اندیشکده راهبردی تبیین- چین از جمله کشورهای در حال رشدی است که در حال حاضر، علاوه بر رشد اقتصادی، در حال برنامه‌ریزی و اجرای اَبَر طرح‌هایی است که ابعاد آن محدود به جنبه‌ی اقتصادی نبوده و پیامدها و نتایج امنیتی و ژئوپلتیک قابل‌توجهی به دنبال دارد. از جمله مهمترینِ این طرح‌ها، سرمایه‌گذاری‌های کلان در اروپاست که نگرانی‌های بسیاری را در آن قاره برانگیخته است. نخبگان چین با اشراف به تحولات ناشی از جهانی شدن، اولویت سیاست‌گذاری خود را بر ارتقای قدرت اقتصادی به‌عنوان محور قدرت ملی قرار داده‌اند. بر این مبنا و در راستای استفاده از تمامی ظرفیت‌های ملی و بین‌المللی، سیاست خارجی چین در سه دهه گذشته نقشی کلیدی در ایجاد محیطی مناسب برای ارتقای جایگاه این کشور در نظام بین‌الملل ایفا کرده است. نتیجه این امر توجه به دیپلماسی اقتصادی به‌عنوان یک رویکرد اقتصاد‌محور به سیاست خارجی و به‌تبع آن توجه به الزامات رفتاری آن بوده است.
حجم و اهداف سرمایه‌گذاری چین در اروپا
هدف نهایی چین که رهبری آن مدام در اندیشه آن است تبدیل کردن چین به قدرت برتر و قدرت پیشرفته‌ای است که دیگر رقیبان، توانایی رقابت با آن را نداشته باشند.
حضور اقتصادی و سیاسی چین در اروپا در حال افزایش است. در سال 2016 میلادی سرمایه‌گذاری چین در اتحادیه اروپا 36 میلیارد یورو بوده است که حدود 20 میلیارد یورو نسبت به سال قبل یعنی 2015 افزایش پیدا کرده و بخش اعظم این سرمایه‌گذاری از طرف بخش دولتی چین بوده است. تا سال 2016 رهبران اروپایی از سرمایه‌گذاری چینی‌ها خوشحال بودند اما بعد از مدتی نگرانی‌هایی مخصوصاً در کشورهای کوچک پیدا شد. در سال2017 سرمایه‌گذاری‌های چین در اروپا به 35 میلیارد دلار کاهش پیدا کرد و این نشان از یک کاهش در سرمایه‌گذاری خارجی چین در خارج از کشور است. سرمایه‌گذاری‌های چین در مناطق مختلف اروپا متفاوت است. در اروپای شرقی تمرکز چین بر روی زیر‌ساخت‌هاست تا بتواند به راحتی قاره‌پیر و پروژه یک کمربند یک جاده را بهم وصل کند. در جنوب اروپا سرمایه‌گذاران چینی جهت رفع بحران‌های اقتصادی آن منطقه سرمایه‌گذاری می‌کنند. اما بیشترین حجم سرمایه‌گذاری چین، در غرب اروپا متمرکز شده است. چین نهایتاً به دنبال چه چیزی است؟ هدف نهایی چین که رهبری آن مدام در اندیشه آن است تبدیل کردن چین به قدرت برتر و قدرت پیشرفته‌ای است که دیگر رقیبان، توانایی رقابت با آن را نداشته باشند. [1]
برنامه گسترش دامنه نفوذ چین در چارچوب طرحی که اصطلاحاً ۱+۱۶ نامیده می‌شود، انجام شده است. چین در تلاش است در چارچوب این طرح چندین کشور اروپای شرقی و مرکزی را با خود همراه سازد و این مناطق را به حیاط خلوت سیاسی خود تبدیل کند. توسعه همکاری‌ها از سال ۲۰۱۶ به این سو با سرعت فزاینده‌ای پیش رفته است.
