♦️ همکاری ایران و آژانس، در مسیری بی‌بازگشت؟
📝#گزارش_کوتاه
📝📝#تحلیلگر #اندیشکده_راهبردی_تبیین
🔹 موسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی در یادداشتی نسبت به کاهش همکاری‌های ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هشدار داده است. نویسنده این یادداشت معتقد است فشار حداکثری آمریکا نه‌تنها ثمره‌ای در افزایش نظارت نداشته بلکه همین نظارت‌های جاری بر برنامه هسته‌ای ایران را نیز با مخاطره مواجه کرده است.
🔹 مقاله با اشاره به واکنش ایران به قطعنامه اخیر شورای حکام می‌افزاید که فشارهای آژانس و استناد به روایت‌های مجعول رژیم صهیونیستی نه‌تنها ایران را به عقب نرانده بلکه به تقویت جریان‌هایی منجر شده که به خروج از ان‌پی‌تی می‌اندیشند. دولت ایران نیز با کاهش تعهدات درصدد هزینه‌زایی برای غرب و ایجاد اهرم‌هایی برای مذاکره احتمالی در آینده است.
🔹 نویسنده معتقد است غرب بیش از عبور ذخایر هسته‌ای ایران از حدود تعیین‌شده در برجام باید نگران عدم همکاری درباره نظارت بر اماکن درخواست‌شده آژانس باشد. زیرا مادامی که کاهش تعهدات به شکلی برگشت‌پذیر و تحت نظارت رخ دهد، خطری ندارد ولی گریز ایران از نظارت‌ها می‌تواند نشان‌دهنده اراده‌ای بر عبور از قواعد بین‌المللی تلقی شود. وی بیان می‌دارد که ایران به دو دلیل مشخص از پذیرش خواسته آژانس سر باز می‌زند:
۱- پذیرش یک خواسته غیرقانونی نه به توقف بلکه به تداوم این مطالبات در ابعادی وسیع‌تر می‌انجامد.
۲- پذیرش این اتهام‌ها به معنای مشروعیت‌بخشی به گشایش دوباره پرونده PMD خواهد بود که می‌تواند حتی تهدید حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای را مطرح سازد.
🔸 با توجه به اهمیت بُعد نظارتی برجام برای غرب در معماری عدم اشاعه بین‌المللی، ایران می‌تواند اهرم ابهام‌افزایی را با هشیاری و دقت به کار ببرد. کاهش سطح و تعداد نظارت‌ها در نطنز و فردو، در کنار استقبال از گفت‌وگو برای رفع ابهام آژانس در خصوص اماکن یادشده، با پیش‌فرض عدم اعتبار استنادات رژیم صهیونیستی، می‌تواند نمودی از این ظرافت قلمداد شود.
منبع
(https://www.iiss.org/blogs/analysis/2020/06/npnp-iran-iaea-compliance)
☘️ کانال مرجع در حوزه سیاست خارجی 🌿 اندیشکده راهبردی تبیین🌿
http://t.me/joinchat/AAAAADvAH-enX3cx_SOOlw
