♦️ سناریویی که همچنان پیش می‌رود
📝#تحلیل_کوتاه
📝📝#تحلیلگر #اندیشکده_راهبردی_تبیین
🔶 آن‌چنان که ۲۲ دسامبر ۲۰۱۹ در یادداشت «سناریوی محتمل ۱۴ مارس چیست؟ (https://t.me/Tabyincenter/18609)»، به اختصار اشاره شد، جریان ۱۴ مارس با وجود رقابت میان «سعد الحریری» و «سمیر جعجع» و در میانه اختلاف دیدگاه «فرانسه» و «آمریکا»، یک سناریوی چند مرحله‌ای را درپیش گرفته است که نقطه آغاز آن، اعتراضات مردمی سال گذشته در لبنان بود.
🔶 تشکیل دولتی با حمایت کامل هشت مارس و کناره‌گیری ۱۴ مارس، فضاسازی در افکار عمومی پیرامون دولت «حسان دیاب» با کلیدواژه «اللون الواحد»، شکست دولت منتخب در ماه‌های ابتدایی و در نهایت صورت‌بندی نظمی جدید با ویژگی‌هایی مطلوب‌تر، گام‌های بعدی این سناریو هست و خواهد بود.
🔶 ناکامی دولت دیاب در بهبود اوضاع اقتصادی لبنان، انفجار بندر بیروت با انبوهی از پیامدهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، طرح فرانسه برای بن‌بست‌شکنی از شرایط کنونی لبنان، بازگشت خشونت‌آمیز معترضان به خیابان‌ها و درخواست نخست‌وزیر برای برگزاری انتخابات زودهنگام، نشانه‌های روشنی از حرکت روبه جلو سناریوی مذکور است.
🔶 واقعیت این است که مختصات سیاسی و اقتصادی لبنان، حل مشکلات این کشور را در شرایط منازعه‌آمیز فعلی در غرب آسیا، دشوار می‌نماید. آمریکا و متحدانش نوعی «بن‌بست ساختاری» در کشورهایی مانند لبنان ایجاد کرده‌اند که اصلاحات به آسانی و در میانه مخالفت آن‌ها پیش نمی‌رود.
🔶 حزب‌الله پس از اعتراضات داخلی ابتدا برای بازگشت حریری و سپس برای تشکیل دولتی فراگیر، تلاش بسیار کرد، اما ناچاراً در دوگانه‌ای قرار گرفت که یا باید به وضعیت خلأ قدرت تن می‌داد یا تشکیل دولتی بدون حضور ۱۴ مارس را می‌پذیرفت. انتخاب حزب‌الله، مورد دوم بود و رویدادهای اخیر نیز تبعات طبیعی این انتخاب است.
🔶 با این وجود به نظر می‌رسد آمریکا و متحدانش، به هدف اصلی خود یعنی خلع سلاح حزب‌الله نخواهند رسید، اما اینکه بتوانند اهداف فرعی ازجمله کاهش نقش حزب‌الله در قدرت یا کاهش محبوبیت حزب در لبنان را محقق کنند، تا حدود زیادی به سیاست‌ورزی حزب‌الله و البته متحدانش بستگی دارد. حزب‌الله اما در دو دهه اخیر، نشان داده بازیگر هوشمندی در سیاست داخلی لبنان است.
☘️ کانال مرجع در حوزه سیاست خارجی 🌿 اندیشکده راهبردی تبیین🌿
http://t.me/joinchat/AAAAADvAH-enX3cx_SOOlw