اهداف چین از سرمایه‌گذاری در اروپا
اریک براتبرگ، در تحلیلی که اندیشکده کارنگی منتشر کرد، نوشت: سرمایه‌گذاری مستقیم چین در اروپا در حال حاضر 9 برابر بیشتر از سرمایه‌گذاری در آمریکا است. دو محرک اصلی این رویداد تلاش‌های دولت ترامپ برای غلبه اقتصادی بر چین و تلاش‌های خود پکن برای اعمال شدیدتر کنترل سرمایه است. این رویدادها همچنین باعث ظهور مباحث جدیدی در اروپا درباره نفوذ اقتصادی چین شده است. علت نظارت اروپا بر سرمایه‌گذاری‌های چین وجود این نگرانی است که ممکن است هدف این سرمایه‌گذاری‌ها صرفاً انگیزه‌های تجاری نباشد، بلکه این‌ها بخشی از یک راهبرد هماهنگ دولتی باشد. تمایل شدید سرمایه‌گذاران چینی به شرکت‌های اروپایی با فن آوری‌های تخصصی باعث بروز هراس‌هایی با این مضمون شده است که ممکن است خرید آن‌ها واقعا با هدف استخراج دانش اروپایی و خارج کردن شرکت‌های غربی از صنایع کلیدی به عنوان بخشی از ابتکار «ساخت چین 2025» باشد. یک نگرانی دیگر نیز احتمال نقل و انتقالات بی‌خبر فن‌آوری‌های پیشرفته یا فن‌آوری‌های دارای کاربردهای دوگانه است. در هر حال اروپا با وجود تدابیر جدید برای نظارت دقیق بر سرمایه‌گذاری‌های چین همچنان مقصدی جذاب برای سرمایه‌گذاران چینی به ویژه در مقایسه با آمریکا است.[2]
چین و طرح کمربند و راه
پروژه راهبردی دولت چین برای راه‌اندازی شبکه حمل و نقل یک‌پارچه از درون سرزمین خود تا قلب اروپا موسوم به طرح کمربند و راه است. این طرح عظیم از سال ۲۰۱۳ شروع شده و در صورت تحقق چهره جهان را تغییر خواهد داد. هدف گذاری این طرح در وهله اول اقتصادی است و قرار است با توسعه زیر ساخت‌های حمل و نقل و ارتباطات در آسیا، آفریقا و اروپا کالاهای ساخت چین با سرعت بالاتری به بازارهای اروپایی برسند. بنابر آمار رسمی دولت چین، سرمایه‌گذاری کلی طرح برابر با هزار میلیارد دلار است. بخش اعظم این سرمایه توسط دولت چین تامین می‌شود و صرف ساخت خطوط راه آهن، بندر، اسکله، جاده، نیروگاه، مسیر فیبر نوری و مناطق ویژه اقتصادی هم در خود کشور چین و هم در جنوب شرق آسیا، جنوب آسیا، آسیای مرکزی، روسیه، غرب آسیا، آفریقا، جنوب اروپا و اروپای شرقی خواهد شد. از اصلی‌ترین اهداف اقتصادی این پروژه می‌توان تسهیل انتقال کالا به بازارهای هدف در اروپا جهت رقابت اقتصادی با آمریکا را نام برد. با آنکه پکن همواره تلاش می‌کند بر سویه اقتصادی این طرح تاکید کند و آن را بازی برد-برد بخواند دلالت‌های ژئوپولیتیک طرح مدت‌هاست نگرانی رقبای منطقه‌ای و جهانی شامل ژاپن، هند، اتحادیه اروپا و ایالات متحده را برانگیخته و ایالات متحده سیاست‌هایی را برای جلوگیری از افزایش حضور چین اتخاذ کرده است. چین برای اهداف خود در اروپا دوستان وفاداری پیدا کرده است: در بندر «پیره» در جنوب یونان سرمایه‌گذاری به اندازه ۶۰۰ میلیون دلار انجام داده و آن را به یکی از ۵۰ بندر با ظرفیت بالای جهان تبدیل کرده است و بدین ترتیب جنوب اروپا تبدیل به پایگاهی برای چین می‌شود و از آنجا محصولات چین به دیگر نقاط جهان ارسال خواهد شد.[3]
همکاری‌های چین با پراگ آنچنان بوده است که می‌توان گفت چک همچون دوران جنگ سرد دوباره به بزرگ‌ترین سد در برابر لیبرال دموکراسی تبدیل شده است. علی‌رغم تمام تلاش‌های چین برای تأثیرگذاری در حوزه‌های اقتصادی و سیاسی، اروپا می‌تواند از حضور چین نفع بیشتری ببرد و از این حضور به نفع خود استفاده کند. اروپا از زیر‌ساخت‌های ساخته شده توسط دولت چین که در راستای اهداف چین است نیز نفع خواهد برد.
