مؤلفه‌های امنیت ملی

در یک تعریف کلی امنیت ملی به معنای آزادی از ترس و فقدان خطر جدی از خارج نسبت به منافع ملی و حیاتی کشور می باشد. علیرغم نارسایی مفهومی و عدم جامعیت در تعریف منطقی از امینت ملی، این اصطلاح رایج سیاسی در فرهنگ نظام های سیاسی گوناگون کاربردهای متفاوتی دارد.

اندیشکده راهبردی تبیین – امنیت یکی از موضوعات پیچیده‌ی اجتماعی است که علی‌رغم تصور عمومی مبنی بر یکپارچه بودن آن از مؤلفه‌های متعددی برساخته شده است. اهمیت امنیت به‌اندازه‌ای است که غالب افراد جامعه در مقایسه با دیگر نیازهای ضروری و حیاتی، اولویت را به تأمین امنیت می‌دهند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی حفظه الله  در بیانات خود به این مسئله اشاره‌کرده و می‌فرمایند: «امنیت برای یک کشور خیلی مهم است. گاهی در یک کشوری نان نیست، قحطی است، مشکلات هست، ناامنی [هم] هست؛ اگر به مردم بگویند نان می‌خواهید یا امنیت، قطعاً امنیت را ترجیح می‌دهند» با توجه به این مسئله بررسی مؤلفه‌های امنیت در یادداشت پژوهشی پیش  رو موردنظر است.

 

امنیت ملی و آسیب های آن

 

مفهوم مدرن امنیت ملی در قرن 17 و در طول جنگ سی ساله مذهبی و جنگ داخلی انگلستان به وجود آمد. صلح وستفالی در سال 1648، این برداشت را به وجود آورد که دولت – ملت، نه تنها بر امور داخلی مانند مذهب حاکمیت دارد، بلکه برای امور خارجی نیز کنترل دارد.[i] استفاده از مفهوم امنیت ملی در ادبیات سیاسی همواره متداول بوده، اما منجر به تعریف مشخص نگردیده است. پس از جنگ جهانی دوم پژوهشگران علوم سیاسی به عنوان یک واژه کاربردی به مطالعه آن روی آوردن و در قالب نظریه های مختلف مسئله امنیت ملی را کارشناسی و بررسی کردند.[ii]

 

 

بسیاری از پژوهشگران امنیت ملی را در معنی عام کلمه به معنای آزادی از ترس و فقدان خطر جدی از خارج نسبت به منافع حیاتی و اساسی مملکت می  دانند[iii] در تعریف مدرن از امنیت ملی به جای توجه به تهدیدات خارجی، آسیب‌پذیری‌های داخلی بیش‌تر مورد توجه است و تهدید خارجی دارای اعتبار کمتری است.[iv] چرا که آسیب امنیت ملی رابطه معکوسی با امنیت ملی دارد. هر جا و در هر سطحی امنیت ملی نباشد یعنی فعالیت ها و ارتباطات مجاز و مشروع شهروندان با وقفه یا اختلال مواجه شود، آسیب امنیت ملی ظهور می  کند.[v] آسیب امنیت ملی می  تواند درونی و یا بیرونی باشد. از جمله آسیب  های دورنی امنیت ملی می  توان به آسیب   های فرهنگی(غربزدگی، دوری از معنویت، فساد اخلاقی و …)، مدیریتی(باند بازی، رانت خواری، قدرت طلبی، ضعف مدیریت و …)، سیاسی(گرایش سازش با امریکا، بی   اعتمادی مردم به مسئولان، تفرقه و اختلاف در کارگزاران و …)، اقتصادی(تورم، گرانی، اختلاس، تجمل گرایی و …) و اجتماعی (قاچاق، مواد مخدر، فساد اداری و …) و همچنین آسیب های بیرونی مانند گسترش حوزه نفوذ آمریکا و ناتو در منطقه، طرح های سلطه طلبانه رژیم صهیونیستی، حمایت کشورهای غربی از تروریسم در منطقه و بهره گیری از رسانه ها در جنگ روانی علیه ایران اشاره کرد. نمودار زیر آسیب های امنیت ملی را نشان می دهد. 

