♦️آیا عراق می‌تواند یک کنشگر فعال منطقه‌ای باشد؟
📝#تحلیل_کوتاه
📝📝#تحلیلگر #اندیشکده_راهبردی_تبیین
🔶 براساس آنچه در رسانه‌های مختلف مطرح شده، نخست‌وزیر عراق هفته آینده، سفرهای منطقه‌ای خود را از ریاض و تهران آغاز خواهد کرد. فارغ از ابعاد مختلف این سفرها در روندهای سیاسی، اقتصادی و امنیتی عراق، پرسش اساسی این است که آیا بغداد می‌تواند یک کنشگر فعال در تحولات منطقه غرب آسیا باشد؟
🔶 سیاست خارجی عراق متأثر از عناصر متعددی ازجمله «حاکمیت یک دولت شکننده»، «ضعف در موقعیت ژئوپلتیک» و «تکثر مخرب بازیگران داخلی» است که برآیند آن باعث شده تا این کشور، توانمندی محدودی برای کنشگری در تحولات منطقه‌ای داشته باشد. این توانمندی نیز بیش از کارگزار، تابعی از ساختار است. از این‌رو، تغییر نخست‌وزیر در این کشور، تأثیر چندانی در ماهیت سیاست خارجی این کشور ندارد.
🔶 به عنوان مثال، «عادل عبدالمهدی»، نخست‌وزیر پیشین عراق، بامداد سوم ژانویه ۲۰۲۰ درحالی که منتظر دیدار با فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و دریافت پاسخ ایران به نامه عربستان درباره تحولات منطقه‌ای بود، با خبر ترور وی از سوی آمریکا مواجه شد. این واقعیت نشان می‌دهد هرگونه کنشگری عراق در تحولات منطقه، تابعی از رفتار بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است.
🔶 «مصطفی الکاظمی» نیز احتمالاً مانند نخست‌وزیران پیشین عراق تلاش می‌کند با میانجی‌گری میان طرف‌های منطقه‌ای، از یک‌سو وزانت و مقبولیت سیاسی دولتش را افزایش دهد و از سوی دیگر، عراق را از تنش‌های احتمالی میان بازیگران دور نگه دارد. واقعیت اما این است که سطح منازعه میان قطب‌های منطقه‌ای، اساساً فراتر از آن است که بغداد بتواند نقشی در تضعیف آن ایفا کند.
✅ سفرهای منطقه‌ای نخست‌وزیر جدید، نه احتمالاً آورده اقتصادی چندانی برای عراق داشته باشد و نه می‌تواند این کشور را از تنش‌های احتمالی میان بازیگران رقیب دور نگه دارد. حداکثر دستاورد الکاظمی در سفر به تهران و ریاض، تأکید بر گسترش همکاری‌ها با ایران و احتمالاً چند وعده جدید از سوی عربستان باشد. «موازنه مثبت» در سیاست خارجی، در کشوری با مختصات عراق، چندان نمی‌تواند تداوم پیدا کند.
☘️ کانال مرجع در حوزه سیاست خارجی 🌿 اندیشکده راهبردی تبیین🌿
http://t.me/joinchat/AAAAADvAH-enX3cx_SOOlw
