اندیشکده راهبردی تبیین – بلندیهای جولان برای رژیم صهیونیستی اهمیت راهبردی دارد و این رژیم همواره درصدد بوده است که بر این منطقه، مسلط باشد. در نوشتار حاضر به بررسی اهداف و مطلوبیت‌های رژیم صهیونیستی در بلندیهای جولان و پیامدهای ناشی از آن می پردازیم. بنابراین سوال اصلی پژوهش این است که مطلوبیت‌های رژیم صهیونیستی در بلندیهای جولان چیست؟ برای پاسخ به این سوال و به منظور تحلیل و تبیین این موضوع ، تحولات اخیر مرتبط با این منطقه را بررسی و ابعاد مختلف آن را واکاوی می کنیم.
دلایل اهمیت جولان برای رژیم صهیونیستی
بررسی‌ها نشان می دهد که کنترل بلندیهای جولان برای رژیم صهیونیستی، دلایل چندگانه دارد. ارزش استراتژیکی و راهبردی جولان برای این رژیم قابل چشم‌پوشی نیست و تلاش این رژیم برای تبدیل این منطقه به جزء جدایی‌ناپذیر جغرافیای سیاسی مناطق ارضی تحت اشغال خود دارای دلایل راهبردی است.
اولین اهمیت بلندیهای جولان برای رژیم صهیونیستی، اهمیت نظامی است. از لحاظ نظامی بلندیهای جولان برای رژیم صهیونیستی بسیار مهم است. بلندیهای جولان بر دره رود اردن ، منطقه الجلیل فلسطین اشغالی و مناطق منتهی به دمشق مسلط است. کنترل بر این بلندیها برای رژیم صهیونیستی چندین مزیت مهم نظامی و امنیتی دارد از قبیل اینکه از حملات نظامی غافلگیرانه سوریه جلوگیری می کند تا ثبات را در این مرزها حفظ کند. مرز فعلی در طول خط آبی بلندیهای جولان، بهترین خط دفاعی رژیم صهیونیستی در برابر حمله نظامی از سمت شرق است(Eiland,2009,p17). هر گونه حمله از این منطقه ، نیازمند غلبه بر برتری توپوگرافی منطقه است. موانع زمینی طبیعی و چین‌خوردگی‌ها و بلندیهای موجود در منطقه به یک نیروی دفاعی کوچک این امکان را می دهد که به حملات پاسخ دهد و در صورت لازم آن را تقویت کند. در جنگ اکتبر 1973 ، توپوگرافی جولان باعث شد که 177 تانک دفاعی رژیم صهیونیستی حدود 1500 تانک سوریه را متوقف کند و به ارتش این رژیم فرصت داد تا واحد نیروی ذخیره را فرابخواند(Herzog,2005,p72). خط دفاعی موجود در بلندیهای جولان برای رژیم صهیونیستی، یک خط مطلوب است و به این رژیم اجازه می دهد که با یک نیروی نسبتا کوچک ، از بلندهای جولان دفاع کند. ارتفاعات جولان و خط دفاعی آن ، عمق استراتژیکی حداقلی برای رژیم صهیونیستی ایجاد می کند و موجب تسلط رژیم بر سرزمین سوریه می شود(Eiland,2009,p17).
کنترل بر بلندیهای جولان ، امنیت خلیج اسراتژیکی حیفا در سواحل مدیترانه را تقویت می کند زیرا فاصله آن را با موقعیت سوریه حدود 90 کیلومتر افزایش می دهد. منطقه خلیجی در شمال غرب سرزمین‌های اشغالی مهمترین مرکز صنعتی آن است و یکی از دو بندر مهم رژیم صهیونیستی یعنی بندر حیفا در آن قرار دارد و بخشی از مثلث استراتژیکی این رژیم را در کنار بیت المقدس و تل آویو تشکیل می دهد که دارای بیشترین زیرساخت و جمعیت است(Inbar,2011,p8).
حضور نظامی رژیم صهیونیستی در ارتفاعات جولان، همچنین از تشکیل یک جبهه جنگی غیرقابل دفاع در شمال این رژیم جلوگیری می کند. منطقهای که بین بلندیهای جولان و جنوب لبنان تحت کنترل حزبالله قرار دارد. بنابرین در صورت عدم کنترل بر بلندیهای جولان و عقبنشینی از آن، امنیت شهروندان اسرائیل براحتی از طرف حزب الله لبنان به خطر می افتد(Ibid,p7).