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr2', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr2", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
چین و اروپا حدود ۱۰ درصد خشکی‌های زمین، ۲۵ درصد جمعیت دنیا و حدود یک سوم اقتصاد دنیا را در بر می‌گیرند. رئیس جمهور چین در سخرانی خود در اروپا گفته بود: «چین و اروپا باید در چهار حوزه صلح، رشد، اصلاحات و پیشرفت تمدنی باهم پیشرفت کنند.» شی جین پینگ در نوزدهمین کنگره حزب کمونیست چین از ورود چین به اروپا به عنوان شروع دوران جدید برای سوسیالیسم چینی نام برد. او یکی از اهداف چین را از بین بردن نابرابری و بهبود وضعیت معیشت مردم دنیا نام برد. رئیس جمهور چین در ادامه می‌گوید: «چین درهای خود را به جهان گشوده است و در چهل سال آینده مدرن‌ترین کشور جهان با ترازهای بالای استاندارد زندگی خواهد بود.» او در ادامه به سخن کیسینجر اشاره می‌کند که «هر نسلی با چگونگی برخوردهایش با موضوعات مهم عصر خودش قضاوت خواهد شد» و می‌گوید که چین و اروپا باید روابط استراتژیک داشته باشند. رئیس جمهور چین روابط چین و اروپا را به نفع هر دو طرف ارزیابی می‌کند. رئیس جمهور چین معتقد است روابط چین و اروپا تاثیرات مثبتی بر سیاست و اقتصاد جهانی خواهد گذاشت. او در ادامه به ضرورت بازار‌آزاد و چندجانبه‌گرایی می‌پردازد و آن‌ها را از ملزومات دولت جهانی بر‌می‌شمرد.[4]
حجم مبادلات و چشم انداز روابط
اتحادیه اروپا و چین دو شریک تجاری بزرگ در دنیا هستند. چین دومین شریک تجاری اروپا بعد از آمریکاست و اروپا بزرگ‌ترین شریک تجاری چین است. اروپا درب تجارت را به روی چین گشوده است و از چین خواسته در معاملات انصاف، احترام به حق مالکیت معنوی و الزامات سازمان تجارت جهانی را رعایت کند. [5]
سطح مبادله کالا میان اتحادیه اروپا و چین در سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ بر اساس میلیارد یورو به شرح جدول زیراست:
|
سال |
صادرات چین به اروپا |
واردات چین از اروپا |
|
۲۰۱۵ |
۳۵۱ |
۱۷۰ |
|
۲۰۱۶ |
۳۴۵ |
۱۶۹ |
|
۲۰۱۷ |
۳۷۸ |
۱۹۸ |
«کشورها و مناطق»، سایت اتحادیه اروپا، قابل بازیابی در پیوند زیر: /
http://ec.europa.eu/trade/policy/countries-and-regions/countries/china
سطح مبادله خدمات بین اتحادیه اروپا و چین از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ بر اساس میلیارد یورو به شرح جدول زیراست:
|
سال |
خدمات چین به اروپا |
خدمات اروپا به چین |
|
۲۰۱۴ |
۲۳ |
۳۰ |
|
۲۰۱۵ |
۲۸ |
۳۸ |
|
۲۰۱۶ |
۲۹ |
۳۸ |
«کشورها و مناطق»، سایت اتحادیه اروپا، قابل بازیابی در پیوند زیر:
http://ec.europa.eu/trade/policy/countries-and-regions/countries/china /
