♦️ همکاری روسیه و ترکیه در قفقاز
#گزارش_کوتاه
🔹 «مؤسسه خاورمیانه» در گزارش چندی پیش خود نوشته است که در طول سال ۲۰۲۰ ژئوپلیتیک مرزهای شمالی غرب آسیا تحت تأثیر نفوذ فزاینده روسیه و ترکیه واقع شده است. دو قدرتی که امپراطوری تزارها در روسیه و عثمانی در ترکیه را نمایندگی می‌کنند. هر دو دارای جاه‌طلبی‌های گسترده‌ای هستند که توسط ایدئولوژی‌ها و نوستالژی پشتیبانی می‌شود.
🔸 اکنون این دو دولت، در عین رقابت در سوریه و لیبی و حتی حاشیه خلیج فارس، در زمینه فروش سامانه موشکی S400 به ترکیه و هم‌چنین راه‌اندازی خط لوله انتقال گاز آدریاتیک از ترکیه به آذربایجان و روسیه، با یکدیگر همکاری دارند. نمونه دیگری از این همکاری در قفقاز رخ داد. در جریان جنگ قره‌باغ با وجود تعارض‌های اولیه در ارتباط با حمایت ترکیه از آذربایجان و روسیه از ارمنستان، نهایتاً با نوعی همکاری میان دو طرف درگیری و میانجی‌گری مسکو به پایان رسید.
🔸 مسکو درصدد احداث خط ریلی است که پس از ورود به آذربایجان از ارمنستان وارد نخجوان شود و سپس به ترکیه برسد. این خط ریلی در آذربایجان توسط ترکیه احداث خواهد شد. بدین ترتیب منطقه نخجوان از یک محیط منزوی امنیتی به مرکزی برای حمل‌ونقل کالا و صادرات و واردات کشورهای روسیه، ترکیه، ایران، آذربایجان و ارمنستان بدل می‌شود.
🔸 در یادداشت مذکور آمده است این اقدام به تقویت همکاری‌های اقتصادی مسکو و آنکارا، افزایش وابستگی آذربایجان و ارمنستان به روسیه و افزایش ارتباط آنکارا با جمهوری‌های آسیای میانه می‌انجامد. هم‌چنین اتحادیه اروپا را بیش از پیش در قفقاز جنوبی به حاشیه می‌راند و موقعیت روسیه را در اوکراین و گرجستان نیز تثبیت می‌کند.
✅ به نظر می‌رسد آغاز توسعه خطوط حمل‌ونقل جاده‌ای و ریلی در محدوده ارتباطی آذربایجان به ارمنستان، یکی از فرصت‌های اقتصادی ایران در حفظ انحصار ارتباط آذربایجان به نخجوان از طریق مرز ایران را سلب کند. بنابراین لازم است در صورت وقوع چنین امری، با مشارکت در رشد اقتصادی محدوده نخجوان، به طریق دیگری جبران شود.
منبع
(https://www.mei.edu/publications/tectonics-middle-eastern-geopolitics-seismic-signs-caucasus)
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
▫️@Tabyincenter
