بر اساس نتایج منتشر شده از ۲۲امین دوره کنست رژیم صهیونیستی، ائتلاف آبی سفید با کسب ۳۳ کرسی در رده اول و حزب لیکود با 32 کرسی در رده دوم قرار گرفت. بر این مبنا و بر پایه‌ی این آمار، هیچکدام از این دو حزب به تنهایی قادر به تشکیل کابینه نخواهند بود و در نهایت مجبور به ائتلاف با دیگر احزاب خواهند بود یا اینکه باید انتخابات دوباره برگزار شود. با توجه به اختلافات لیبرمن با نتانیاهو و احزاب مذهبی در جناح راست و از طرف دیگر پایین‌تر بودن تعداد کرسی‌های جناح چپ از حد نصاب لازم برای تشکیل کابینه و تاریک بودن چشم‌انداز مشارکت لیست عربی در کابینه‌ ائتلافی، شرایط هر دو جناح برای تشکیل کابینه مساعد نیست. این در حالی است که بنی‌گانتز پیشنهاد نتانیاهو برای تشکیل دولت وحدت ملی را ابتدا رد نمود و سپس در جلسه‌ای با رئیس‌جمهور رژیم صهیونیستی پذیرفت که نتانیاهو مامور تشکیل دولت ائتلاف گردد.

مروری اجمالی بر نتایج انتخابات

بر اساس آخرین نتایج منتشر شده بعد از پایان شمارش آراء، ائتلاف «آبی و سفید» به رهبری «بنی گانتز» توانست با مجموع ۲۵.۸۱ درصد کل آراء، تعداد ۳۳ کرسی از پارلمان را به خود اختصاص دهد. حزب لیکود به رهبری «بنیامین نتانیاهو» نیز با مجموع ۲۵.۰۹ درصد آراء توانست ۳۲ کرسی را در کنست کسب کند. بعد از این دو، حزب «لیست مشترک» اعراب به رهبری «أیمن عودة» با ۱۲ کرسی، حزب «شاس» به رهبری «آریه درعی» با ۹ کرسی، حزب «اسرائیل بیتونا» به رهبری «آویگدور لیبرمن» با ۸ کرسی، حزب «اتحاد یهودیان توراتی» با ۸ کرسی، حزب «یامینا» به رهبری «آیلت شاکد» با ۷ کرسی، حزب کار به رهبری «عمیر پرتص» با ۶ کرسی و حزب اتحاد دموکراتیک به رهبری «ایهود باراک» با ۵ کرسی در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند[1].

 

پس‌زمینه انتخابات و رویکرد احتمالی احزاب رژیم صهیونیستی

حقیقت آن است که اعلام نتایج انتخابات رژیم صهیونیستی، حکایت از دشواری وضعیت بنیامین نتانیاهو و حزب لیکود در این رژیم دارد. پارلمان رژیم صهیونیستی ۱۲۰ کرسی دارد و از این رو، در شرایط فعلی، تشکیل یک دولت ائتلافی در این رژیم الزامی است این وضعیت در ادوار گذشته نیز وجود داشته است. به یک نگاه اجمالی به حامیان احتمالی بنیامین نتانیاهو می توان به این نتیجه رسید که او در همراهی با احزاب تندرو رژیم صهیونیستی (شامل حزب‌های لیکود، شاس، اتحاد یهودیان توراتی و یامینا) می‌تواند مجموعا روی ۵6 کرسی پارلمان حساب کند[2]. البته شاکد (رهبر ائتلاف یامینا) اعلام کرده اگر منافع آنها تامین نشود، به احتمال زیاد با نتانیاهو ائتلاف نخواهد کرد[3]. بنی گانتز رقیب اصلی وی نیز در همراهی با احزاب میانه و چپ رژیم صهیونیستی (شامل حزب‌های آبی‌وسفید، کارگر و اتحاد دموکراتیک) حداکثر قادر به کسب 44 کرسی خواهد بود. البته ایمن عوده، رهبر حزب «لیست مشترک» اعراب با 12 کرسی، علی‌رغم این‌که هنوز از ائتلاف با هیچ طرفی صحبت نکرده اما می‌گوید که با گانتز اشتراک نظرهایی دارد. نکته مهم اما بلاتکلیفی لیبرمن و حزب اسرائیل بیتونا با ۸ کرسی در اعلام حمایت خود از حزب نتانیاهو یا گانتز است. لیبرمن که از سوی رسانه‌های رژیم صهیونیستی به عنوان عامل سرنوشت‌ساز در تشکیل کابینه و تعیین نخست‌وزیر لقب گرفته، پیشتر تلویحا اعلام کرده که تمام تلاشش را می‌کند تا نتانیاهو را از رهبری حزب لیکود به زیر کشیده و مانع تشکیل ائتلاف او شود. همچنین لیبرمن تاکید کرده هر حزبی که تمام شروط وی برای تغییرات در جهت سکولاریسم را در سیاست‌های کابینه رژیم صهیونیستی بپذیرد، با آن‌ها ائتلاف خواهد کرد. با این همه، با توجه به توزیع آراء بین احزاب چپ و راست هیچ کدام از احزاب چپ‌گرا و میانه و راستگرایان، نصف به علاوه 1 کرسی را در اختیار ندارند[4]. موفقیت آن‌ها در شرایط فعلی برای تشکیل دولت زمانی رقم می خورد که ائتلاف بزرگتر رقم بخورد. از همین رو، نتانیاهو خواستار تشکیل دولت ائتلاف بزرگ شده است و تا زمانی که بتواند با ائتلاف به خواسته‌های خود نزدیک شود و قدرت را از دست ندهد بر موضع خود خواهد ماند. از آن طرفِ قضیه، گرچه گانتز مخالفتی با دولت ائتلاف بزرگ ندارد، اما تا زمانی که سهم خود از قدرت را قابل دسترس نبیند، حاضر به همکاری با بنیامین نتانیاهو نخواهد بود.

