزه را با صدمات جدی روبرو ساخت. اقتصاد ضعیف غزه بر اثر این جنگ در آستانه فروپاشی قرار گرفت و بیکاری جوانان غزه به حدود 60% (بالاترین نرخ در جهان) رسید. بسیاری از ظرفیتهای اقتصادی نابود شد، اعتماد بسیاری از سرمایهگذاران از دست رفت و به بسیاری از زمینهای زراعی آسیب وارد شد. در کل اوضاع اقتصادی در نوار غزه وخیم است و در نتیجه محاصره، 39 درصد از جمعیت زیر خط فقر هستند و بسیاری از حقوق بشر و اولیه مردم غزه مانند حق غذا، کار، بهداشت، آب و فاضلاب از بین رفته است. همچنین در گزارش کمیته حقوق بشر سازمان ملل، مهمات منفجرنشده جا مانده از حملات رژیم صهیونیستی را تهدیدی برای امنیت جانی و روانی ساکنان غزه به شمار آورده است.
7) مسئولیت و پاسخگویی (پاراگراف 601 تا 667)
در این گزارش مقامات رژیم صهیونیستی و فلسطینی را موظف شدهاند تا به اتهامات نقض حقوق بشر (بر اساس حقوق بینالمللی، حقوق بشردوستانه بینالمللی و قوانین حقوق بشر بینالمللی) پاسخگو باشند. همچنین از دولتها درخواست شده است که سازوکارهای پاسخگویی از جمله روندهای کیفری علیه عاملان و مظنونان جنایت، قانون کیفری بینالمللی، اقدامات انضباطی و کمیسیونهای تحقیق را بکار گیرند. این گزارش خواستار تحقیقات بیشتری در چارچوب استقلال، بی طرفی، نظم و دقت شده است. همچنین در گزارش روشهای مختلف سازوکاری را برای پاسخگویی رژیم صهیونیستی تعبیه شده است.
همچنین توصیههایی از سوی نهادهای معاهده حقوق بشر سازمان ملل صورت گرفته است. بیشترین هدف این توصیهها، ترغیب دولتها برای انجام تحقیقات در برابر نقض حقوق بشر و سپردن مجرمان به دست عدالت برای محاکمه میباشد. بر این اساس تحقیقات آزاد، مستقل و بی طرفانه برای نقض حقوق بشر عملیات نظامی در نواره غزه در سالهای 2009-2008، 2012 و 2014 انجام پذیرد و عاملان جنایت در هر موقعیتی تحت پیگرد قانونی و تحریم قرار گیرند. رژیم صهیونیستی طبق مقررات و معاهدات بینالمللی که آنها را تصویب کرده موظف است که حقوق فلسطینیان را در سرزمینهای اشغالی رعایت کند و حق هیچ گونه تعرضی را در زمان جنگ به غیر نظامیان ندارد. در غیر این صورت باید در برابر جنایت و جرایم خود به جامعه بینالمللی پاسخگو باشد. این کمیته در بخشهای مختلف این گزارش، از احساس مصون بودن از مجازات مقامات رژیم صهیونیستی در خصوص ارتکاب جرایم جنگی ابراز نگرانی کرده است. در ادامه همچنین به پاسخگویی دولت فلسطین اشاره شده و رضایت دولت خودگران فلسطین برای ادامه تحقیقات در زمان صلح اعلام شده است.
8) نتیجهگیری و توصیه (پاراگراف 668 تا 685)
گزارش دهندگان ابراز تأسف عمیق از وقوع چنین جنگی کرده و با قربانیان ابراز همدردی نمودهاند. همچنین ابراز امیدواری شده است که رهبران آنها و جامعه بینالمللی قاطعانهتر به علل ریشهای درگیری دست یابند که باعث بازگرداندن حقوق بشر، کرامت، عدالت و امنیت به تمام ساکنان این سرزمین شود.
این کمیته از تمامی احزاب، گروهها به طور کامل میخواهد که به حقوق بشردوستانه بینالمللی و قوانین حقوق بشری احترام بگذارند و حق همه قربانیان برای مراجعه مؤثر به این قوانین و اخذ غرامت تضمین شود. این کمیته همچنین از طرفین خواسته است تا از اظهارات احساساتی که به تحریک حس تنفر و تنها منجر به تداوم فرهنگ خشونت میشود خوداری نمایند. همچنین از رژیم صهیونیستی و دولت خودگران فلسطین و گروههای مسلح فلسطینی خواسته شده است که زمینه را برای انجام تحقیقات در جهت نقض حقوق بشر در این مخاصمه را فراهم نمایند. همچنین کمیته از جامعه بینالمللی درخواست نموده است احترام به حقوق بشر و احترام به قوانین بینالمللی بشردوستانه را در سرزمین فلسطین اشغالی و رژیم صهیونیستی ترویج نمایند.
در کل باید اذعان نمود که شواهد و مستندات این گزارش و سایر گزارشهای سازمان ملل که در خصوص جنگهای رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین به خوبی نشان میدهد که رژیم صهیونیستی در طی سالیان طولانی اشغال این سرزمین همواره مرتکب جنایات هولناکی علیه زنان، کودکان و مردم بیگناه سرزمینهای اشغالی شده است. به نظر میرسد عدم اقدام موثر جامعه بینالمللی که در این گزارش همواره بر آن تأکید شده است، زمینه را بیشتر برای شروع جنگ توسط رژیم صهیونیستی و بیثباتی و متعاقب آن نقض حقوق بشر و بدتر از آن عدم پاسخگویی در برابر قوانین و مقررات بینالمللی فراهم نموده است.
—————————————-
پینوشتها:
1) برای دانلود متن اصلی گزارش کمیته تحقیق اداره کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل در خصوص جنگ غزه (2014) مراجعه نمایید به لینک زیر:
http://www.ohchr.org/EN/HRBodies/HRC/CoIGazaConflict/Pages/ReportCoIGaza.aspx
2) William Schabas, Mary McGowan Davis and Doudou Diène.
3) برای اطلاعات بیشتر مراجعه نمایید به سایت این نهاد به آدرس: www.ohchr.org