کنترل رژیم صیهونیستی بر بلندیهای جولان یک مرز آرام و باثبات را برای آن فراهم کرده است. نزدیکی جولان به دمشق (60 کیلومتر)، دارای ارزش بازدارندگی فوق العاده برای این رژیم است. زیرا پایتخت سوریه و به عبارتی مرکز عصبی دولت سوریه در دسترس آسان ارتش رژیم صهیونیستی قرار دارد. کنترل رژیم اشغالگر قدس بر یکی از قلههای کوه حرمون در شمال بلندیهای جولان ، امکان جمعآوری اطلاعات مهم را برای این رژیم فراهم می کند. این امکان، نظارت الکترونیکی عمیق بر سرزمین سوریه را فراهم ساخته است(Ibid,p8-9). بدین ترتیب بر مبنای نظریه واقع گرایی در روابط بین الملل ، کنترل و تسلط رژیم صیهونیستی بر بلندیهای جولان ، بازی با حاصل جمع صفر است.
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr2', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr2", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
دومین جنبه اهمیت بلندیهای جولان برای رژیم صهیونیستی ، اهمیت هیدروپلیتیکی آن است. ارتفاعات جولان از اهمیت آبی برخوردار بوده و سومین منبع تأمین‌کننده آب این رژیم است. از این‌رو وجود منابع آب شیرین و زمین‌های حاصلخیز، همه مؤید موقعیت ویژه جولان و اهمیت هیدروپلیتیکی آن برای رژیم بوده و آن را یک منبع آبی در درازمدت برای خود می‌داند. رژیم صیهونیستی با همین رویکرد توانسته است بر بیش از ۶۰۰ میلیون مترمکعب از آب بلندیهای جولان مسلط شده و به این ترتیب ۳۰ درصد از نیازهای سالیانه خود به آب را تأمین می‌کند(تبیین ، 1394). بلندیهای جولان ، امنیت را برای یک کالای استراتژیک به نام آب فراهم می کند. بانیاس، مهمترین شاخه رود اردن از ارتفاعات جولان نشأت می گیرد. بلندیهای جولان منبع تامین آب دریاچه جلیل (طبریه) است که بزرگترین منبع تامین آب این رژیم است. این دریاچه بوسیله آبهایی تغذیه می شود که از فلات استراتژیک جولان عبور می کنند. کنترل رژیم صیهونیستی بر ارتفاعات جولان از آلوده شدن این دریاچه جلوگیری می‌کند(Inbar,2011,p12).
بلندیهای جولان برای رژیم صهیونیستی ، دارای اهمیت اقتصادی هم است. در طول زمان، در اثر سیاست یهودی سازی، جمعیت یهودی در جولان زیاد شده است و در حال حاضر حدود 23 هزار یهودی هستند که به صورت غیرقانونی در جولان ساکن شده اند. جمعیت موجود و استقرار ارتش رژیم صیهونیستی و زیرساخت های نظامی آنها در جولان، برای این رژیم بار اقتصادی دارد.
منطقه جولان، یک منطقه توریستی مورد علاقه برای تمام مردم رژیم صهیونیستی است و این رژیم امکانات توریستی زیادی در آنجا ایجاد کرده است. علاوه بر اینها، رژیم دارای منافع اقتصادی حاصل از کشاورزی در جولان است. برای مثال امروزه رژیم صیهونیستی 7500 تن انگور در جولان پرورش می دهد که از آن برای تولید شراب استفاده می کند و 38 درصد آن را صادر می کند. یا 700 تن انبه در سال در بلندیهای جولان تولید می کند که 70 درصد آن صادر می شود. رژیم صیهونیستی همچنین 25 میلیون گل رز در جولان اشغالی تولید می کند که 90 درصد آن را صادر می کند(Bitorsoli,2016,15).
