رژیم صهیونیستی برای نخستین بار از زمان جنگ شش روزه (تقریبا ۵۰ سال قبل که قدس را به مناطق اشغالی خود افزود) درب‌های مسجدالاقصی را به روی مسلمانان بست؛ امری که علی‌رغم انتفاضه‌ها و تنش‌های پیشین به مدت چند روز هرگز رخ نداده است. رژیم صهیونیستی برای بازگشایی مسجد گیت‌های الکترونیکی در درب‌های ورودی مسجد را نصب نمود. اقدامی که با واکنشی شدید و وسیع در جهان اسلام همراه شد.
?در حالی تنش و تحولات اخیر شهر قدس در آستانه دهمین روز خود قرار دارد، تحلیل، واکنش و کنش‌های گوناگونی از سوی کشور و جریان‌های اسلامی و رژیم صهیونیستی انجام شده است؛ اما عدم رغبت همگانی رسانه‌ای، اجتماعی و سیاسی به تحولات روزهای اخیر مسجدالاقصی در ایران حتی اگر برای برخی غیرمنتظره نباشد، اما هشدار برانگیز است.
?تحلیل و ارزیابی
1-عدم واکنش جدی نهادهای حاکمیتی و دولتی در خصوص هتک حرمت مسجدالاقصی، سؤالی است که بسیار تاسف‌برانگیز است؟ باید از این نهادها سؤال کرد جدا از وظیفهِ حمایت از مظلوم در مقابل استکبار و همچنین حمایت از مقدسات اسلامی خصوصا قبله اول، چه اقداماتی برای زنده بودن و تقویت و توسعه ی فرهنگ مقاومت در مقابل استکبار خصوصا مصداق اتم آن یعنی آمریکا و غده سرطانی رژیم صهیونیستی در جامعه و افکار عمومی انجام داده‌اند؟
2-وضعیت کنونی جهان اسلام و سازش کشورهای عربی با تل‌آویو که از آن تعبیر به عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی می‌شود، بیش از پیش اهمیت زمان کنونی برای زنده نگه‌داشتن موضوع فلسطین و مقاومت را یادآور می‌شود. در اوج درگیری های منطقه ای، مسئله مسجدالاقصی یک فرصت سیاسی و دیپلماتیک برای وحدت و نزدیکی با بخشی از کشورهای جهان اسلام است و تنها نباید به موضع‌گیری کم اثر و تکراری (اگر نگوییم بی اثر و فرمالیته) سخنگوی وزارت خارجه دولت یازدهم راضی شد. این عملکردِ کاملاً منفعلانه، قطعاً به ضرر ما خواهد بود.
3-اما حمایت از مسجدالاقصی و دفاع از مظلوم در مقابل ظالم و استکبار جهانی تنها مختص نهادهای رسمی و کارگزاران سیاست خارجی دولت نیست؛ عدم واکنش افکار عمومی و جریان انقلابی کشور به این موضوع هم بسیار تعجب‌برانگیز است. به گونه‌ای که حتی بخش کمی از فضای نخبگانی و پیگیران تحولات منطقه‌ای در خصوص اتفاقات این روزهای شهر قدس واکنشی جدی داشتند.
4- عدم حساسیت جامعه انقلابی، نهادهای دولتی و حاکمیتی و همچنین افکار عمومی در ده روز اخیر به حوادث مسجدالاقصی، زنگ خطر شروع فراموشی و خاموشی تدریجی آرمان‌هاست. آرمان هایی که متحدان آشکار و پنهان رژیم صهیونیستی (نظیر دولت ترکیه و دیگرانی که در زمان حکومتشان روابط عالی کشورشان با رژیم صهیونیستی را ادامه دادند) در حال سرقت و ایجاد انحراف در آن ها هستند.
?کلام آخر آن که آیا آرمان فلسطین در میان دیگر تحولات منطقه‌ای گم شده است؟ آرمان جمهوری اسلامی در نقش‌آفرینی در منطقه، صرفا حفظ امنیت مرزهای محدود جغرافیایی ایران بود یا ایجاد تمدن نوین اسلامی و پیروزی حق بر شبکه جهانی صهیونیسم و اهتزاز پرچم لا اله الله بر قلل رفیع کرامت و بزرگواری؟
***
• کاری از تحلیلگر اندیشکده راهبردی تبیین
• عضویت در کانال اندیشکده راهبردی تبیین:
T.me/joinchat/AAAAADvAH-enX3cx_SOOlw
