اندیشکده راهبردی تبیین – شاید پیشرفت سریع و قابل توجه استفن میلر در تبدیل شدن به یکی از چهره های تاثیر گذار کاخ سفید، در سانتامونیکا [یکی از شهرهای کوچک ایالت کالیفرنیا] آغاز شده بود.
این متولدِ کالیفرنیا که اولین سخنرانی دونالد ترامپ درکنگره و نیز قانون جنجال برانگیز ممنوعیت سفر اتباع ( شش کشور) را نوشته است، ایدئولوژی خود را در دوران دبیرستان به نمایش گذاشت.
در این زمان میلر در تماس با رادیویی های محلی در مخالفت با جریان چند فرهنگی[1] و استفاده از اخبار اسپانیایی زبان سخن گفته و با نگارش ستونی تحت عنوان “زمان کشتن[2]” در روزنامه ی دبیرستان، خواستار پاسخی قاطع به اسلام گرایان رادیکال شده است.
او نوشت: «ما همه در مورد اینکه اسلام دینی صلح آمیز و مهربان است، شنیده ایم و مهم نیست که شما چند بار شما آن را به زبان بیاورید، زیرا این واقعیت را تغییر نمی دهد که میلیون ها مسلمان افراطی، مرگ شما را به دلایلی ساده مثل مسیحی، یهودی یا آمریکایی بودن، جشن می گیرند.»
آری رزمارین، وکیل حقوق شهروندی که روزنامه مذکور را در همان زمان ویرایش کرده است در مصاحبه با واشنگتن پست گفت که میلر به شدت از یک گروه دانشجویی آمریکایی-مکزیکی انتقاد کرده است. « من فکر می کنم که میلر درک دقیقی از اینکه چه کلمات و مسائلی باعث ایجاد پیشرفت های فردی خواهد شد، دارد. زیرا که در این موقعیت قرار داشته و عزم خود را برای پیروزی در این راه جزم کرده است؛ راهی با خطر کم و سود زیاد.»
میلر تحصیل خود را در رشته ی علوم سیاسی در دانشگاه دوک[3] ادامه داد؛ جایی که او بعد ها با مناظرات، نوشتن مقالات به دیدگاه های تندِ خود شکل داده و بعنوان فردی که «در بیان آنچه صحیح است، تعارف ندارد» شناخته شد.
او مطالبی در ستون دوهفته نامه ی دانشجویی نگاشته و درباره ی مسائلی چون شکاف پرداختِ دستمزد زنان نوشت: «قوانینی که مطابق آن به مردان و زنان دستمزدی یکسان پرداخت شود، به کسب و کار آسیب می رساند. به طور عمده شکافت پرداخت به دلایلی چون مرخصی زنان برای زایمان، تمایل کمتر زنان برای افزایش دستمزد و احتمالاً مشارکت کمترِ آنها در کار های پرخطر، موضوعیت پیدا می کند.»
وی در سال 2005 در مورد رویای خود جهت پایان یافتن نژادپرستی نوشت: «هیچکس ادعا نمی کند که نژاد پرستی پایان یافته است اما می توان گفت که تضعیف شده است و اگر ما مدعی ریشه کنی آن در ایالت متحده هستیم، من اعلام می دارم که آمریکا گرایی[4] کلید آن است ».
دیدگاه های او مورد توجه ریچارد اسپنسر، فارغ التحصیل دوک و کسی که نژاد سفید را برتر میداند، قرار گرفت.اسپنسر در پاییز سال 2006 از طریق اتحادیه محافظه کار دوک[5] با آقای میلر آشنا و در سال گذشته به Daily Beast گفت که او «مربی» میلر بوده است. اظهاراتی که واکنش شدید میلر را به همراه داشت.
با ترک دانشگاه، او کارش را اولین بار با میشل باکمن[6]، موسس جنبش تی پارتی[7] و سپس با جف سِشنز[8]، سناتور آلاباما که توسط ترامپ بعنوان دادستان عمومی برگزیده شد، شروع کرد.
میلر در هفت سال گذشته یکی از طرفداران اصلی برنامه های سختگیرانه ی جف سِشنز در خصوص مهاجرت بود. برنامه ای برای جلوگیری از زیان ناشی از حضور «کارگران خارجی» در آمریکا.
وی در همکاری با استیو بَنون[9]، استراتژیست سابق کاخ سفید، وظیفه ی طراحی برنامه ها و سخنرانی های ترامپ در زمان انتخابات را بر عهده داشته است.
بعد از پیروزی در انتخابات، ترامپ وی را بعنوان مشاور ارشد سیاسی خود برگزید.
ترامپ در نخستین اظهاراتش از میهن پرستی که آن را علاج نژاد پرستی می داند، سخن گفت؛ این ایده اولین بار توسط میلر در مقاله ای در سال 2005 مورد حمایت قرار گرفت.
بنون و میلر ضمن اینکه نگارش سخنرانی سیاه ترامپ در افتتاحیه ی ریاست جمهوری را بر عهده داشتند، مسئول نطق بسیار خوشبینانه و مثبت او در کنگره بودند.
بلومبرگ به نقل از بنون گفت: «ایده های رئیس جمهور باید به یک برنامه عمل تبدیل شوند». «میلر نیروی محرکه ی اجرای ایده های ترامپ است».
میلر نیز خطاب به بلومبرگ گفت: « من دیدگاه ها و ایده های او را درک می کنم. من می توانم آن ها را پیاده سازی کنم».
پی نوشت ها:
[1] Multiculturalism
[2] A Time To Kill
[3] Duke University
[4] Americanism
[5] Duke Conservative Union
[6] Michele Bachmann
[7] Tea Party
[8] Jeff Sessions
[9] Steve Bannon
***
این مطلب، صرفاً جهت اطلاعِ مخاطبان، نخبگان، اساتید، دانشجویان، تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران ترجمه شده و الزاماً منعکس‌کننده‌ی مواضع و دیدگاه‌های اندیشکده راهبردی تبیین نیست