شرایط جدید و توسعه نفوذ محور مقاومت در جولان
امروزه محور مقاومت از سمت سوریه به بلندیهای جولان نزدیک شده است. نیروهای ایرانی و متحدان آن ، فعالیت های خود را در جنوب سوریه افزایش داده اند که بواسطه آن پیروزهای جدی بدست آورده و در حال پیشروی می باشند. وجود محور مقاومت در مناطق مرزی سوریه و همچنین حزب الله در مناطق شمالی سرزمین‌های اشغالی ، عملاً تهدیدات را برای رژیم صهیونیستی دوچندان کرده است. علاوه بر این در بخش جنوب غربی سوریه ، گروه جدیدی به نام «آزادسازی منطقه جولان اشغالی» توسط جنبش النجبا اعلام موجودیت کرده اند.
به دلیل موفقیت ایران و حزب الله در بسیج نیروهای مردمی و تشکیل نیروهای دفاع ملی که در کنار ارتش سوریه در مناطق مختلف این کشور در حال مبارزه با گروه‌های تروریستی هستند، مقرر شد چنین گروه‌های مشابهی از جوانان استان قنیطره نیز تشکیل شود که ماموریت آنها تنها مبارزه با گروه‌های تروریستی نیست، بلکه مقابله و درگیری با نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی است. هدف مهم‌تر آن است که پس از دهه‌ها سکوت و آرامش حاکم بر سراسر منطقه جولان سوریه، از طریق انجام عملیات‌های مقاومت مردمی، این منطقه به منطقهای ناامن برای رژیم صهیونیستی تبدیل شود.
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr3', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr3", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
رژیم صهیونیستی اکنون از نفوذ ایران و محور مقاومت در منطقه جولان بسیار نگران است و چون این موضوع برای اسرائیل بسیار حیاتی است مقامات آن در محافل گوناگون به ایران هراسی و همسو کردن جهان علیه ایران می پردازند. فراخوان های مکرر نتانیاهو برای تقابل با تهدیدات ایران بویژه در جنوب سوریه ، دلیلی بر تایید این موضوع است.
تحرکات جدید محور مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ایران در جنوب سوریه تقویت و این موضوع با رسیدن نیروهای بسیج مردمی عراق (حشدالشعبی) به مرزهای سوریه دوچندان شده است. هدف محور مقاومت از این تحرکات جدید، خنثی کردن نقشه آمریکا برای تجزیه و نابودی سوریه ، نابودی تروریست های داعش در مرز سوریه و عراق و نزدیکی به بلندیهای جولان است. امکان دیگر و مهم‌تر از این تحرکات جدید ، تداوم سرزمینی امن ایران از طریق عراق و سوریه به لبنان و مرزهای رژیم صهیونیستی و دریای مدیترانه است. بدلیل تحرکات جدید محور مقاومت در جنوب سوریه است که ظاهراً تشکیل یک استراتژی مشترک آمریکایی- اسرائیلی – اردنی در جریان است که هدف آن جلوگیری از نفوذ ایران و متحدان آن از جمله حزبالله و گروه های نظامی شیعی در جنوب سوریه است(Dekel,2017).
بررسی مفادگفتگوی ترامپ و پوتین در مورد آتش بس جنوب سوریه
پوتین و ترامپ روسای جمهور روسیه و آمریکا در حاشیه اجلاس گروه 20 در آلمان درخصوص آتش بس در مناطق جنوب سوریه توافقاتی داشتند. هنوز جزييات توافق روساي جمهور دو كشور آمريكا و روسيه در جنوب سوريه به طور رسمي اعلام نشده است. آتش بس در جنوب غربی سوریه توسط سرگئی لاوروف بعد از دیدار دونالد ترامپ با ولادیمیر پوتین در حاشیه اجلاس جی 20 رسانه ای شد. براساس برنامه توافق، از روز یکشنبه (25 تیر)آتش بس بین نیروهای دولتی سوریه و گروه های مخالف مسلح برقرار شد. این برنامه خواستار تبدیل جنوب سوریه به منطقه ای موسوم به منطقه‌ی امن در سه استان جنوبی درعا، السویداء و القنيطره است و حضور نیروهای غیر سوری از قبیل نیروهای ایرانی و متحدان آن و جنگجویان مرتبط با القاعده و داعش را در جنوب سوریه ممنوع اعلام می کند. بر این اساس، امنیت این منطقه در هماهنگی با آمریکا و اردن و به دست روسیه تضمین خواهد شد. طبق اخبار منتشر شده، این توافق حاصل ماه ها مذاکره پشت پرده بین روسیه و آمریکا می باشد که جزئیات آن در امان پایتخت اردن و توسط کارشناسان روس، آمریکایی و اردنی نهایی شده است.
