کردهای عراق عمیقا فرصت‌طلبند. آنها به دلیل محدودیت‌های ژئوپلیتیکی، توان یک بازی راهبردی تمام عیار را نداشته و به صورت موسمی تغییر موضع می‌دهند. یافتن حامی خارجی برای آنها علاوه بر یک ضرورت، یک اصل رفتاری است تا بتوانند اهداف خود را پیش برند. نگاهی به تاریخ حیات حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی، به ترتیب بیان‌گر چرخش‌های 180 درجه‌ای از ایران به صدام و از صدام به ایران است. بارزانی البته در این نوع بازی‌ها قهارتر است.
?بارزانی با فرصت‌طلبی از حضور داعش در عراق، به صورت تدریجی شعار استقلال‌خواهی را برجسته ساخت. نگاهی به مواضع او از اوت 2014 تا روز برگزاری همه‌پرسی در سپتامبر 2017 نشان‌دهنده یک روند افزایشی با محوریت استقلال اقلیم است. اما آیا او به این روند ادامه خواهد داد؟ به نظر می‌رسد بارزانی با توجه به مخالفت‌های پیرامونی و محدودیت‌های ژئوپلیتیکی، به سمت گزینه استقلال نخواهد رفت اما به‌غایت خواهد کوشید تا از دستاورد همه‌پرسی بهره برد. لذا برخلاف روز قبل از همه‌پرسی که آن را عینا به‌معنای استقلال معرفی می‌کرد، حالا در پی گفتگو با بغداد است. بغداد هم با همه‌ی «نه» گفتن‌هایش به درخواست گفتگو، حالا عملا وارد گفتگو شده است. علاوه بر دیدارهای دو معاون رئیس جمهور و هم‌چنین دیدار رئیس پارلمان عراق با بارزانی، العبادی هم چند روز قبل گفت مناطق مورد مناقشه را می‌توان به صورت مشترک اداره کرد. این موضع مورد استقبال آمریکا هم قرار گرفت.
? با گذشت زمان، بارزانی بر گفتگو بیشتر اصرار خواهد کرد و آن شور تاکتیکی روزهای منتهی به همه‌پرسی را کنار خواهد گذاشت. البته، نتیجه همه‌پرسی برگزارشده، یک ابزار مهم برای اوست تا در صورت نیاز، آن را بر میز مذاکرات بکوبد! طبیعی است که فشار و تهدید سه کشور ترکیه، ایران و عراق هم به‌عنوان اهرمی برای تعدیل امتیازخواهی بارزانی به‌کار خواهد رفت.
?نمودار مواضع بارزانی با محوریت طرح استقلال اقلیم را می‌‌توانید در زیر مشاهده کنید؛
☘️ کانال مرجع در حوزه سیاست خارجی ? اندیشکده راهبردی تبیین?
T.me/joinchat/AAAAADvAH-enX3cx_SOOlw