 

 

اهمیت امنیت ملی در اسلام

از دید اسلام، امنیت یکی از اصول فردی و جمعی، زمینه ساز بهره وری از مزایا و مواهب حیات و تکامل بشر و یکی از مقدس ترین آرمان هاست. قران کریم امنیت را یکی از اهداف استقرار حاکمیت الله و استخلاف صالحان و طرح امامت می  شمارد و احساس امنیت را از خصایص مومن معرفی می کند و تامین امنیت را از اهداف جهاد می  شمارد. از آیات و روایات چنین به دست می   آید که امنیت، از نعمت   های بزرگ خداوند و مقدم بر سایر نیازمندی   های بشر است.[vi]

 

 در باب اهمیت و جایگاه امنیت در اسلام همین نکته بس که امنیت در روایتى در زمره یک از دو نعمتى قرار گرفته است که انسان قدر آن را نمى   داند مگر این که به مصیبتى گرفتار شود؛ النعمتان، مجهولتان الصحه و الامان.[vii] در این روایت، امنیت هم شامل امنیت جانى مى  شود و هم شامل امنیت مالى و فکرى. اگر کشورى یا جامعه اى امنیت نداشته باشد مشکلات بسیارى خواهد داشت و در هیچ یک از موقعیت هاى خود رشد نخواهد داشت. به همین دلیل است که اسلام به امنیت بسیار اهمیت مى دهد.[viii]

 

در دیدگاه اسلامی، می‌بایست امنیت ملی را در سایه اقتدار، استقلال، دانایی و توانایی، ارتباطات قوی و سازنده امت اسلامی در کلیه ابعاد و زوایا و ایستادگی در برابر یورش و توطئه و تهدید دشمن و بیگانگان و بیگانه پرستان و نفوذ ایادی شیطانی آنان پیگیری کرد. امروزه هر کشوری در تامین امنیت ملی، باید به مقابله با انواع تهدیدات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، روانی، رسانه  ایی بپردازد. آنچه در نزد اندیشمندان مشترک است این است که، امروزه امنیت ملی هر جامعه در سایه تدابیر حکومت و حمایت و پشتیبانی مردم محقق می‌شود.[ix]

 

[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr2', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr2", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]

 

امنیت ملی و دیگر نیازهای اساسی جامعه

نیازهای انسان در زندگی‌اش، از تعدد و تنوع بسیاری برخوردار است. اما امنیت به عنوان یکی از اساسی   ترین نیازها است، که بستر تامین سایر نیازها است ؛ به این معنا که اگر امنیت نباشد، بقیه نیازهای اساسی جامعه مانند نیازهای فیزیکی، نیازهای اجتماعی، نیازهای رفاهی و … نیز تامین نمی   گردد. امام صادق (ع) سه موضوع را نیاز همه آحاد بشر می  دانند: امنیت، عدالت و فراوانی(ارزاق)، با توجه به اینکه می دانیم که اگر هر یک از این امور در زندگی نباشد چه حوادث ناگواری اتفاق می  افتد ولی نکته مهم این است که امام (ع) امنیت را مقدم بر عدالت و فراوانی ارزاق ذکر می فرمایند و این نشان دهنده این است که عدالت و ارزاق هم بدون امنیت ارزش ندارند.[x] همانطور که نمودار زیر نشان می دهد، امنیت بستر و زیربنای تامین سایر نیازها می  باشد، چنانچه اگر امنیت نباشید، نیازهای دیگر انسان نیز تامین نخواهد شد.

