رئیس مجلس فلوریدا تا ۲۰۰۸ و سناتور این ایالت در سنای آمریکا از ۲۰۱۱ میلادی که ریشه خانوادگی‌اش به آمریکای لاتین برمی‌گردد، به نوشته نیویورک تایمز عامل اصلی موضع‌گیری‌های اخیر دولت آمریکا علیه حکومت ونزوئلا است. سناتور م ارکو روبیو سال‌ها است از همصدایی کاراکاس با رهبران کوبا آزرده است، کشوری که پدر و مادرش سه سال پیش از انقلاب کاسترو و همراهانش از آن به آمریکا مهاجرت کردند.
لحن او در این روزها شبیه فرمانده کل نیروهای مسلح آمریکا یا دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور ونزوئلا شده است. او دستور می‌دهد آمریکا باید هر کاری می‌تواند برای حفاظت از دیپلمات‌هایش در ونزوئلا انجام دهد یا به مادورو هشدار می‌دهد روزشمار حکومتش آغاز شده است!
سناتور مارکو روبیو در صحن سنا علیه ونزوئلا طرح می‌نویسد، در گوش ترامپ علیه ونزوئلا زمزمه می‌کند و هر دوربینی که گیر بیاورد را به تریبون سخنرانی و پشتیبانی از آنچه نیویورک‌تایمز «کمپین پرریسک واشینگتن در ناآرامی فزاینده ونزوئلا» نامیده است، تبدیل می‌کند.
آقای سناتور همین جمعه در یک مصاحبه پیش‌بینی کرد مادورو «در رقابتی وارد شده که نمی‌تواند پیروز شود. فقط دیر یا زودش مشخص نیست. ما فقط نمی‌دانیم چقدر طول می‌کشد و اینکه آیا مسالمت‌آمیز خواهد بود یا خونبار». نیویورک‌تایمز می‌نویسد اصرار به ترامپ برای اتخاذ سیاست سخت علیه مادورو و حمایت از رهبر مخالفان مهمترین کار روبیو در دو سال و چند ماه اخیر پس از شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری مقابل آقای سرمایه‌دار بوده است، کاری که مایک پنسقائم‌مقام ترامپ نیز در آن همدست روبیو بوده است. پنس کسی است که حمایت ترامپ ازگوایدو به عنوان رئیس‌جمهور دولت موقت ونزوئلا را اعلام کرد.
روبیو و پِنس تنها یک ماه پس از آغاز ریاست‌جمهوری ترامپ، خانم لیلیان تینتوری را به عنوان فعال سیاسی به ترامپ معرفی کردند، کسی که به رئیس‌جمهور گفت همسرش در حصر خانگی از سوی دولت مادورو قرار دارد. ترامپ بلافاصله در توییتی از کاراکاس خواست همسر تینتوری را آزاد کند. روبیو خودش اخیراً در این مورد گفت وقتی ترامپ خودش لیلیان را «دید و از خودش شنید، روی او تأثیر گذاشت». از آن پس دست‌کم ماهی یک بار در مورد ونزوئلا با ترامپ صحبت کرده و پس از چندی پمپئو و بولتون نیز با ورود به تیم سیاست خارجی ترامپ به یاری‌اش شتافتند. روبیو در این مدت از ارائه طرح تحریم ونزوئلا در کنگره نیز دریغ نکرده است.
کارلوس کوربلو نماینده پیشین جمهوری‌خواه در مجلس آمریکا که خودش نیز اصالتی لاتین دارد به نیویورک تایمز گفته است روبیو تلاش زیادی کرد تا ترامپ به مداخله جدی در ونزوئلا اعتماد کند. البته غربی‌ها پا را از این هم فراتر گذاشته‌اند و گوایدو را نه فقط رئیس‌جمهور موقت بلکه رهبر جدید ونزوئلا شناخته‌اند. نماینده بریتانیا در جلسه شورای امنیت گفت گوایدو «گزینه مناسب برای راهبری ونزوئلا به جلو است». شاید این جملات بتواند روبیو را راضی کند. او پیش از برگزاری جلسه شورای امنیت در توییتی خواستار «جلب حمایت کشورهای بیشتر از بازگشت ونزوئلا به نظم دموکراتیک و آزادی پس از استبداد فاسد» شده بود.
