1-یکی از سفرای پیشین ایران در یکی از کشورهای اروپایی میگفت که یکی از مقامات اسبق اطلاعاتی کشور میزبان، روزی به او گفته بود آمریکا درصدد انتقال بخشی از اعضای گروهک منافقین به این کشور است. تصویرسازی آمریکا از منافقین برای مقامات این کشور اروپایی با این محوریت صورت گرفته بود که این افراد (منافقین)، کسانی هستند که تحت فجایع حقوق بشری قرار گرفتهاند و به دلیل اختلافنظرات سیاسی با جمهوری اسلامی ایران، امکان حضور در کشور خودشان را ندارند! سفیر ایران میگفت با شنیدن این خبر، تلاش کردم تا با ارتباطگیری با نخبگان حکومتی این کشور اروپایی، مانع از انتقال منافقین به آنجا شوم و لذا به سراغ برخی از نمایندگان پارلمان رفتم. وقتی اصل ماجرا را بههمراه ماهیت واقعی منافقین برای یکی از نمایندگان توضیح دادم، او به من گفت اولین بار است که شما را میبینم اما بارها منافقین نزد من آمدهاند و ضمن توضیح عملکرد جمهوری اسلامی ایران، در تلاش بودهاند تا ارتباط خودشان با بنده و سایر نمایندگان پارلمان را تعمیق دهند. این نماینده سپس برخی بولتنهای منافقین را به آقای سفیر نشان داده که نشان از حجم بالای فعالیت آنها در ارتباطگیری با نخبگان حکومتی و تصویرسازی مثبت از خود داشته است. در نهایت البته با فعالیتهای چند بعدی ایران، امکان استقرار بخشی از منافقین در این کشور اروپایی فراهم نمیشود.
2-تحرکات منافقین در خارج از کشور، طی ماههای اخیر به شدت عینیت یافته است. با استقرار دونالد ترامپ در کاخ سفید، آنها بیش از پیش تحت حمایتهای آمریکا قرار گرفتهاند. نقش آنها در تحقق راهبرد کلان آمریکا برای براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ارتقاء یافته است و همین موجب میشود تا استفاده ابزاری آمریکا و متحدانش از آنها بیشتر شود. هرقدر در داخل، منافقین میکوشند تا هوشمندانه رفتار کرده و زمینهساز عینیت توان بسیجکنندگی نظام علیه خود نشوند، اما در خارج، به سوژههایی برای جنگ دیپلماتیک غرب با ایران تبدیل شده و از این باب، بسیار هم خشنودند. آنطور که گفته شده است، فقط در سال 97، هلند و فرانسه، سه دیپلمات ایرانی را اخراج کردهاند و یکی از دیپلماتهای دیگر کشورمان هم از آلمان اخراج شده و بیش از شش ماه است که در بلژیک بازداشت است. اخراج دو دیپلمات ایرانی از آلبانی که محل استقرار بخش زیادی از اعضای سازمان منافقین است را هم باید به این موارد افزود. در همهی این موارد، منافقین نقش سوژه را بازی کردهاند بهگونهای که اتهام کشورهای اروپایی برای اخراج و بازداشت دیپلماتهای ایرانی، تلاش این دیپلماتها برای ضربهزدن به منافقین بوده است! در آخرین مورد یعنی اخراج دو دیپلمات ایرانی از آلبانی، آمریکا مشخصاً به تقدیر و حمایت از آلبانی پرداخت تا این گمانه قوی را به یقین تبدیل کند که اقدام دولت آلبانی، امری از پیشطراحی شده و با اطلاع و احتمالا کارگردانی آمریکا بوده است. رد منافقین را میتوان در جنگ دیپلماتیک غربیها علیه ایران به وضوح مشاهده کرد.
3-واقعیت امر این است که با همهی تلاشهای صورتگرفته از سوی نهادهای ذیربط در جمهوری اسلامی ایران برای معرفی ماهیت گروهک منافقین به مخاطب داخلی و خارجی، همچنان ضعفهایی در این خصوص قابل مشاهده است. البته مخاطب داخلی محل بحث این یادداشت نیست اما در عرصه خارجی، به نظر میرسد نیاز است تا اقدامی جدیتر برای آشکارسازی ماهیت پلید و تروریستی این گروهک صورت گیرد. این آشکارسازی در بزنگاهها میتواند زهر اقدامات ضد ایرانی منافقین و کارفرماهایشان را کمتر سازد. بهعنوان مثال، اگر مردم و نخبگان فرانسه که کشورشان ساختاری دموکراتیک دارد، بواسطه تلاشهای مستقیم و غیرمستقیم و پوششی ایران، به این جمعبندی برسند که منافقین یک گروهک تروریستی است که شدت جنایتهایش در ردهی جنایتهای داعش قرار دارد، به طریقی میتوانند دولت خود را تحت فشار قرار دهند تا مانع از آزادیعمل منافقین در پاریس شوند. فشارهای آنها، حداقل میتواند ضریب هزینه را برای تصمیمگیریهای ضد ایرانی دولت فرانسه حول سوژه منافقین، افزایش دهد. طبیعی است که چنین رویکردی به شرط هدفگذاری، مخاطبشناسی و اقدام دقیق و هوشمندانه، در بلندمدت ثمر خواهد داد. در این خصوص، برخی از نهادهای جمهوری اسلامی ایران میتوانند موثر باشند. بهعنوان مثال، اگر وزارت خارجه، سفارتخانههای خود را در کشورهای مورد تمرکز منافقین مکلّف کند تا نسبت به شفافسازی ماهیت پلید منافقین فعال شوند، گامی رو به جلو برداشته خواهد شد. وزارت اطلاعات نیز میتواند با اقدامات پوششی از جمله اثرگذاری بر برخی نخبگان و رسانهها، اقدامی غیرمستقیم و احتمالا موثرتر را برای آشناسازی مخاطب غربی با جنایتهای این گروهک داشته باشد. دفاتر رایزنی فرهنگی ایران، ستاد حقوق بشر قوه قضائیه و … نیز هر یک با روشها و در حوزههایی میتوانند به این امر کمک کنند. وقتی منافقین، بخشی از سوژهی جنگ دیپلماتیک غربیها با ایران شده است، علاوه بر مواجهه اطلاعاتی و امنیتی، باید در مواجهه اجتماعی و سیاسی با این گروهک در خارج از کشور، فعالتر از قبل بود.