از نظر اتحادیه اروپا چین که در سال ۲۰۰۱ به سازمان تجارت جهانی پیوسته و متعهد شده است در سیستم تجاری خود اصلاحاتی انجام دهد اما هنوز برخی مشکلات از جمله عدم شفافیت، سیاست‌های صنعتی و اقدامات تعرفه‌ای که اجازه فعالیت به شرکت‌های خارجی را نمی‌دهد، دخالت عظیم دولتی در بخش اقتصاد و عدم رعایت حقوق‌معنوی و حق مالکیت هنوز در سیستم اقتصادی چین پابرجاست. اتحادیه اروپا از سال ۲۰۱۶ تصمیم به تعریف استراتژی جدید برای ۵ سال آینده در تعامل با چین گرفت. استراتژی جدید اتحادیه اروپا بر اصول زیر استوار است:
- ایجاد راه‌های جدید برای افزایش تعاملات اتحادیه اروپا و چین
- تشویق چین برای اصلاحات اقتصادی که تامین کننده منافع اقتصادی دو طرف باشد
- همکاری متقابل اقتصادی
- تلاش برای رسیدن به یک توافق جامع که فرصت‌های اقتصادی جدید برای طرفین ایجاد کند
- حرکت به سمت ساخت زیر ساخت‌ها، افزایش تعاملات بین مردم اتحادیه اروپا و چین و ایجاد مسیر ارتباطی برای همه کشورهایی که در مسیر تعاملات اروپا و چین قرار دارند.
- افزایش حاکمیت قانون و ملزومات حقوق بشری
- بیشینه‌سازی سطح تعاملات با چین[6]
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr3', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr3", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
با اینکه روابط اقتصادی چین و اروپا در سطح بالایی قرار دارد اما همچنان چین و اتحادیه اروپا در حال حاضر در حال مذاکره برای افزایش زمینه‌های تعامل اقتصادی و فرصت‌های اقتصادی برای یکدیگر هستند و اتحادیه اروپا قصد دارد چین را به سمت اصلاحات بیشتر اقتصادی سوق دهد و اتحادیه اروپا هم به دنبال آن است که نقش گستره‌تری در بازار چین داشته باشد.
سرمایه‌گذاری چینی‌ها می‌تواند به 3 بخش عمده تقسیم شود:[7]
|
زیر‌ساخت‌ها |
فناوری‌های نو |
کالاهای مصرفی، خدمات و کالاهای تفریحی |
|
مواد شیمیایی |
مخابرات |
مالی |
|
انرژی‌های تجدید ناپذیر |
الکترونیک |
سرگرمی |
|
معدن |
اینترنت |
خدمات تبلیغاتی |
|
ابزار |
خودرو |
بهداشت و سلامت |
|
راه و ساخت و ساز |
|
|
|
انرژی‌های نو |
|
|
موضع ایالات متحده در مقابل سرمایه‌گذاری چین در اروپا
ایالات متحده آمریکا مخالف افزایش حضور چین در اتحادیه اروپاست و در واکنش به افزایش تعاملات چین و اتحادیه اروپا در حال تدوین جریمه‌هایی برای کشورهایی است که قصد تعامل اقتصادی با چین را دارند. شورای امنیت ملی و اداره بازرگانی آمریکا اعلام کرده که این قوانین موجب جلوگیری از صادرات فن‌آوری به کشور چین خواهد بود.[8]
تلاش‌های مشترک اروپا و چین در برابر سیاست‌های اقتصادی آمریکا
مناسبات اقتصادی در کنار مسائل امنیتی در صدر محورهای نشست سالانه سران اتحادیه اروپا و چین قرار دارد. به نظر می‌رسد اتحادیه اروپا مشترکاً با چین سعی دارند جبهه تجاری تازه‌ای را در برابر ایالات متحده امریکا تشکیل دهند.
دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در ماه‌های اخیر با حملات لفظی‌اش در مورد نظام تجارت بین المللی، شرکای تجاریش را تحت فشار فزاینده قرار داده است. کشورهای عضو اتحادیه اروپا که از سالهای دور جزء شرکای استراتژیک ایالات متحده از جمله در زمینه‌های تجاری و اقتصادی بوده اند، حالا سعی دارند واکنش متناسبی نشان دهند. اکنون به نظر می‌رسد اتحادیه اروپا تلاش دارد تا گفتگوهای خود را برای رسیدن به توافقی دوجانبه در زمینه‌های تجاری و سرمایه‌گذاری، دربرابر سیاست‌های سخت‌گیرانه ترامپ، با چین بیشتر کند.[9]
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr4', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr4", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
اتحادیه اروپا و چین در کنار یکدیگر علیه تعرفه‌های کمرگی
تعرفه‌های گمرگی بر آلومنیوم، فولاد و تهدید‌ها در مورد افزایش مالیات بر واردات موثر، شرکای تجاری اروپایی امریکا به ویژه آلمان را در آشفتگی قرار داده است. چین به عنوان یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی نیز آماج سیاست خارجی اقتصادی ایالات متحده آمریکا قرار گرفته است. قرار است واردکنندگان از چین به ایالات متحده آمریکا ۲۵ در صد از ارزش ۸۱۸ اقلام تجارتی‌شان را که بالغ به ۳۴ میلیارد دلار امریکایی می شود، به عنوان مالیات گمرکی بپردازند. پکن نیز بلافاصله واکنش نشان داده و به ۵۴۵ قلم کالاهای وارداتی از ایالات متحده امریکا تعرفه‌های مشابهی را وضع کرده است.
در ادامه این تنش‌های تجاری، چین در کنار بروکسل قرار گرفته و سعی دارند تا مشترکاً در برابر سیاست یک‌جانبه «اول آمریکا» عمل کنند. چرا که چین و اتحادیه اروپا حدود یک سوم تولیدات اقتصادی جهانی را و حدود نیمی از حجم تجارت جهانی را تشکیل می دهند.[10]
فیلیپ لو کور در تحلیلی که در پایگاه اینترنتی اندیشکده کارنگی منتشر شد، نوشته است: در میان موضع «اول آمریکا»ی دولت ترامپ که در راهبرد جدید امنیت ملی خود، چین را یک رقیب راهبردی می‌خواند و مکانیسمی که اروپا برای بهبود ابزار اتحادیه اروپایی برای نظارت بر سرمایه‌گذاری‌های خارجی با جدیت دنبال می‌کند، چین قاعده قدیمی «تفرقه بینداز و حکومت کن» را میان دولت‌ها در حالی اجرا می کند که می کوشد به لطف «جنگ تجاری» کنونی، اروپایی‌ها را علیه آمریکایی ها بازی دهد. مذاکرات درباره معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه مورد نیاز میان چین و آمریکا از یک سو و چین و اتحادیه اروپا از سوی دیگر تحت تاثیر قرار گرفته است. بسیاری از اعضای گروه موسوم به 1+16 که توسط چین در سال 2011 به موازات اتحادیه اروپا ایجاد شد، یادداشت تفاهمی را با چین در خصوص حمایت از این ابتکار با هدف افزایش اتصالات از طریق شبکه های زیرساختی امضا کرده‌اند. اغلب امضاکنندگان در ازای سیاست‌های درهای باز وام‌هایی قابل توجه یا پروژه‌هایی را از دولت چین دریافت کرده‌اند، بنابراین احساساتی ضد و نقیض درباره طرح اتحادیه اروپا دارند. آمریکا و اروپا هر دو در سال های پیش رو به سرمایه‌گذاران خارجی نیاز دارند و چین همچنان یک منبع سرمایه برای بسیاری از دولت‌های عضو اتحادیه اروپا و ایالت‌های آمریکا به طور مجزا است که تمایل دارند در این رابطه رویکردی دوستانه‌تر از رویکرد دولت فدرال در واشنگتن داشته باشند. [11]
سیاست‌های مقابله‌ای آمریکا برای جلوگیری از افزایش حضور چین در اروپا به دلیل به خطر افتادن منافع آمریکا در اروپا و تضعیف ارزش‌های آمریکایی در اروپا در حال افزایش است و این خود بالاتر از جنگ تجاری موجود به جنگی روانی و نوعی قدرت‌نمایی تبدیل شده است.