 

 

برخی معتقدند که نتانیاهو قلباً مایل به تجدید انتخابات است. این در حالی است که حداقل او در بیان صراحتاً تاکید می­کند که هیچ راه و گزینه‌ دیگری برای رژیم صهیونیستی وجود ندارد مگر تشکیل یک دولت وحدت ملی با مشارکت همه نیروهایی که برای سرنوشت این رژیم اهمیت قائلند. او برای این ادعای خود از ابزارهایی چون ایران و اسلام هراسی با بزرگ‌نمایی همیشگی استفاده می­کند. این در حالی است که برای بنی گانتز این‌که در این دولت چه کسی رئیس باشد بسیار حائز اهمیت است. از همین رو می‌گوید «من تمایل دارم یک دولت متحد گسترده و لیبرال تحت رهبری خودم تشکیل دهم. برای تشکیل دولت واحد، نباید پیشنهادهای چرخشی و جناح‌های سیاسی داشت بلکه صداقت، مسئولیت و جدیّت نیاز است[5]». بنابراین احتمال تجدید انتخابات برای سومین بار تا لحظه‌ی فعلی منتفی نیست.

 

چشم‌انداز تشکیل کابینه

بر مبنای داده‌های خبری، چشم‌انداز تشکیل کابینه هنوز هم مبهم است. نتانیاهو، رهبر حزب راستگرای لیکود که رکورد طولانی‌ترین دوره نخست‌وزیری در رژیم صهیونیستی را در اختیار دارد، هنوز مسیر مشخصی برای رسیدن به کرسی‌های لازم جهت تشکیل دولت ائتلافی بعدی ندارد. او ۲۸ روز فرصت دارد تا چنین ائتلافی را شکل دهد و در صورت نیاز می‌تواند این مهلت را با تایید رئیس جمهور دوهفته تمدید کند. احزاب عربی به لحاظ تعداد کرسی‌ها در رتبه سوم قرار گرفته‌اند و تأکید کرده‌اند که فقط برای جلوگیری از نخست‌وزیری مجدد «نتانیاهو» به ائتلاف «گانتز» می پیوندند. «اویگدور لیبرمن»، رهبر حزب «اسرائيل بیتنا» نیز که توانست ۸ کرسی در این انتخابات کسب کند پیش‌تر لیست مشترک نمایندگان عرب را «دشمن» توصیف کرده و گفته بود هرگز در دولتی که شامل نمایندگان عرب باشد حضور نخواهد یافت. بنابراین، چشم‌انداز انتخابات رژیم صهیونیستی را می‌توان در سه سناریو به شرح زیر تحلیل نمود.

