♦️ انواع رویکردها در آمریکا به مذاکرات منطقه‌ای و موشکی با ایران
#تحلیل_کوتاه
🔹 طبق پیش‌نویس سیاست‌های حزب دموکرات و هم‌چنین مواضع مشاوران بایدن و یادداشت او در سی‌ان‌ان، سیاست راهبردی دولت وی در قبال ایران، تلاش برای ایجاد محدودیت بر برنامه‌های منطقه‌ای و موشکی ایران، مانند برنامه هسته‌ای خواهد بود، اما نگاه‌ها و رویکردهای مختلفی در این رابطه در آمریکا وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می‌شود.
🔸 رویکرد نومحافظه‌کاران، تداوم سیاست «فشار حداکثری» است. آنها معتقدند با گروگان‌گیری برجام می‌توان علاوه بر تمدید غروب‌های برجام، ایران را مجبور کرد که از برنامه‌های موشک‌های بالستیک و حمایت از جبهه مقاومت، عقب‌نشینی نماید.
🔸 رویکرد دیگر این است که پس از اعلام بازگشت به برجام و اعطای برخی مشوق‌های اقتصادی موقت و محدود، این پیام به ایران مخابره شود که در ازای برخی امتیازها مانند تصویب برجام در کنگره و رفع مکانیسم ماشه، توافق‌های تکمیلی، ضروری است.
🔸 در این نگاه، کنگره، عربستان و رژیم صهیونیستی نقش مخالف‌خوانی با هر توافق را ایفا می‌کنند تا ایران به مذاکرات مطلوب غرب تن بدهد. بازگشت کامل آمریکا به برجام و رفع تحریم‌های هسته‌ای و هم‌چنین تحریم‌های اضافی دوران ترامپ به آغاز مذاکرات منطقه‌ای و موشکی منوط خواهد شد.
🔸 رویکرد سوم این است که آمریکا ضمن اعلام رسمی بازگشت به برجام، به تعهداتش در این توافق نیز به طور کامل عمل کند، اما لغو تحریم‌های غیرهسته‌ای مانند کاتسا و هم‌چنین رفع موانع سرمایه‌گذاری‌های خارجی، به مذاکره درباره فعالیت‌های منطقه‌ای و برنامه موشکی موکول شود.
🔸 در این حالت، با توجه به حساسیت ایران نسبت به برنامه دفاعی‌اش، به مذاکرات منطقه‌ای اولویت داده می‌شود. به‌ویژه از این جهت که مسائل عراق، جنگ یمن و سوریه با منافع بازیگران متعددی هم‌پوشانی دارد. بهبود روابط ایران با عربستان و متحدانش و هم‌چنین کاهش تنش‌ها در خلیج فارس در این خط‌مشی دنبال می‌شود.
🔸 رویکرد اخیر به دلیل احتمال جلب همراهی چین و روسیه، امکان تحقق بیشتری دارد. بنابراین به نظر می‌رسد ایران علاوه بر تقویت اهرم‌های فشار در جهت توسعه برنامه هسته‌ای و موشکی و عدم عقب‌نشینی منطقه‌ای، بایستی به جلوگیری از اجماع آمریکا و این دو کشور در مسائل منطقه‌ای بپردازد.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
▫️@Tabyincenter
