♦️ مدیریت بحران در اتحادیه اروپا

#گزارش_کوتاه

🔹 اندیشکده «شورای روابط خارجی اروپایی» در یادداشتی به بررسی وضعیت مدیریت بحران‌های نظامی و غیرنظامی در اروپا پرداخته و نوشته است که از زمان اجرای پیمان لیسبون در ۲۰۰۹، اولویت بر روی ایجاد ظرفیت و آموزش متمرکز شده و ابتکار عمل و اراده کمتری برای فعالیت‌های عملیاتی داشته است.

🔸 برای مثال در مأموریت جلوگیری از توقیف نفت‌کش‌ها در خلیج فارس، به جای مأموریت مشترک اتحادیه، ائتلافی از هشت کشور به رهبری فرانسه وارد عمل شد و وظیفه خارج از چارچوب نهادی اتحادیه اروپا و ناتو را بر عهده گرفت.

🔸 طبق این یادداشت، فرانسه می‌خواهد به جای انتظار برای توافق همگان در اتحادیه اروپا، با کشورهای اروپایی «مایل و توانا»، از جمله انگلستان و دانمارک، فعالیت عملیاتی را به انجام برساند. برگزیت نیز نقش مهمی در تقویت این روند داشته است.

🔸 در مقابل، برلین می خواهد اتحادیه اروپا را به عنوان یک بازیگر دفاعی تقویت کند و می‌ترسد که گسترش قالب‌های کوچکتر این تلاش را خنثی کند. توصیه یادداشت آن است که:

۱️⃣ مأموریت‌های کوچک‌تر ذیل ماده ۴۴ پیمان اتحادیه اروپا و با نظارت کمیته سیاسی و امنیتی انجام پذیرد تا از ناهماهنگی‌ها پرهیز شود.

۲️⃣ مکانیسم‌هایی برای چگونگی جذب و به‌کارگیری شرکت‌ها و نهادهای نظامی و امنیتی اروپایی خارج از اتحادیه مانند انگلستان تدوین شود.

۳️⃣ اتحادیه درصدد ایجاد قالب‌های چندملیتی خارج از اتحادیه برای بحران‌های منطقه‌ای مانند منازعات نظامی و امنیتی شمال آفریقا باشد.

✅ به نظر می‌رسد تبعات امنیتی برگزیت و چندپارگی میان اتحادیه به‌مرور در تصمیم‌گیری‌های کلان این نهاد بروز خواهد کرد و ایجاد انسجام میان دولت‌های عضو را با دشواری‌های جدیدی مواجه خواهد ساخت.

(https://ecfr.eu/article/direction-of-force-the-eus-strategic-compass/)

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

▫️@Tabyincenter

گروه رصد