1-‌ عدم همکاری گانتز و نتانیاهو و برگزاری مجدد انتخابات: علت برگزاری انتخابات مجدد در رژیم صهیونیستی در فاصله‌ی تنها شش ماه این بود که پس از انتخابات گذشته نیز گانتز همکاری با شخص بنیامین نتانیاهو را رد کرده بود. علت عدم تمایل گانتز برای همکاری با نتانیاهو پافشاری نتانیاهو بر ائتلاف با احزاب مذهبی و هم‌چنین پرونده‌های قضایی او است. علیه بنیامین نانیاهو سه پرونده قضایی در ارتباط با اتهام فساد مالی وجود دارد. این اختلاف باز هم وجود دارد و علاوه بر این گانتز میخواهد خود نخست‌وزیر شود بنابراین رقابت همچنان داغ خواهد ماند[6].

2-شکست نتانیاهو: نتانیاهو در انتخابات بهار امسال در حالی که هم حزبش و هم جناح راست شمار بیش‌تری کرسی داشتند، به‌دلیل خودداری لیبرمن از پیوستن به ائتلاف او، ناکام شد تا دومین دوره انتخابات پارلمانی این کشور برگزار شود. در حال حاضر او نه تنها در رتبه دوم کسب کرسی‌های مجلس قرار دارد که رقبای وی قدرتمند از گذشته نیز گشته‌اند. نتانیاهو علاوه بر 32 کرسی کسب شده توسط لیکود احزاب راست‌گرا را با تعداد کرسی‌های ذیل در کنار خود دارد: حزب مذهبی شاس: 9 کرسی، حزب یهودیان توراتی: 8 کرسی و اتحاد راستگرایان: 7 کرسی. مجموع کرسی‌هایی که در کنار نتانیاهو و لیکود قرار می‌گیرند 55 کرسی است. از این حیث نتانیاهو نیز با مشکل گانتز در نداشتن نصف به علاوه 1 کرسی برای تشکیل دولت مواجه است. او باید 6 کرسی دیگر را در کنار خود بیاورد که امری دشوار است چرا که در آوریل موفق به این امر نشد و بعید است در مقطع کنونی نیز این به سهولت و بدون امتیاز‌دهی به رقبا اتفاق بیفتد[7].

 

[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr2', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr2", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]

 

3-تشکیل ائتلاف بزرگ: این سناریو بیش از مابقی سناریوها احتمال تحقق دارد. واکاوی تاریخ انتخابات مجلس رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که دست کم چهار بار دیگر نتیجه انتخابات این رژیم به تشکیل دولت وحدت ملی‌ انجامیده است؛ دولتی که با ائتلاف دو جناح اصلی رقیب تشکیل شده است. طولانی‌ترین و مهم‌ترین دولت وحدت ملی در سال ۱۹۸۴ تشکیل شد. زمانی اسحاق شامیر، رهبر لیکود و شیمون پرز، رهبر جناح چپ میانه‌رو به توافق رسیدند که دوره چهارساله نخست‌وزیر را بین خود تقسیم کنند و هر کدام دو سال ریاست دولت را در دست گیرند. تا کنون در بیش از هفت دهه تاریخ رژیم صهیونیستی هیچ حزبی به تنهایی موفق نشده که دولت تشکیل دهد. به عبارتی، هیچگاه تعداد آرای یک حزب به ۶۱ کرسی نرسیده است. همیشه دولت‌های ائتلافی تشکیل شده است. نخست‌وزیران رژیم صهیونیستی در بسیاری از مواقع مجبور شده‌اند وزارت‌‌خانه اصلی دولت‌شان یعنی دفاع و وزارت‌خارجه را در اختیار رهبران حزب مخالف قرار دهند و برای پیشبرد اهداف‌شان با مانع در دولت خودشان روبرو شوند.