بر اساس گزارش‌ها ،توافق شده تا روسيه براي نظارت و كنترل آتش‌بس، نيروهاي نظامي در منطقه مستقر كند. به گفته یک مقام ارشد اردني، قرار است آتش‌بس توافقي از طريق تصاوير ماهواره‌اي، هواپيماهاي بدون سرنشين و همچنين گروهي از ناظران روي زمين تحت نظارت قرار گيرد. قرار است روس‌ها به منظور دوام آتش‌بس، نيروهاي پليس نظامي در اين منطقه مستقر كنند. مقامات آمریکایی معتقدند که در صورت موفقیت این توافق آتش بس ، چنین همکاریهایی می تواند در بخش های دیگر سوریه هم اجرا شود.
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr3', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr3", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
بنا بر گزارش مجله فارین پالیسی ، این توافق به منظور پاسخ به خواسته های رژیم صهیونیستی و اردن است. به گونه‌ای که به نیروهای ایران و متحدان آن از جمله حزب الله اجازه داده نشود که در نزدیکی بلندیهای جولان و مرز اردن مستقر باشند(Lynch & others,2017). بنابرین توافق آتش بس در جنوب سوریه ، يك توافق كلي به منظور جلوگيري از نزديك شدن نيروهاي ارتش سوريه و محور مقاومت به رژیم صهیونیستی است. جنوب سوريه كه در آن توافق آتش بس مطرح شده است از يك سور مرز سوريه با سرزمينهاي اشغالي است و از سوي ديگر مناطق مهمي مانند جولان و استان قنيطره را شامل ميشود. با وجود اين آتش‌بس، تمام سياست‌هاي حاكم براي تهديد كردن رژیم صهیونیستی محدود می شود.
منافع و مطلوبیت‌های رژیم صهیونیستی در جولان
در زمینه مطلوبیت‌های رژیم صهیونیستی در بلندیهای جولان می توان به مواردی از قبیل دورسازی محور مقاومت، الحاق رسمی جولان به سرزمین اشغالی و کاهش مشروعیت ادعای سوریه بر بلندیهای جولان، ممانعت از انتقال سلاح های پیشرفته به حزب الله، ضعیف نگه داشتن توان نظامی سوریه، توسعه سیاست یهودی سازی و شهرک سازی ، ادامه بحران در سوریه و عدم تغییر موازنه قوا ، حفظ شرایط موجود و عدم عقب نشینی از بلندیهای جولان اشاره کرد که در این بخش بررسی می شوند.
اولین و مهمترین سیاست مطلوب رژیم صهیونیستی در بلندیهای جولان ، دور نگه داشتن محور مقاومت بویژه نیروهای ایرانی از جنوب سوریه و منطقه جولان است. رژیم صهیونیستی در ابتدا نگران نفوذ روبه گسترش ایران و محور مقاومت در مرزهای جولان است و گسترش نفوذ ایران در این منطقه را محدودیت بالقوه برای خود بویژه در حوزه عملیات های نظامی می داند(Dakel & magen, 2016). نگاه این رژیم به ایران و محور مقاومت به عنوان یک تهدید موجودیتی است و به همین خاطر بدنبال محدود کردن توانایی تهران برای عملیات آزادانه در سوریه است(Hanauer,2016,p3). به اعتقاد این رژیم، توسعه نظامی ایران در سوریه، ممکن است به ایجاد جبهه جدید نظامی در بلندهای جولان منجر شود(Pollak,2015). این رژیم براحتی می داند که در صورت تثبیت و تقویت حضور نیروهای محور مقاومت در جنوب سوریه، امنیت و ثبات چندین ساله بلندیها و مرزهای جولان به خطر می افتد. دسترسی به بلندیهای جولان از طرف سوریه ، ایران و محور مقاومت را قادر می سارد تا به رژیم صهیونیستی حمله کنند. بنابرین تحرکات نیروهای مقاومت را در جنوب سوریه به دقت رصد می کند و اعلام کرده است که مخالف حضور هر گونه نیروی کشورهای مختلف به غیر از آمریکا در جنوب غربی سوریه است.