امنیت در حقیقت زیر بنای آرامش و سازندگی و تولید در جامعه است و نقش مهمی در ایجاد رفاه اجتماعی و تامین اطمینان خاطر مردم برای فعالیت  های روزمره و برنامه ریزی برای آینده دارد، به فرموده مقام معظم رهبری(مدظله العالی): «امنیت …، در درجه اول حقوق مردم است، احساس خود مردم هم همین است، یعنی اگر محیط ناامن باشد هیچ خواسته و خواهشی برای مردم باقی نمی ماند. لذا شما دیده  اید که گاهی در بعضی از ادوار تاریخ، مردم تن به قلدری یک قلدر با همه رنج  ها و سختی  هایش داده اند، برای اینکه امنیت را در اختیار آنها بگذارد».[xi]

 

مولفه های تشکیل دهنده امنیت ملی

مولفه   های امنیت ملی متعدد می  باشد، هر کدام از این مولفه   ها، اهمیت بسیار زیادی برای حفظ اقتدار و امنیت ملی کشور دارد. از جمله مولفه   های تشکیل دهنده امنیت ملی می  توان به موارد زیر اشاره نمود:

– خودکفایی و استقلال اقتصادی

مهمترین و اولی ترین مولفه امنیت ملی امروزه مسئله اقتصادی است، البته اقتصاد همواره یکی از مهمترین مولفه ها در امنیت ملی بوده و امروزه بخاطر اقتصاد پایه بودن اغلب تهدیدات داخلی، مهمترین مولفه است. که در صدر مطالبات مقام معظم رهبری نیز قرار دارد. در این خصوص مقام معظم رهبری می  فرمایند: «بنده شعارهای اقتصادی را در این دو سه سال اخیر برجسته کرده‌ام، برای اینکه احساس کردم دشمن از این ناحیه میخواهد ضربه بزند به این مجموعه‌ی عظیم ملّی. وقتی ما مشکل اقتصادی داشته باشیم، بخشهای مختلف نخواهند توانست کارهای درست خودشان را انجام بدهند، لذا باید ببینیم در این مجموعه‌ی وظایفی که بر عهده‌ی مسئولان کشور، دولت، قوای سه‌گانه و سازمانهای مختلف است، آن نقطه‌ی حسّاس و کلیدی، امروز چیست؟ ممکن است امروز یک نقطه‌ی کلیدی باشد، فردا نقطه‌ی دیگری نقطه‌ی کلیدی‌ باشد. امروز تقویت اقتصادی در کشور، یک نقطه‌ی کلیدی و دارای اولویّت است».[xii]

 

– اتحاد و همبستگی ملی

یکی دیگر از مولفه های تشکیل دهنده امنیت ملی در اندیشه سیاسی مقام معظم رهبری تاکید بر وحدت و همدلی میان اقشار مردم و مسئولان است. زیرا شرایط فرهنگی، جغرافیایی و سیاسی ایران به گونه  ای است که همیشه امکان ایجاد رخنه برای نفوذ دشمن در آن فراهم است.[xiii] مقام معظم رهبری در ارتباط با مسئله وحدت و امنیت می  فرمایند: اگر وحدت ملی و امنیت ملی تامین شود دولت هم مجال پیدا می کند به کارهای خود، مسئولی ت  های خود و ظایف بزرگ خود را اجرا کند، می  تواند به اقتصاد مردم برسد به اشتغال مردم برسد به مسائل زندگی مردم رسیدگی کند به مسئله فرهنگی کشور رسیدگی کند اگر امنیت و وحدت نباشد اختلاف و جنجال باشد دائما تشنج سیاسی می باشد.[xiv] 

 

– قدرت دفاعی و نظامی

نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به عنوان بازوی قدرتمند ولایت، پاسدار حفظ دستاوردهای نظام و کارگزار اصلی استقرار امنیت داخلی و مرزهای کشورند. در همین راستا مقام معظم رهبری نیروهای مسلح را از جمله مهمترین حصارهای امنیت رعیت می  دانند.[xv] از دیدگاه مقام معظم رهبری پیشرفت  های نظامی مرتبط با اقتدار و امنیت ملی است. و افزایش قدرت دفاعی و نظامی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را افزایش می  دهد.

 

– رهبری و ولایت فقیه

رهبری و ولایت فقیه جامع الشرایط، تداوم بخش نبوت پیامبر(ص) و امامت ائمه معصومین (ع) و ضامن حاکمیت و اجرای احکام الهی است. مقام معظم رهبری در خصوص پیوند میان ملت و رهبر و حفظ امنیت ملی می  فرمایند: «تا وقتی که این اصل نورانی (ولایت فقیه) در قانون اساسی هست و این ملت از بن دندان به اسلام عقیده دارند، توطئه های این  ها ممکن است برای مردم دردسر درست کند، اما نخواهد توانست این بنای مستحکم را متزلزل کند.»[xvi]نمودار زیر چهار مولفه تشکیل دهنده امنیت ملی از دیدگاه مقام معظم رهبری (مدظله العالی) را نشان می دهد.  

