روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم در سرمقاله خود به تحلیل تحرکات دیپلماتیک اخیر مصر در سطح منطقه و دلایل سفرهای دوره‌ای رئیس سازمان اطلاعات مصر به شماری از کشورهای عربی پرداخت.
در عنوان این مقاله آمده است: «آیا ما با یک محور سه جانبه مصر-الجزائر و سوریه روبه‌رو هستیم که می تواند اتحادیه عرب و همکاری مشترک عربی را از نو تبلور دهد؟ چرا اردوغان نگران سفر پنهانی رئیس اطلاعات مصر به دمشق است؟ آیا بازگشت سوریه به اتحادیه عرب اولین ثمره آن خواهد بود؟ پاسخ عرب‌های خلیج (فارس) چه خواهد بود؟».
به نوشته رای الیوم، به نظر می‌رسد دولت مصر در حال خروج از انزوای سیاسی و امنیتی سال‌های اخیرش است که ناشی از تشدید بحران سد النهضه و خنجر آمریکایی بود که با توطئه اسرائیل مسموم شده و به پشت مصری‌ها زده شد و آنها را در جهان عرب هم به انزوا کشاند؛ اما حالا مصر می‌خواهد خود را به عرصه عربی بازگردانده تا نقش پیشگامانه و رهبری کارآمد و تاثیرگذار خود را بازگرداند چیزی که در طول صد سال گذشته بوده است.
نویسنده می‌گوید: «اتفاقی که موید این نظریه است، سفر محرمانه سرلشکر عباس کامل رئیس دستگاه اطلاعات مصر به دمشق در هفته گذشته است که در جریان آن با سرلشکر علی مملوک رئیس شورای امنیت ملی سوریه دیدار و درباره حمله ترکیه به شمال سوریه و اعزام بیش از ۵۰۰۰ فرد مسلح به صحنه درگیری‌های لیبی توسط اردوغان گفت‌وگو کرد. نیروهایی که به صفوف خلیفه حفتر فرمانده تشکیلات مسلح موسوم به ارتش ملی ملی ملحق شدند که مود حمایت امارات، مصر و روسیه قرار دارد و در حال حاضر طرابلس را به محاصره خود درآورده است».
به نوشته رای الیوم، مقامات مصری اهمیت پرونده لیبی را بسیار مورد توجه قرار می‌دهند و نسبت به ورود عناصر مسلح متعلق به گروه‌های تروریستی موجود در لیست تروریسم به طرابلس و جنگ در صفوف دولت الوفاق به رهبری فائز السراج و با حمایت رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه بسیار نگران هستند و به همین دلیل این مقامات احتمالا از طریق عباس کامل در همان هفته گذشته سفر مخفی ژنرال خلیفه حفتر به پایتخت سوریه را ترتیب دادند که که طی آن توافقی برای احیای روابط بین دولت‌های سوریه و لیبی (دولت مستقر در طبرق در شرق لیبی) و بازگشایی سفارت لیبی حاصل شد.
نویسنده تاکید کرد: مسلم است که این نزدیکی میان سوریه و مصر و سوریه و لیبی نگرانی رئیس جمهور اردوغان را برانگیخته است، زیرا این امر می‌تواند منجر به تغییر بنیادی نقشه ائتلاف‌های سیاسی و نظامی در کل منطقه خاورمیانه شود و شاید برجسته‌ترین ثمره این نزدیکی در تنگنا گذاشتن ترکیه و افزایش انزوای منطقه‌ای آن به خصوص در حوزه مدیترانه شرقی باشد.
رای الیوم با بیان اینکه یک محور سه جانبه منطقه‌ای جدید در حال تبلور است، گفت: «مصر، سوریه و الجزائر به عنوان هسته اصلی این محور هستند و برجسته‌ترین اهدافش فعال کردن همکاری مشترک عربی و عربی سازی مجدد اتحادیه کشورهای عربی و پایان دادن به تسلط خلیج (فارس) بر دایره تصمیم‌گیری آن است، هژمونی که بیش از بیست سال ادامه داشت و از برجسته ترین مواضع و تصمیمات آن تعلیق عضویت سوریه قانونی جلوه دادن مداخلات نظامی برای تغییر نظام آن بود علاوه بر فاجعه حمایت از حمله ناتو به لیبی و سرنگونی دولت معمر القذافی و قتل فجیع آن به گونه‌ای بود که با همه ارزش‌های اسلامی و اخلاقی مغایرت داشت».
نویسنده در ادامه آورده است: «احتمال می‌رود در نشست آتی سران عرب در الجزائر که قرار است تا قبل از ژوئن آینده برگزار شود ایجاد این ائتلاف جدید اعلام شود و دیگر کشورها نظیر لبنان، عراق، تونس،کویت و دیگران هم به آن بپوندند و از مهم‌ترین دستاوردهای آن بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و بازگشت تعادل به مواضع اتحادیه عرب و تصمیم‌گیری‌های آن باشد».
رای الیوم افزود: «عبدالمجید تبون» که ریاست نشست آتی اتحادیه عرب را برعهده دارد به «احمد ابوالغیط» دبیر کل اتحادیه عرب که دو هفته پیش به الجزائر سفر کرد گفت که خواهان یک اجلاس عربی متفاوت از اجلاس‌های پیشین است و اگر کرسی سوریه در اتحادیه عرب خالی باشد الجزائر این اجلاس را برگزار نخواهد کرد. از همین رو برگزاری این نشست با هدف پیشرفت تلاش‌ها برای بازگشت دولت سوریه به اتحادیه عرب و پاک شدن این لکه سیاه از تاریخ همکاری‌های مشترک عربی به تعویق افتاد و شیوع ویروس کرونا دلیل اصلی تعویق این نشست نبود.
به عقیده نویسنده انزوای مصر، درگیری سوریه با توطئه تحت رهبری آمریکا برای تجزیه این کشور، فاصله گرفتن عراق از نقش عربی خود به دلیل بحران‌های داخلی و تروریسم و غیر فعال بودن الجزائر طی یک ربع قرن اخیر به دلیل ناتوانی های نظام بوتفلیقه همگی اوضاع منطقه عربی را به فروپاشی فعلی سوق داد.
در پایان این مقاله آمده است: «الجزائر کنونی حاضر به برگزاری اجلاسی نیست که سوریه غائب آن باشد و شاهان و روسا و شاهزادگان در آن خواب باشند و چند ساعتی برگزار شود و تمام. بلکه زمان تغییر کرده است و سال‌های فقدان همکاری عربی مشترک درالجزائر به پایان خواهد رسید، البته این چیزی است که پیش‌بینی می‌کنیم و به آن امیدواریم. باید منتظر بمانیم».
- این مطلب، صرفاً جهت اطلاعِ مخاطبان، نخبگان، اساتید، دانشجویان، تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران بازنشر یافته و الزاماً منعکس‌کننده‌ی مواضع و دیدگاه‌های اندیشکده راهبردی تبیین نیست.
- منبع: خبرگزاری فارس