الحاق رسمی بلندهای جولان به سرزمین های اشغالی و کاهش مشروعیت ادعای سوریه بر بلندهای جولان(Hanauer,2016,p3) ، دومین سیاست مطلوب رژیم صهیونیستی در این منطقه است. این رژیم در سال 1967 ، بلندیهای جولان را اشغال کرد و از سال 1983 ، قوانین صهیونیستی را در منطقه اعمال نمود. این اشغال نامشروع، در نظام بین الملل مورد شناسایی رسمی قرار نگرفته است و در سال های اخیر رژیم صهیونیستی و لابی های آن در مجامع مختلف ، درصدد رسمیت انضمام بلندیهای جولان به سرزمین های اشغالی هستند. از سوی دیگر، این رژیم و صهیونیسم بین الملل با آوردن دلایل جعلی تاریخی، حقوقی و هنجاری، بدنبال کاهش مشروعیت ادعای سوریه بر بلندیهای جولان هستند. همچنین به اعتقاد مقامات امنیتی این رژیم ، ناتوانی دولت سوریه برای اعمال کنترل بر قلمرو خود به این معنی است که دولت موثر در دمشق وجود ندارد و رژیم صهیونیستی نمی تواند بلندیهای جولان را رها کند. مقامات تمامی جناح های سیاسی رژیم صهیونیستی، معتقدند که در شرایط فعلی این رژیم نباید جولان را بازگرداند و به جای آن، توسعه حضور در بلندیهای جولان را از طریق شهرک سازی، توسعه توریسم و سرمایه گذاری در زیرساخت و صنعت ترویج می کنند(Rudoren, 2015).
جلوگیری از انتقال سلاح های پیشرفته به حزب الله لبنان از جنوب سوریه، یکی دیگر از مطلوبیت‌های رژیم صهیونیستی در بلندیهای جولان است. این رژیم نگران استفاده ایران از خاک سوریه برای انتقال موشک، اسلحه و کمک مالی به حزب الله است که این گروه را قادر می سازد تا از جنوب لبنان، آن را را تهدید کند. به همین خاطر مقامات ارشد این رژیم به طور مدام کار می کنند تا از انتقال سلاح های پیشرفته از جنوب سوریه به لبنان جلوگیری کنند.
وجود دولت ضعیف در سوریه، یکی دیگر از مطلوبیت‌های رژیم صهیونیستی در بلندیهای جولان است. برای این رژیم مطلوب است که دولت اسد به اندازه کافی ضعیف باقی بماند تا نتواند مستقیماً آن را از بلندیهای جولان تهدید کند. دولت سوریه با توان نظامی متعارف و ضعیف نمی تواند برای رژیم صهیونیستی، تهدید نظامی ایجاد کند. در طول بحران سوریه، این رژیم اشغالگر چندین بار حمله هوایی و موشکی به زیرساخت های نظامی و تسلیحاتی سوریه داشته که هدف از این حملات، تضعیف بیش از پیش قدرت سوریه است(Koplow,2015).
از دیگر سیاست های مطلوب رژیم صهیونیستی در جولان می توان به مواردی از قبیل توسعه سیاست یهودی‌سازی و شهرک‌سازی، عدم تغییر موازنه قوا و ادامه بحران در سوریه، کاهش نفوذ نظامی و سیاسی روسیه، توسعه توریسم، حفظ شرایط موجود و عدم عقب نشینی از بلندیهای جولان اشاره داشت.
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr5', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr5", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
پیامدهای دورسازی محور مقاومت از جولان در سطح میدانی و منطقه ای
اولین پیامد دورسازی محور مقاومت از بلندیهای جولان، تداوم تفکر صهیونیستی مبنی بر «عمق استراتژیکی و مرزهای قابل دفاع» (Strategic depth and defensible borders) است. رژیم صهیونیستی به دلیل اهمیت استراتژیکی بلندیهای جولان در زمینه نظامی، آبی و اقتصادی، حق مشروع خود می داند که از مرزهای جولان دفاع کند. دورسازی محور مقاومت از جنوب سوریه و بلندیهای جولان ، موجب تداوم مرزهای آرام و باثبات برای اسرائیل و موجب حذف تهدید امنیتی برای این رژیم می شود.