بر همه ما واجب است که از این دستاورد مهمِ ملی که همانا بازگشتِ نسبیِ سرمایه یِ ارزشمندِ اعتماد به نظام و آینده کشور است، با تمامِ انگیزه و توان حفاظت و حمایت کنیم.

اعتمادِ عمومی مردم و دلبستگی و امید آنان به نظام جمهوری اسلامی و تجدید حیات سیاسی نظام، یقیناً فرصتی تاریخی و طلایی برای گذر از بحران های امنیتیِ منطقه ای و جهانی است.

 

[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr3', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr3", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]

 

بی شک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در سایه ی حمایت و پشتیبانیِ مردمِ عزیزمان، احساس دلگرمیِ بیشتری خواهند کرد، و بی تردید شکست ناپذیری و نفوذ ناپذیریِ نیروهای نظامیِ کشور در گرو حمایت و اعتماد عمومیِ هرچه بیشترِ مردم، بیش از پیش میسر خواهد شد.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

 

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

سومین مولفه، همسویی و همراهیِ وحدت ملی و یکپارچگیِ ملت با نظام سیاسیِ یکپارچه ی ملی است. اگر به دنبالِ امنیت پایدار برای ایرانِ زیبا و عزیزمان هستیم، باید از هر سخن، عقیده و عملی که وحدت ملیِ کشور را در معرض آسیب و خدشه و نگرانی قرار دهد، بپرهیزیم.

 

همه باید بدانیم که در کشتیِ واحدی نشسته ایم و هر رخنه و سوراخی در اصلی ترین رکن آن که همانا وحدت و یکپارچگیِ ملت و نظام سیاسی است، به منزله ی سمِ مهلکی است که حیاتِ همه ی سرنشینان را تهدید خواهد کرد.

 

اختلاف در سلیقه ها، نظرات و دیدگاه ها نباید شیرازه ی وحدت ملی و یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی را در معرض فروپاشی قرار دهد.

 

همه باید به دعوت آفریدگارِ بزرگِ هستی لبیک بگوییم و ندای ” واعتصموا بحبل الله جمیعاً ” را با گوشِ جان بشنویم و به آن تمسک جوییم.

 

همه با یک وطن، یک پرچم، یک دولت و یک رهبری در جهت صیانت از اقتدار و امنیت ملی باید برای حفظِ وحدت ملی و روح همبستگی، تلاش کنیم و بدانیم سنت های آفرینش تغییر ناپذیر است و نصرت الهی فقط در گرو حرکت در مسیرِ وحدت جامعه، حاصل خواهد شد.

 

همه باید مراقبت کنیم و به هوش باشیم تا مبادا اختلافاتِ سیاسی، مذهبی و قومی در این کشورِ پهناور بتواند قد علم کند و رکنِ رکینِ وحدت ملی را نشانه رود.

 

همه باید بدانیم سیاستِ ” تفرقه بینداز و حکومت کن” ، که از سوی استعمارگران مطرح می شود، منطقه ی مسلمان نشینِ خاورمیانه را به تلّی از خاک و خون مبدل کرده است، یکایکِ ما می بایست از هر اقدامِ تفرقه انگیزی، جداً بپرهیزیم.

 

اگر یک نفر را از جبهه ی انقلاب اسلامی و ملت بزرگِ ایران از دست بدهیم، یک رخنه ی خطرناک در وحدت ملیِ ما ایجاد خواهد شد.

 

بر همه ما واجب است که از این دستاورد مهمِ ملی که همانا بازگشتِ نسبیِ سرمایه یِ ارزشمندِ اعتماد به نظام و آینده کشور است، با تمامِ انگیزه و توان حفاظت و حمایت کنیم.

