نویسنده از دو هفته قبل که به بغداد آمده است، بارها خواسته است تا اطلس مختصری از صحنه منازعات انتخابات چندروز آینده عراق ارائه کند که گرفتاری های روزمره مانع از آن شد. با این حال از چند روز پیش بدین سو اتفاقاتی در صحنه انتخاباتی عراق رقم خورد که نگرانی هایی را در خصوص تحولات پیش رو برای بسیاری از تحلیلگران و کنشگران سیاسی در بغداد پدید آورده است.
۱- چند روز قبل، قاسم الزبیدی مسئول مالی حشد در منزلش به قتل می رسد. هنوز هیچ سرنخی در خصوص عاملان قتل و مجریان آن به دست نیامده است.
۲- بلافاصله پس از این جنایت، حیدرالعبادی آتش توپخانه اش را به سمت #برخی_فرماندهان_حشدالشعبی گرفته است و به صورت ضمنی کشته شدن الزبیدی را طراحی و اجرای ایشان عنوان نمود.
۳- با توجه به ساختار حشد و تبارشناسی گروه های فعال در آن، به طور طبیعی منظور العبادی از مجریان این قتل، گروه هایی همچون سرایای سلام و فرقه العباس و فرمانده جنجالی آن میثم الزیدی نخواهد بود. که هر دو همپیمانان حیدرالعبادی هستند. و فراتر از این، سرایای سلام هیچگاه عضو حشد نبوده است و نخواهد شد. با چراغ سبز حیدرالعبادی، سرایای سلام تنها از مزایای حشد استفاده می کند و هیچ گاه نیز نظارت هیئت عامه حشد را نپذیرفته و نخواهد پذیرفت. تنها گروه شیعه مسلح خارج از نظارت دولت عراق! پس می ماند آن ها که همراهی انتخاباتی با نخست وزیر فعلی را نپذیرفته اند و از همه روشن تر، تحالف فتح متشکل از برخی از فرماندهان حشد! نزدیک به ایران!
۴- دوماه پیش، سرتیم حفاظت حیدرالعبادی در ایست بازرسی سرایای سلام و به گلوله نیروهای این گروه کشته شد. در روز روشن و پیش چشم همگان! نتیجه تحقیقات هنوز مشخص نشده است اما حیدرالعبادی آن قدر که این روزها مرثیه الزبیدی می خواند و آن را به فساد #برخی_فرماندهان_حشدالشعبی مرتبط می کند، چندان واکنشی در خصوص کشته شدن سرتیم حفاظتی خود نشان نداد! چرا؟ چون سرایای سلام، زیر مجموعه سیدمقتدی صدر، همپیمان سیاسی حیدرالعبادی است و قتل، درست در فضای نزدیک به انتخابات صورت گرفت! و مگر برای یک سیاست مدار چیزی مهم تر از پیروزی در انتخابات و کسب مجدد قدرت و منصب وجود دارد؟
۵- از چند روز پیش جریان نزدیک به حیدرالعبادی و جریان صدر و دیگر جریان های معارض حشدالشعبی آتش تهیه سنگینی علیه تحالف فتح براه انداخته اند و از قریب الوقوع بودن صدور بیانیه #مرجعیت_اعلا یعنی حضرت آیت الله سیستانی علیه مداخله حشد در انتخابات خبر می دهند. به طور خاص رسانه های نزدیک به فرقه العباس همگان را نوید به بیانیه ای می دادند که به فضاحت تحالف فتح می انجامد. به طور خاص خلال هفته های گذشته، رهبران فرقه العباس به جدّ کوشیده اند تا خود را فصائل مرجیعت و زبان ناطق مرجعیت معرفی می کنند.
مقتدی صدر نیز که خود و مرحوم والدش شهید صدر ثانی ، از دو دهه پیش تاکنون عَلَم جریانی را به دوش می کشیده اند که اساسا خصومت جدی با مرجعیت اعلای شیعه در نجف چالش های داشته، خلال روزهای گذشته بیانات زیادی در ضرورت گوش فرادادن به فرامین و منویات مرجعیت اعلا ابراز داشت. چیزی که تقریبا تاکنون در تاریخ حیات جریان صدر بی سابقه بوده است.
امروز اما با قرائت بیانیه مرجعیت و تاکید ایشان بر موضع یکسان در برابر همه تحالفات و فهرست های انتخاباتی، سکوت مرگباری بر فضای رسانه ای طرف های مخالف تحالف فتح حکمفرما شده است. اتهام فساد و قتل اگر به بیانیه مرجعیت در خصوص ضرورت پرهیز حشد از انتخابات محصوب و همراه می شد، می توانست کار تحالف فتح را یکسره کند! اما ظاهرا تیر جریان ضدایرانی در حکومت عراق و حشد این بار به سنگ خورده است!
۶- سوالی که مطرح است آن است که براستی چرا جریان های مختلف انتخاباتی از حضور فرماندهان سابق حشد تا این اندازه نگران هستند؟
آیا این مساله به قدرت سلاح ایشان بازگشت دارد؟ حیدرالعبادی بیش از هر کس می داند که گروه های مختلف حشد از جمله بدر و عصایب تمامی ساختارهای نظامی خود را تحویل هیئت عامه حشد و دولت داده اند و در حل حاضر کمترین مداخله ای در اموارات شاخه های نظامی سابق خود ندارند؟ تمامی احزاب مشارکت کننده در این ائتلاف، برای حضور در عرصه سیاسی همگی از گروه های نظامی خود جدا شده و آن ها را به نخست وزیر و دولت عراق تحویل داده اند.
