#گزارش_کوتاه
🔹 تارنمای سیپری در گزارشی به روند انتقال سلاح به طرف‌های درگیر در جنگ اخیر قره‌باغ در بازه ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ پرداخته است. در مقدمه گزارش آمده که طولانی‌شدن منازعه سبب شد طرفین درگیری به سوی تقویت تسلیحاتی پیش بروند. گرچه به وضوح برتری آذربایجان بیشتر بود. در این بازه، حجم واردات اسلحه آذربایجان بیش از ۸ برابر بیشتر از ارمنستان برآورد شده است.
🔸 روسیه ۹۴ درصد تسلیحات ارمنستان و ۶۰ درصد اسلحه‌های آذربایجان را تأمین می‌کرد. مسکو برای حفظ نفوذ؛ عمده تسلیحات را با تخفیف یا حتی رایگان به ارمنستان داد ولی آذربایجان هزینه تمام‌شده آن‌ها را می‌پرداخت. فروش هواپیما به ارمنستان و سیستم دفاع هوایی به آذربایجان از جمله نکات جالب گزارش است.
🔸 رژیم صهیونیستی ۲۷ درصد تسلیحات وارداتی آذربایجان را در دست گرفت که ۱۷ درصد از صادرات تسلیحات این رژیم بوده است. علاوه بر انگیزه‌های اقتصادی، تهدید ایران نیز در مقاصد این رژیم برای نزدیکی به آذربایجان نقش داشته است. پهپادها و موشک‌های بالستیک زمین به زمین، مهم‌ترین این تسلیحات بوده‌اند.
🔸 بلاروس ۷ درصد تسلیحات آذربایجان را تأمین کرده که عمدتاً تانک، توپ و راکت بوده است. انگیزه خرید نفت از آذربایجان با هدف کاهش وابستگی بلاروس به روسیه را از مهم‌ترین دلایل این ارتباط برشمرده‌اند. همکاری بلاروس با ارمنستان در حوزه تعمیر و نگهداری تجهیزات نظامی و آموزش‌های رزمی بوده است.
🔸 ترکیه حدود ۳ درصد تسلیحات وارداتی آذربایجان را تأمین کرد. پهپادها از مهم‌ترین این تجهیزات بودند. انتقال تسلیحات ترکیه به آذربایجان نه‌تنها با روابط اقتصادی قوی و پیوندهای فرهنگی بین دو کشور، بلکه با منافع گسترده‌تر سیاست خارجی ترکیه نیز ارتباط دارد.
✅ به نظر می‌رسد روند واردات تسلیحات از سوی هر دو کشور و تقویت توان نظامی‌شان، هم در زمینه‌سازی بروز درگیری، هم در تشدید آن و هم در سرعت‌بخشی به پایان نبرد به نفع آذربایجان، نقشی اساسی داشته است. علاوه بر اینکه احتمالاً روسیه و برخی دولت‌های اروپایی از این پس، نظارت‌هایی بر روند فروش تسلیحات به طرفین، برای جلوگیری از بروز درگیری‌های احتمالی و پراکنده داشته باشند.
منبع
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