اعتمادِ عمومی مردم و دلبستگی و امید آنان به نظام جمهوری اسلامی و تجدید حیات سیاسی نظام، یقیناً فرصتی تاریخی و طلایی برای گذر از بحران های امنیتیِ منطقه ای و جهانی است.

 

بی شک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در سایه ی حمایت و پشتیبانیِ مردمِ عزیزمان، احساس دلگرمیِ بیشتری خواهند کرد، و بی تردید شکست ناپذیری و نفوذ ناپذیریِ نیروهای نظامیِ کشور در گرو حمایت و اعتماد عمومیِ هرچه بیشترِ مردم، بیش از پیش میسر خواهد شد.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

 

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr4', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr4", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

سومین مولفه، همسویی و همراهیِ وحدت ملی و یکپارچگیِ ملت با نظام سیاسیِ یکپارچه ی ملی است. اگر به دنبالِ امنیت پایدار برای ایرانِ زیبا و عزیزمان هستیم، باید از هر سخن، عقیده و عملی که وحدت ملیِ کشور را در معرض آسیب و خدشه و نگرانی قرار دهد، بپرهیزیم.

 

همه باید بدانیم که در کشتیِ واحدی نشسته ایم و هر رخنه و سوراخی در اصلی ترین رکن آن که همانا وحدت و یکپارچگیِ ملت و نظام سیاسی است، به منزله ی سمِ مهلکی است که حیاتِ همه ی سرنشینان را تهدید خواهد کرد.

 

اختلاف در سلیقه ها، نظرات و دیدگاه ها نباید شیرازه ی وحدت ملی و یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی را در معرض فروپاشی قرار دهد.

 

همه باید به دعوت آفریدگارِ بزرگِ هستی لبیک بگوییم و ندای ” واعتصموا بحبل الله جمیعاً ” را با گوشِ جان بشنویم و به آن تمسک جوییم.

 

همه با یک وطن، یک پرچم، یک دولت و یک رهبری در جهت صیانت از اقتدار و امنیت ملی باید برای حفظِ وحدت ملی و روح همبستگی، تلاش کنیم و بدانیم سنت های آفرینش تغییر ناپذیر است و نصرت الهی فقط در گرو حرکت در مسیرِ وحدت جامعه، حاصل خواهد شد.

 

همه باید مراقبت کنیم و به هوش باشیم تا مبادا اختلافاتِ سیاسی، مذهبی و قومی در این کشورِ پهناور بتواند قد علم کند و رکنِ رکینِ وحدت ملی را نشانه رود.

 

همه باید بدانیم سیاستِ ” تفرقه بینداز و حکومت کن” ، که از سوی استعمارگران مطرح می شود، منطقه ی مسلمان نشینِ خاورمیانه را به تلّی از خاک و خون مبدل کرده است، یکایکِ ما می بایست از هر اقدامِ تفرقه انگیزی، جداً بپرهیزیم.

 

اگر یک نفر را از جبهه ی انقلاب اسلامی و ملت بزرگِ ایران از دست بدهیم، یک رخنه ی خطرناک در وحدت ملیِ ما ایجاد خواهد شد.

 

بر همه ما واجب است که از این دستاورد مهمِ ملی که همانا بازگشتِ نسبیِ سرمایه یِ ارزشمندِ اعتماد به نظام و آینده کشور است، با تمامِ انگیزه و توان حفاظت و حمایت کنیم.

اعتمادِ عمومی مردم و دلبستگی و امید آنان به نظام جمهوری اسلامی و تجدید حیات سیاسی نظام، یقیناً فرصتی تاریخی و طلایی برای گذر از بحران های امنیتیِ منطقه ای و جهانی است.

 

بی شک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در سایه ی حمایت و پشتیبانیِ مردمِ عزیزمان، احساس دلگرمیِ بیشتری خواهند کرد، و بی تردید شکست ناپذیری و نفوذ ناپذیریِ نیروهای نظامیِ کشور در گرو حمایت و اعتماد عمومیِ هرچه بیشترِ مردم، بیش از پیش میسر خواهد شد.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

سومین مولفه، همسویی و همراهیِ وحدت ملی و یکپارچگیِ ملت با نظام سیاسیِ یکپارچه ی ملی است. اگر به دنبالِ امنیت پایدار برای ایرانِ زیبا و عزیزمان هستیم، باید از هر سخن، عقیده و عملی که وحدت ملیِ کشور را در معرض آسیب و خدشه و نگرانی قرار دهد، بپرهیزیم.