ترامپ خودش در این باره تصمیم گرفته است.
سناتورِ جمهوری‌خواه نه فقط برای مادورو بلکه برای مردم ونزوئلا نیز تعیین تکلیف کرده است. او در یک مصاحبه به چهار احتمال در تحولات آتی ونزوئلا، مثل کودتای نظامی یا جایگزین‌شدن یک رهبر دیگر غیر از گوایدو به جای مادورو اشاره کرد اما تأکید کرد «تنها یکی از این سناریوها به نفع ایالات متحده آمریکا است» یعنی جایگزین‌شدن گوایدو و دیگر هیچ.
برخی از سناتورهای دموکرات مانند ریچارد دوربن و رابرت منندز نیز از پروژه او حمایت می‌کنند در حالی که برخی سیاستمداران کهنه‌کار و همچنین تعدادی تحلیلگران باور دارند ترامپ از تدارک «نقشه ب» در صورت جواب‌ندادن حمایت از گوایدو بازمانده است. بعضی دیگر از اساس با این‌گونه مداخلات مخالف هستند. تلسی گابرد نماینده هاوایی در توییتی نوشت «بگذارید مردم ونزوئلا خودشان در مورد رهبرشان تصمیم بگیرند. مگر ما می‌گذاریم که آنها رهبران ما را انتخاب کنند؟».
نیویورک تایمز نوشته است، هر کشوری که با هاوانا همصدایی کند، روبیو علیه آن در کنگره فعالیت می‌کند، می‌خواهد ونزوئلا باشد یا روسیه یا چین. جدال او با دولت مادورو آن قدر شخصی شده که سال گذشته روندان از سران دولت مادورو وی را به ترور تهدید کرد و مادورو نیز با ارسال تصاویری از لباس زندان به طعنه نوشت: «چه سایزی برای شما مناسب است، اکسترا لارج یا ایکس‌ایکس لارج؟ می‌خواهم تا حد ممکن راحت باشید»!
یکی از مقامات کاخ سفید به این روزنامه اطلاع داده که پس از بازداشت کوتاه‌مدت و آزادکردن گوایدو توسط دولت مادورو در هفته‌های اخیر، روبیو، بولتون و پِنس در دیداری با ترامپ از او خواسته‌اند در صورت ادعای قدرت از سوی گوایدو، دولتِ او را به رسمیت بشناسد. ترامپ نیز موافقت کرده است و سپس به گوایدو علامت داده‌اند. خود روبیو در سخنانی که نشان از روابط او با گوایدو دارد، اذعان کرده است که ادعای ریاست‌جمهوری ایده خودِ گوایدو نبود. حالا مشخص‌تر می‌شود هدف از کمک ۲۰ میلیون دلاری پمپئو به مردم ونزوئلا چه بود.
اصل برگزاری چنین جلسه‌ای را سناتور اسکات در گفتگو با خبرنگاران تأیید کرده بود. میامی هرالد نیز نوشته نیویورک‌تایمز را تأیید کرده که در آن جلسه کذایی در کاخ سفید، سناتور اسکات، دیاز بالارت نماینده مجلس و فرماندار جدید فلوریدا رون دیسانتیس نیز حضور داشته‌اند. آنها سناریوهای مختلف را بررسی کرده‌اند و برای چگونگی تحریم نفتی ونزوئلا یا گنجداندن کاراکاس در فهرست دولت‌های حامی تروریسم برنامه دارند.
روبیو با همین پشتیبانی از سوی بولتون، پِنس و پمپئو بوده که نه تنها مسئولیت آینده تحولات ونزوئلا را برعهده می‌گیرد بلکه رسماً مادورو را تهدید می‌کند: «لگر مادورو به خشونت روی بیاورد، چه علیه گوایدو، چه مجمع ملی، چه مردم و چه خدای‌نکرده علیه سفارت ما، پیامدهایش سریع و شدید خواهد بود. من خبر دارم که واکنش ما تنها یک بیانیه برای محکوم‌کردن نخواهد بود». وی صحبت‌های یکی از سخنگویان دولت آمریکا را توییت کرد که «همه گزینه‌ها روی میز است».
منبع
https://twitter.com/realdonaldtrump/status/832016501657968640?s=21
https://twitter.com/marcorubio
https://www.miamiherald.com/news/nation-world/world/americas/venezuela/article224976955.html