مساله فساد مالی از اتهامات دیگری است که به رهبران تحالف فتح وارد می شود! با صرف نظر از صحت یا عدم صحت این مدعا، مساله آنجاست که حیدرالعبادی و همپیمانانش چرا تنها در خصوص فساد یک جریان داخلی نگران و عصبانی هستند؟ آیا فرماندهان حشد تنها چهره های فاسد اقتصادی کشور هستند؟ نخست وزیر فعلی عراق در روزهای اخیر پی به فساد ائتلاف فتح برده است یا در زمان مذاکرات همپیمانی در دو ماه گذشته نیز از این وضعیت مطلع بوده است و با این حال از همپیمانی -۲۴ ساعته- خود با ائتلاف فتح رونمایی نمود؟! حیدرالعبادی از فعالیت های سیداحمدالصافی و میثم الزیدی که اساسا تشکیل فرقه العباس را مدیون دلارهای رقیب امروزی العبادی یعنی نوری مالکی است بی خبر است؟ افشای فسادهای گسترده در مجموعه های تحت مدیریت این دو که امروز از همپیمانان حیدرالعبادی هستند، مساله ای مخفی و مستور است؟ مساله غیرقانونی بودن تصدی عبته عباسیه از سوی سیداحمد الصافی در بیش از دو دوره مساله ای پنهان است؟! فساد اقتصادی بسیاری از افراد نزدیک به جریان صدر مساله ای مخفی است؟ نمونه آن ها را در پرونده کسانی همچون بهاء الاعرجی و حازم الاعرجی پیش از این دیده ایم. کسانی که مقتدی صدر سال های طولانی فساد اقتصادی ایشان را مورد انکار قرار داده اما در نهایت مجبور به پذیرش و اخراج ایشان از جریان صدر گردید.
به نظر می آید با صرف نظر از صحت یا عدم صحت آن چه امروز حیدرالعبادی و همپیمانانش درباره تحالف فتح می گویند، خشم متراکم و عصبانیت کنترل نشده مخالفان این ائتلاف در این روزها را ظاهرا باید در دو حوزه پی جست! نخست موفقیت این ائتلاف در جلب نظر مردم به ویژه در استان های جنوبی عراق و بافت های عشایری عنوان کرد که حشدالشعبی و به طور خاص گروه های نزدیک به ایران نفوذ گسترده ای دارند. دوم ضرورت ها و اقتضائات برآمده از ملزومات سیاست جدید انفتاحی محور سعودی-اماراتی در قبال برخی از شیعیان عراق! محور عربی-سنی که هرگونه نقشی را برای ایران و همپیمانان آن بر نمی تابد!
واقعیت آن است که در انتخابات جاری هیچ فهرستی نخواهد توانست به تنهایی پیروز انتخابات شود و فهرست ها تنها با تعداد اندکی نسبت به یکدیگر پیشی خواهند گرفت. با این حال بر اساس نظرسنجی های موجود تحالف فتح موفق شده است در رتبه دوم پس از تحالف نصر به رهبری و زعامت حیدرالعبادی قرار گیرد. و این یعنی نفوذ قابل توجه این تحالف در تشکیل حکومت پیش رو! ائتلافی که بدون ائتلاف با کمونیست ها و یا سکولارها در انتخابات مشارکت کرده است.
ظاهرا بخش ناخوشایند ماجرا این جاست!
پ.ن۱: این نوشتار، رپورتاژ تبلیغاتی له یا علیه تحالف نصر یا سائرون یا فتح یا دیگری نیست! پرتویی است بر سیاست و اهل آن وچرخش های یک شبه و اصالت منافع در جهان بینی پراگماتیستی سیاست!
پ.ن۲: نویسنده به دلیل عدم حضور میدانی و رصد میدانی وضعیت انتخاباتی نمی تواند نظرسنجی های مختلف را مورد رد یا تایید قرار دهد. با این حال آن چه درباره رتبه بندی ائتلاف ها نقل شد، بر اساس اکثر نظرسنجی های بی طرفانه است.
پ.ن۳: بر اساس همین نظرسنجی ها، ائتلاف سائرون به رهبری مقتدی صدر علیرغم ائتلاف با چهره های کمونیست و سکولار، در رده های چهارم به بعد قرار گرفته است. مساله ای که می تواند خشم و عصبانیت سیدمقتدی صدر و واکنش های حساب نشده وی در قبال روند سیاسی پیش رو را در پی داشته باشد. مقتدی نشان داده است که ظرفیت بالای برای برهم زدن قواعد بازی دموکراتیک فعلی را داراست! فرزند شهید صدرثانی بیش از هر چیز بازیگری انگیزشی است. جبران شکست در صندوق های انتخاباتی از طریق تحمیل مسلحانه و یا قسری خواسته های خود به سیاستمداران کشور! آن هم در کف خیابان های بغداد نتیجه محتمل شکست در صندوق ها خواهد بود! سید، به سهم کوچکی از کیک قدرت و سیاست رضایت نخواهد داد.
تا چه شود.
منبع:اندیشکده مرصاد