 

همه باید بدانیم که در کشتیِ واحدی نشسته ایم و هر رخنه و سوراخی در اصلی ترین رکن آن که همانا وحدت و یکپارچگیِ ملت و نظام سیاسی است، به منزله ی سمِ مهلکی است که حیاتِ همه ی سرنشینان را تهدید خواهد کرد.

 

اختلاف در سلیقه ها، نظرات و دیدگاه ها نباید شیرازه ی وحدت ملی و یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی را در معرض فروپاشی قرار دهد.

 

همه باید به دعوت آفریدگارِ بزرگِ هستی لبیک بگوییم و ندای ” واعتصموا بحبل الله جمیعاً ” را با گوشِ جان بشنویم و به آن تمسک جوییم.

 

همه با یک وطن، یک پرچم، یک دولت و یک رهبری در جهت صیانت از اقتدار و امنیت ملی باید برای حفظِ وحدت ملی و روح همبستگی، تلاش کنیم و بدانیم سنت های آفرینش تغییر ناپذیر است و نصرت الهی فقط در گرو حرکت در مسیرِ وحدت جامعه، حاصل خواهد شد.

 

همه باید مراقبت کنیم و به هوش باشیم تا مبادا اختلافاتِ سیاسی، مذهبی و قومی در این کشورِ پهناور بتواند قد علم کند و رکنِ رکینِ وحدت ملی را نشانه رود.

 

همه باید بدانیم سیاستِ ” تفرقه بینداز و حکومت کن” ، که از سوی استعمارگران مطرح می شود، منطقه ی مسلمان نشینِ خاورمیانه را به تلّی از خاک و خون مبدل کرده است، یکایکِ ما می بایست از هر اقدامِ تفرقه انگیزی، جداً بپرهیزیم.

 

اگر یک نفر را از جبهه ی انقلاب اسلامی و ملت بزرگِ ایران از دست بدهیم، یک رخنه ی خطرناک در وحدت ملیِ ما ایجاد خواهد شد.

 

بر همه ما واجب است که از این دستاورد مهمِ ملی که همانا بازگشتِ نسبیِ سرمایه یِ ارزشمندِ اعتماد به نظام و آینده کشور است، با تمامِ انگیزه و توان حفاظت و حمایت کنیم.

اعتمادِ عمومی مردم و دلبستگی و امید آنان به نظام جمهوری اسلامی و تجدید حیات سیاسی نظام، یقیناً فرصتی تاریخی و طلایی برای گذر از بحران های امنیتیِ منطقه ای و جهانی است.

 

بی شک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در سایه ی حمایت و پشتیبانیِ مردمِ عزیزمان، احساس دلگرمیِ بیشتری خواهند کرد، و بی تردید شکست ناپذیری و نفوذ ناپذیریِ نیروهای نظامیِ کشور در گرو حمایت و اعتماد عمومیِ هرچه بیشترِ مردم، بیش از پیش میسر خواهد شد.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

 

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

سومین مولفه، همسویی و همراهیِ وحدت ملی و یکپارچگیِ ملت با نظام سیاسیِ یکپارچه ی ملی است. اگر به دنبالِ امنیت پایدار برای ایرانِ زیبا و عزیزمان هستیم، باید از هر سخن، عقیده و عملی که وحدت ملیِ کشور را در معرض آسیب و خدشه و نگرانی قرار دهد، بپرهیزیم.

 

همه باید بدانیم که در کشتیِ واحدی نشسته ایم و هر رخنه و سوراخی در اصلی ترین رکن آن که همانا وحدت و یکپارچگیِ ملت و نظام سیاسی است، به منزله ی سمِ مهلکی است که حیاتِ همه ی سرنشینان را تهدید خواهد کرد.