دومین پیامد دورسازی محور مقاومت از بلندیهای جولان، عادی شدن اشغال جولان و شناسایی بین المللی حاکمیت رژیم بر بلندیهای آن است. برای رژیم صهیونیستی این موضوع حیاتی است که شرایط مبهم جولان پایان یابد و جوامع بین المللی انضمام جولان به فلسطین اشغالی را برسمیت بشناسند.
توسعه بیش از پیش توریسم، زیرساخت ها و صنعت در جولان توسط رژیم صهیونیستی، پیامد دیگر دورسازی محور مقاومت از بلندیهای جولان است. در صورت اینکه این رژیم از ناحیه بلندیهای جولان و از طریق محور مقاومت، احساس خطر امنیتی و نظامی نداشته باشد، همانند سال های گذشته به روند توسعه زیرساختهای نظامی، امنیتی، اقتصادی در منطقه جولان ادامه خواهد داد. از آغاز بحران سوریه در سال 2011 ، رژیم صهیونیستی بیشترین بهره برداری را از بحران سوریه برده است و به اجرای اهداف توسعه طلبانه خود در سرزمین های اشغالی از جمله بلندیهای جولان پرداخته است. اقدامی که ناقض قوانین و توافقنامه های بین المللی است.
پیامد دیگر محدود کردن و دورسازی محور مقاومت در جنوب سوریه و بلندیهای جولان، اشغال تدریجی تمام جولان و خطر تجزیه جنوب سوریه توسط نیروهای مشترک رژیم صهیونیستی، آمریکا و حتی اردن است. این دولتها با همکاری یکدیگر و با بهانه قراردادن نفوذ محور مقاومت و بویژه ایران در جنوب سوریه و با تلقی کردن آن به عنوان خطر امنیتی برای منطقه، بدنبال تجزیه و نابودی سوریه هستند.
منابع
1- طوسی ، مهدی ، (1394) ، تأثیرات بحران سوریه بر وضعیت بلندیهای جولان ، اندیشکده راهبردی تبیین ؛
2- C. Herzog,(2005),” The War of Atonement. October 1973”, Boston: Little, Brown and Co. pp.55-115.
3- Colum Lynch,(2017), Secret Details of Trump-Putin Syria Cease-fire Focus on Iranian Proxies”, foreign policy.
4- Dekel, Udi, and Zvi Magen,(December2015), “Russian Involvement in Syria: What Has Changed, and the Significance for Israel,” Institute for National Security Studies
http://www.inss.org.il/index.aspx?id=4538&articleid=10699
5- Efraim Inbar, (2011),” Israeli Control of the Golan Heights: High Strategic and Moral Ground for Israel”, The Begin-Sadat Center for Strategic Studies Bar-Ilan University .
6- Gen.giora Eiland, (2009), “Defensible Borders on the Golan Heights”, Jerusalem: Jerusalem Center for Public Affairs.
7-Koplow, Michael,(Aprill 2016), “The Syrian Crisis and Israeli Security Challenges,” oral remarks, Washington, D.C.: Woodrow Wilson International Center for Scholars.
https://www.wilsoncenter.org/event/the-syrian-crisis-and-israeli-security-challenges
8- Larry Hanauer,(2016) , “Israel’s Interests and Options in Syria”, The RAND Corporation.
http://www.rand.org/pubs/perspectives/PE185.html
9- Marta Bitorsoli,(2016),” The Syrian Golan: Five Decades of occupation “,Al-Marsad-Arab Human Rights Center in Golan Heights.
10- Udi Dekel,(2017), “East-West-North-South: The Race for Syria after the Islamic State”, Institute for National Security Studies (INSS)
11-Pollack, Nadav,(August 2015), “Hezbollah and Israel Are Upping the Ante,” Washington Institute for Near East Policy, Policy Alert.
http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/hezbollah-and-israel-are-upping-the-ante
12-Rudoren, Jodi,(December,2015), “As Syria Reels, Israel Looks to Expand Settlements in Golan Heights,” New York Times.
http://www.nytimes.com/2015/10/03/world/middleeast/syria-civil-war-israel-golan-heights.html
13-“South Syria truce goes into effect amid concerns over Iranian plans”, TIMES OF ISRAE.
http://www.timesofisrael.com/southern-syria-ceasefire-goes-into-effect-amid-israeli-concerns/