 

پیامدهای داخلی و منطقه‌ای انتخابات رژیم صهیونیستی

مهمترین پیامد داخلی انتخابات در صورت ادامه‌ی این وضعیت، ضعیف جلوه داده شدن رژیم صهیونیستی در ایجاد امنیت روانی و اجتماعی در میان مردم خود است. توضیح آن‌که تاریخ نشان داده است دولت‌هایی که با شک و تردید به وحدت می‌رسند، سریعا به اختلاف نظر می‌رسند و نهایتا کار به خروج اعضای حزب مخالف یا برگزاری انتخابات زودهنگام می‌کشد. این بار نیز به نظر می‌رسد اگر دولت وحدت ملی تشکیل شود، آن‌قدر اختلاف بین اعضایش وجود خواهد داشت که برگزاری انتخابات زودهنگام دیگری را در پی داشته باشد. اما اکنون شرط اول این است که رقبای اصلی بتوانند سر یک میز بنشینند. پیامد دیگر این انتخابات کدر شدن وجهه نتانیاهو در برابر دولت آمریکا است. واقعیت این است که ترامپ نسبت به «بازنده‌ها» بی‌تفاوت و در برخی مواقع برخوردش با آنها تحقیرآمیز است.  به نظر می‌رسد به دنبال ناکامی‌های پیاپی سیاسی و انتخاباتی نتانیاهو به رغم تمامی کمک‌های راهبردی ترامپ، احساس فعلی رئیس‌جمهوری آمریکا این است که نتانیاهو دیگر گزینه برنده در رژیم صهیونیستی نیست. همچنین آشفتگی داخلی احزاب رژیم صهیونیستی و عدم توافق میان آن‌‎ها باعث می‌شود تا در عرصه منطقه‌ای نفوذ خود را هرچند به صورت محدود از دست بدهند. جنبش‌های‌فلسطینی نیز در این شرایط فرصت لازم برای احیای خود خواهند یافت.

 

[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr3', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr3", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]

 

نتیجه‌گیری

طبق سنت رژیم صهیونیستی اگر هیچ‌یک از احزاب فعال در انتخابات به اکثریت نرسد، رئیس‌جمهوری در مذاکره با همه احزاب از آن‌ها خواهد پرسید از چه کسی برای مقام نخست‌وزیری حمایت خواهند کرد و از نامزدی که بیشترین شانس را دارد می خواهد تا دولت خود را تشکیل دهد. این در حالی است که در شرایط فعلی همان اندازه که رهبران سیاسی چون نتانیاهو و رئیس‌جمهور روون ریولین معتقد به ائتلاف هستند، همان اندازه نیز سهم خواهی برخی از رهبران احزاب چون بنی گانتز، آینده تشکیل کابینه را مبهم نموده‌اند که خود پیامدهای داخلی و خارجی بسیاری برای این رژیم خواهد داشت.

 

منابع

[1] – روزنامه رسالت، «آشفتگی در آشیانه صهیونیست ها نتانیاهو در هم شکست»، شنبه ۳۰‌شهریور ۱۳۹۸، شماره ۹۵۹۱، قابل بازیابی در پیوند زیر:

 https://www.magiran.com/article/3956324.

[2] -خبر آنلاین، «گانتز برای قبول درخواست نتانیاهو شرط گذاشت»، ۲۸ شهریور ۱۳۹۸ ، قابل بازیابی در پیوند زیر:

https://www.khabaronline.ir/news/1301254.

[3] -خبرگزاری فارس، «پایان شمارش آراء انتخابات فلسطین اشغالی/بن‌بست ائتلاف کابینه هنوز ادامه دارد»، ۱۳۹۸/۶/۲۸، قابل بازیابی در پیوند زیر:

https://www.farsnews.com/news/13980628000609.

[4] -خبرگزاری فارس، اذعان «بی‌بی» به شکست| نتانیاهو از گانتز برای تشکیل کابینه فراگیر دعوت کرد، 28/6/1398، قابل بازیابی در پیوند زیر:

https://www.farsnews.com/news/13980628000315 %

[5] – خبر آنلاین، «گانتز برای قبول درخواست نتانیاهو شرط گذاشت»، ۲۸ شهریور ۱۳۹۸ ، قابل بازیابی در پیوند زیر:

https://www.khabaronline.ir/news/1301254

 

[6] – دویچه وله فارسی، «حزب نتانیاهو یک کرسی بیشتر در پارلمان اسرائیل به دست آورد»،25/9/2019، قابل بازیابی در پیوند زیر:

https://www.dw.com/fa-ir/

 

[7] -مشرق نیوز، «چه کسی نخست وزیر رژیم صهیونیستی خواهد شد؟»، ۲۹ شهریور ۹۸، قابل بازیابی در پیوند زیر:

https://www.mashreghnews.ir/tag