 

اختلاف در سلیقه ها، نظرات و دیدگاه ها نباید شیرازه ی وحدت ملی و یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی را در معرض فروپاشی قرار دهد.

 

همه باید به دعوت آفریدگارِ بزرگِ هستی لبیک بگوییم و ندای ” واعتصموا بحبل الله جمیعاً ” را با گوشِ جان بشنویم و به آن تمسک جوییم.

 

همه با یک وطن، یک پرچم، یک دولت و یک رهبری در جهت صیانت از اقتدار و امنیت ملی باید برای حفظِ وحدت ملی و روح همبستگی، تلاش کنیم و بدانیم سنت های آفرینش تغییر ناپذیر است و نصرت الهی فقط در گرو حرکت در مسیرِ وحدت جامعه، حاصل خواهد شد.

 

همه باید مراقبت کنیم و به هوش باشیم تا مبادا اختلافاتِ سیاسی، مذهبی و قومی در این کشورِ پهناور بتواند قد علم کند و رکنِ رکینِ وحدت ملی را نشانه رود.

 

همه باید بدانیم سیاستِ ” تفرقه بینداز و حکومت کن” ، که از سوی استعمارگران مطرح می شود، منطقه ی مسلمان نشینِ خاورمیانه را به تلّی از خاک و خون مبدل کرده است، یکایکِ ما می بایست از هر اقدامِ تفرقه انگیزی، جداً بپرهیزیم.

 

اگر یک نفر را از جبهه ی انقلاب اسلامی و ملت بزرگِ ایران از دست بدهیم، یک رخنه ی خطرناک در وحدت ملیِ ما ایجاد خواهد شد.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

 

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

 

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

 

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

 

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

مولفه مهم دیگر در عرصه ی صیانت از امنیت و اقتدار ملی، حفظ یکپارچگیِ سیاسیِ نظام جمهوری اسلامی ایران است.

 

قدرت سیاسیِ یک کشور به منزله یک ماشین است که تک تکِ ارکان حکومت، اجزاء و قطعاتِ مختلف این ماشین را تشکیل می دهند، بنابراین کاملاً بدیهی است که ضعف، فتور و نقص در عملکردِ هر کدام از اجزاء، کارکردِ سایر اجزاء را نیز دچار اختلال و در نهایت بلااثر خواهد نمود. بنابراین همه ی ارکان حاکمیت در کنارِ حمایت ملی و گسترده ملت باید به معنی واقعیِ کلمه ” یدِ واحده ” باشند.

 

هرگونه تزلزل در هریک از ارکانِ حکومت می تواند به تحلیل و تهدیدِ قدرتِ سیاسیِ نظام و باز شدنِ راه سلطه و نفوذِ بیگانگان منجر شود.

 

 

از دیگر مولفه های امنیت ملی می توان به صورت خلاصه به رضایتمندى و مقبولیت ملى از حکومت و عوامل آن، بقا، حفظ و افزایش قدرت نرم و سخت حکومت در سایه افزایش رضایتمندى ملى بدون توجه به دیدگاه هاى قومیتى، مذهبى(آزادى فعالیت اقلیت هاى مذهبى)، حفاظت از جان مردم در برابر مخاطرات داخلى و خارجى با ایجاد ساز و کارهاى مناسب، رشد و توسعه نظام اقتصادی و مقابله با تهدیدهاى این حوزه با مشارکت دادن هر چه بیشتر بخش خصوصى و محدود کردن دولت ها به سیاست  گذارى و نظارت، مشارکت سیاسی مردم در انتخاب مدیران عالى کشور و ایجاد نهادهاى مردمى همچون شوراها، حفظ استقلال و حاکمیت کشور با اتخاذ سیاست هاى متناسب و متوازن در سیاست خارجى و روابط بین الملل [xvii]و همچنین داشتن محیط زیست سالم اشاره نمود.