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr5', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr5", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
تفاوت دیدگاه‌های چین و اتحادیه اروپا
هرچند چین و اتحادیه اروپا منافع مشترک در زمینه‌های تجارت جهانی دارند، اما برخی اتحاد آنان در برابر ایالات متحده را موفقیت آمیز نمی‌دانند. به باور آنان این تحرکات به هرحال باید براساس قوانین تجاری و تحت نظارت سازمان تجارت جهانی باشند. گفته می‌شود در زمینه امکانات دسترسی به بازار نیز دیدگاه‌های پکن و بروکسل متفاوت‌اند.
براساس یک تحقیق تازه که از جانب اتاق تجارت اتحادیه اروپا در چین انجام شد، چین دارای یکی از «محدود‌‌ترین اقتصاد‌های» جهان می باشد. شرکت‌های آمریکایی و اروپایی که در آن کشور مشغول کار اند، از گذشته‌ها به این طرف در مورد دیوان سالاری شکایت می کنند. آنان براین باورند که این کار باعث ایجاد چالش در زمینه رقابت با شرکت‌های چینی شده است. ماتس هاربورن، رئیس این اتاق می گوید چالش‌های زیادی در این رابطه وجود دارند. به گفته او در چین قوانین مبهم وجود دارد و اداره‌های دولتی در راستای بدست آوردن مدرک، تامین مالی و یا مناقصه‌های عمومی، میان شرکت‌های چینی و خارجی فرق می گذارند. دولت چین، شرکت های اتحادیه اروپا را مجبور به انتقال دانش خود به چین می کند به طور مثال، ایجاد مشارکت با شرکت‌های چینی یکی از شرایط مورد نیاز برای فعالیت‌های تجاری شرکت های خارجی در این کشور است و این چیزی است که همواره از سوی سیاستمداران اتحادیه اروپا مورد انتقاد قرار گرفته است.[12]
اروپا چه حساسیت‌هایی در قبال این سرمایه‌گذاری‌ها دارد؟
به نوشته نشریه «فاینشنال تایمز» در پایتخت‌های کشورهای مهم اروپایی این نگرانی وجود دارد که پکن از فرصت سرمایه‌گذاری در اروپا برای ایجاد شکاف در اتحادیه اروپا و جذب کشورهای اروپای شرقی به سمت خویش استفاده کند. یک دیپلمات انگلیسی که نامش فاش نشده، به روزنامه فاینشنال تایمز گفته واقعیت این است که برخی طرح‌های چین واقعاً اهداف سیاسی و راهبردی خاصی را دنبال می‌کنند. و این نگرانی نه تنها در بروکسل، بلکه در پایتخت‌های کشورهای اروپای غربی وجود دارد که پکن ممکن است درصدد ایجاد دو بلوک شرق و غرب جدید در قاره اروپا باشد[13].
ورود حجم انبوه سرمایه‌های چین باعث شد که نگرانی‌های رهبران آلمان، بلژیک و کشورهای دیگر در مورد افزایش قدرت و نفوذ چین به‌ویژه در کشورهای کوچک‌تر اتحادیه افزایش پیدا کند. آن‌ها در حال اتخاذ کردن رویکرد یکپارچه‌تری در قبال این موضوع هستند و نظارت بر سرمایه‌های چینی را افزایش داده‌اند.[14]
کشورهای فرانسه، آلمان و ایتالیا نگران آن هستند که شرکت‌های خارجی به‌ویژه چینی با بهای پائین و به روش‌های غیرمنصفانه خدمات کارشناسی و فناوری‌های کلیدی خود را در اتحادیه اروپا ارائه کنند. به همین علت مقامات این کشورها از مدت‌ها پیش خواستار آن هستند که چارچوب قانونی محکمی در اتحادیه اروپا برای نظارت دقیق بر این گونه فعالیت شرکت‌های خارجی تعیین و به اجرا گذاشته شود. با این حال برخی کشورهای اروپایی مبتنی بر سیاست‌های اقتصادی لیبرال، از جمله هلند، ایرلند و لوکزامبورگ در خصوص ایجاد چنین سازوکار‌هایی که از نظر آن‌ها نوعی “غربالگری” است، تردید‌های جدی در این مورد دارند.[15]
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr6', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr6", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
نتیجه گیری
بنابر آنچه بیان شد چین سرمایه‌گذاری‌های خود را در قاره پیر افزایش خواهد داد و با راه‌اندازی طرح کمربند و راه کالاهای چینی با سرعت بیشتری به کشورهای اروپایی خواهند رسید. اروپا نیز از زیر ساخت‌های ایجاد شده توسط چین بی‌بهره نخواهد ماند. در این میان ایالات متحده آمریکا منافع خود را در خطر دیده و احتمالاً با وضع تحریم‌ها و جریمه‌ها برای دو طرف سعی در قطع کردن این شراکت استراتژیک میان اروپا و چین خواهد داشت. توانایی‌های اقتصادی و سیاسی چین و اروپا در حدی است که بتوانند در مقابل سیاست‌های تنبیهی آمریکا دوام بیاورند و هدف این اقدامات مقابله با یکجانبه‌گرایی آمریکا در اقتصاد جهانی است.