 

نتیجه گیری

مفهوم امنيت ملي داراي مولفه های متعددی می باشد، به همين خاطر تعاريف گوناگوني از آن داده شده است. در یک تعریف کلی امنیت ملی به معنای آزادی از ترس و فقدان خطر جدی از خارج نسبت به منافع ملی و حیاتی کشور می  باشد. علیرغم نارسایی مفهومی و عدم جامعیت در تعریف منطقی از امینت ملی، این اصطلاح رایج سیاسی در فرهنگ نظام های سیاسی گوناگون کاربردهای متفاوتی دارد. از نگاه مقام معظم رهبری (مدظله العالی) امنیت ملی مفهومی چند وجهی و سیال می  باشد که دارای مولفه هایی مانند، استقلال و قدرت اقتصادی، اتحاد و همبستگی ملی، قدرت دفاعی و نظامی، رهبری و ولایت فقیه، گسترش و تعمیق معارف دینی، قانونگذاری و قانون مداری، مشارکت عمومی، حفظ یکپارچگی سیاسی نظامی جمهوری اسلامی ایران و همسویی و همراهی وحدت ملی و یکپارچگی ملت با نظام سیاسی یکپارچه ملی می باشد. 


منابع:

[i] – Holmes, Kim R(2015), What is National Security?, Available at:

http://index.heritage.org/military/2015/important-essays-analysis/national-security/

[ii] . جاوید، منتظران و حسین تاج آبادی، «بررسی اهداف و اصول امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران از منظر امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، دو فصلنامه علمی – پژوهشی مطالعات قدرت نرم، 1395، شماره چهاردهم، ص 77.

[iii] – عباس بشیری، «بررسی امنیت از تئوری تا عمل، مولفه های امنیت ملی»، روزنامه جام جم، 1388، قابل بازیابی در:

http://www1.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100904470376

[iv] – یونس حمیدی، «جایگاه امنیت غذایی در تامین امنیت ملی کجاست؟»، اندیشکده تبیین، 1395، قابل بازیابی در:

جایگاه امنیت غذایی در تامین امنیت ملی کجاست؟

[v] – محمدرضا اسکندری، «شبکه­های اجتماعی؛ ترفندی برای تهدید امنیت ملی»، 1394، قابل بازیابی در:

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940308000798

[vi] – جاوید منتظران و حسین تاج آبادی، همان، ص 80.

[vii] – بهرام اخوان کاظمی، «امنیت؛ ابعاد و سازوکارهای تامین آن در روایات»، فصلنامه حکومت اسلامی، 1389، شماره دوم، ص 37.

[viii] – http://www.psas.ir/news/news-view.aspx?id=544

[ix] – مرتضی مطهری و سیدمحمدمهدی میرجلیلی، «مناظره و امنیت ملی؛ کارکردها و چهارچوب­ ها»، فصلنامه حبل المتین، 1394، شماره دهم، ص 24.

[x] – جاوید منتظران و حسین تاج آبادی، همان، ص 80.

[xi] – بیانات مقام معظم رهبری، 26/11/1379، به نقل از: مهدی ذوالفقاری، «دفاع و امنیت ملی از نگاه مقام معظم رهبری (مدظله العالی)»، گزارش مرکز پژوهش ­های مجلس شورای اسلامی، 1391، صص 4-5.

[xii] – بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با فرماندهان و کارکنان ارتش، 30/01/1396، قابل بازیابی در:

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=36242

[xiii] – مهدی ذوالفقاری، «دفاع و امنیت ملی از نگاه مقام معظم رهبری (مدظله العالی)»، گزارش مرکز پژوهش­ های مجلس شورای اسلامی، 1391، صص 4-5.

[xiv] – جعفر خوشروزاده، «مطبوعات و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، مجله اندیشه انقلاب اسلامی، 1382، شماره 6، ص 196.

[xv] – بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با فرماندهان و کارکنان ارتش، 30/01/1396، همان.

[xvi] – بیانات مقام معظم رهبری، 23/02/1379، قابل بازیابی در:

http://www.leader.ir/fa/speech/1903/

[xvii] – احسان افخمی، «مولفه­ های امنیت ملی و جایگاه آن در مناظره­های انتخاباتی»، 1396، قابل بازیابی در:

http://www.sahar.news

ارسال دیدگاه