منابع و ارجاعات
[1] «سرمایه‌گذاری و نفوذ ذر حال افزایش چین»، اکونومیست، منتشر شده در 4 اکتبر 2018، قابل بازیابی در پیوند زیر:
– https://www.economist.com/briefing/2018/10/04/chinese-investment-and-influence-in-europe-is-growing
[2] «آیا اروپا سرمایه‌گذاری چین را پس می‌زند؟»، وب‌سایت شورای راهبردی روابط خاجی ، 4مهر 1397، قابل بازیابی در پیوند زیر:
[3] -علی عطاران، «یک کمربند، یک راه و قلمرویی به وسعت سه قاره»، دیپلماسی ایرانی، 29 مرداد 1396، قابل بازیابی در پیوند زیر:
[4] – «روابط چین و اتحادیه اروپا در عصر جدید»، سایت نظار‌گر اتحادیه اروپا، 28 ژانویه 2018، قابل بازیابی در پیوند زیر:
Www. Euobserver.com/stakeholders/140728.
[5] «کشورها و مناطق»، سایت اتحادیه اروپا، قابل بازیابی در پیوند زیر:
– http://ec.europa.eu/trade/policy/countries-and-regions/countries/china/
[6]-Brussels, 22.6.2016 JOIN(2016) 30 final, Joint Communication To The European Parliament And The Council.
[7] اقتباس از گزارش ETNC( موسسه مطالعات روابط بین‌الملل فرانسه)
[8] – «همکاری چین و اتحادیه اروپا برای مقابله با سیاست‌های اقتصادی آمریکا»، وب‌سایت شبکه العالم، 4 تیر 1397، قابل بازیابی در پیوند زیر:
– https://fa.alalam.ir/news/3639716
[9] – https://www.dw.com/fa-af/%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B4%D8%AA%D8%B1%DA%A9-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D9%88-%DA%86%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9/a-44680923
[10]«سرمایه‌گذاری و نفوذ چین در اروپا»، بنیاد کارنگی، می 2018، قابل بازیابی در پیوند زیر:
– https://carnegieendowment.org/2018/05/23/on-chinese-investment-and-influence-in-europe-pub-76467
[11] «سرمایه‌گذاری و نفوذ چین در اروپا»، بنیاد کارنگی، می 2018، قابل بازیابی در پیوند زیر:
https://carnegieendowment.org/2018/05/23/on-chinese-investment-and-influence-in-europe-pub-76467–
[12] -«تلاش‌های مشترک اروپا و چین در برابر سیاست‌های اقتصادی آمریکا»، دویچه وله فارسی، قابل بازیابی در پیوند زیر:
[13]– « شرق اروپا در حال تبدیل شدن به حوزه نفوذ چین »، خبرگزاری تسنیم، 9 آذر 1396، قابل بازیابی در پیوند زیر:
[14]« سرمایه‌گذاری چین در اروپا در حال افزایش است»، اقتصاد ایرانی، 24 مهر 1397، قابل بازیابی در پیوند زیر:
[15] « نگرانی اتحادیه اروپا از سرمایه‌گذاری‌های چین»، موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان، 08/03/1397، قابل بازیابی در پیوند زیر:
