اندیشکده راهبردی تبیین – نبرد این روزهای فلسطین که با ذکاوت و حُسن نظری دقیق «شمشیر قدس» نام گرفته است، به اذعان بسیاری از کارشناسان و ناظران تحولات فلسطین از جهات مختلف رویدادی است که لااقل در بیست سال گذشته نمی‌توان نمونه مشابهی برای آن یافت. این نبرد از حیث نوآوری، ویژگی‌ها و دستاوردها در مقایسه با نبردهای پیشین در ۲۰۰۸، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ واجد نکات و ویژگی‌های برجسته‌ای است که بی‌شک آن را در ردیف مقاطع روشن و افتخارآمیز تاریخ فلسطین قرار خواهد داد. بر این مبنا لازم است تا به صورت اجمالی به بیان برخی از این ویژگی‌های بارز بپردازیم.
درباره ویژگی‌های این نبرد این موارد قابل ذکر است:
۱-در گذشته ما همواره شاهد انتفاضه‌ها (کرانه باختری) و جنگ‌های مقاومت (غزه) به صورت مجزا از هم بودیم و این نخستین‌بار است که هر دو رویداد با هم در یک زمان در حال وقوع است که از یکی‌شدن و همبستگی تمامی فلسطینیان برابر اشغالگری رژیم‌صهیونیستی حکایت دارد. لازم به ذکر است که از حدود یک سال پیش مقاومت در این فکر بوده که چگونه می‌توان مقاومت را به جغرافیایی فراتر از نوار غزه گسترش داد و اکنون با حوادث بیت‌المقدس و تدبیر به موقع مقاومت این راهبرد جنبه عینی به خود گرفته است.
۲-این جنگ، نخستین نبرد تهاجمی مقاومت علیه رژیم صهیونیستی است. در سه جنگ پیشین همواره مقاومت در مقام دفاع از خود برابر تهاجم رژیم‌صهیونیستی قرار داشته، ولی این‌بار مقاومت در اقدامی پیش‌دستانه برای دفاع از بیت‌المقدس و قدس با تعیین ضرب‌الاجل اقدام به موشک‌باران سرزمین‌های اشغالی کرده است.
۳-بحث سوم غافلگیری دشمن صهیونیستی است. آن‌ها در ابتدا نه ضرب الاجل ۴۸ ساعته و در ادامه حتی فرصت ۲ ساعته مقاومت را جدی نگرفتند و ناگهان مشاهده کردند برای نخستین بار ظرف دو دقیقه ۱۰۰ موشک به طور همزمان به سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک شد و پس از آن در ۲ ساعت اول ۳۰۰ موشک یکباره پرتاب شد که نفس این اتفاق تحولی مهم برای مقاومت فلسطین با آن جغرافیا، امکانات و مختصات محدود است و به وضوح موجب شگفتی و تحیّر سران رژیم‌صهیونیستی شد. زیرا این رژیم با دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی متعدد و عریض و طویل نتوانست این حجم آمادگی را در جغرافیای محدود غزه که طول آن تنها ۳۰ کیلومتر است، شناسایی کند و اینگونه غافلگیر نشود!
۴-ویژگی چهارم، تعداد موشک‌های شلیک شده در این نبرد است. تا ظهر دیروز بیش از۳۰۰۰ موشک در انواع مختلف شلیک شده که تا همین‌جا ۳ برابر کل موشک‌های شلیک شده در نبرد قبلی است.
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr2', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr2", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
۵-مسئله بعدی افزایش کیفیت، دقت و برد موشک‌هاست که موجب عبور آن‌ها از سد مجموعه سامانه‌های پدافندی رژیم شده است. در جنگ‌های قبلی در حدود ۵۵ الی۶۰ درصد موشک‌ها رهگیری و منهدم می‌شد ولی در نبرد فعلی به اذعان خود صهیونیست‌ها، چیزی حدود ۱۵درصد آن‌ها منهدم شده است که این قاعده درباره راکت‌هاست و درباره موشک‌های برد بلند مصداق ندارد. این واقعیت نشان می‌دهد مقاومت چه از حیث تکنیک و چه تاکتیک نسبت به گذشته حرفه‌ای‌تر عمل می‌کند.
۶-ویژگی بعدی افزایش شدت نبرد است. در این نبرد برای نخستین‌بار مرکز این رژیم یعنی تل‌آویو به طور مکرر مورد اصابت موشک‌ها قرار گرفته یا تنها فرودگاه بین‌المللی آن‌ها یعنی «بن‌گوریون» مورد اصابت موشک‌ها قرار گرفته که در نوع خود بی‌سابقه است. حتی زمانی‌که فرودگاه «آرون» در جنوب سرزمین‌های اشغالی برای از سرگیری پروازهای بین المللی به جای بن گوریون آماده شد، مقاومت فوراً با موشک یک موشک بالستیک کوتاه‌برد این فرودگاه را که فاصله آن تا غزه ۲۵۰ کیلومتر بود، هدف قرار داد تا با رونمایی از این دستاورد جدید دشمن را متحیر نماید.
۷-ویژگی دیگر این نبرد دقت و هوشمندی در انتخاب اهداف بوده است. از آن‌جایی که رژیم به صراحت گفته به دنبال وارد کردن بیشترین خسارت‌ها به مقاومت است، در عوض مقاومت هم راهبرد خود را بر تحمیل بیشترین فشار به ساکنان رژیم متمرکز کرده است. همانگونه که می‌دانیم اکثر ساکنان رژیم افرادی غیر ایدئولوژیک و سکولار در مقابل اقلیت مذهبی هستند و اولویت آن‌ها رفاه است و به این جهت حاضر به مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی شده و غالباً این افراد در شهرهای ساحلی ساکن‌اند. بر این اساس مقاومت با تمرکز شلیک‌ها بر شهرهای ساحلی موجب وحشت ساکنان شده و دو سوم آن‌ها را به پناهگاه‌ها برده است. همچنین برای اولین‌بار زیرساخت‌های مهمی چون برق به سبب حملات دقیق موشکی مقاومت دچار اختلال شده که این مسئله موجب افزایش نارضایتی از سران رژیم در کوتاه‌مدت و میان‌مدت خواهد شد و می توان انتظار داشت این موضوع بر نتایج انتخابات احتمالی آتی اثر بگذارد.
۸-بحث بعدی افزایش بی‌سابقه تلفات رژیم در مقایسه با گذشته است. تا اینجای کار به اذعان مقامات رژیم ۱۲ نفر به هلاکت رسیده‌اند که این آمار تنها مربوط به غیرنظامیان و شهرک نشین‌هاست و طبق اطلاعات آشکار دست‌کم شش افسر اطلاعاتی رژیم نیز در دو دستگاه خودرو توسط موشک‌های کورنت مقاومت به هلاکت رسیده‌اند. همچنین خبرهای محدودی مبنی بر پنهانکاری تلفات واقعی رژیم نیز منتشر شده است.
[phps] if ( get_post_meta($post->ID, 'stitr3', true) ) : [/phps] [quote align="left"] [phps] echo get_post_meta($post->ID, "stitr3", true);[/phps] [/quote] [phps] endif; [/phps]
۹-بحث دیگر کاهش قابل ملاحظه تلفات و شهدای مقاومت است. تا امروز کل آمار شهدای مقاومت حدود ۳۰ نفر بوده که اکثر آن‌ها یا در حین آماده‌سازی برای انجام شلیک‌ها به نحوی به شهادت رسیده‌اند یا در زمان شلیک مورد شناسایی پهپادها و جنگنده‌ها قرار گرفته و مورد اصابت قرار گرفته‌اند و در این میان تنها ۳ تن از کادرهای رده بالای مقاومت به شهید شده‌اند. این آمار پایین نشان از آمادگی و هوشمندی کادرهای مقاومت به نسبت قبل دارد.
۱۰-نکته پایانی اینکه بنا به اذعان رژیم، آن‌ها تاکنون ۲۷۰ هدف را مورد اصابت قرار داده‌اند که در مجموع حدود چهار پنجم بانک اهداف آماده‌شده آن‌ها بوده است و می‌توان به صورت تقریبی انتظار داشت نهایتاً تا ۴۸ ساعت آینده کل بانک اهداف رژیم به پایان خواهد رسید. اما در مقابل مقاومت به‌رغم شلیک بیش از ۳۰۰۰ موشک، اعلام کرده آمادگی دارد تا نبرد را با همین شدت و کیفیت لااقل تا شش ماه دیگر ادامه دهد. این مسئله نشان می‌دهد مقاومت طی سال‌های اخیر در حوزه تکنیک، تاکتیک، صنعت، مهارت نیروی انسانی و تسلط اطلاعاتی به سطوح بالایی دست یافته که توانسته است اینگونه رژیم صهیونیستی را در میدان دچار استیصال نماید.
نتیجه‌گیری
مجموعه این ویژگی‌ها که ذکر شد تنها بخشی از توانمندی‌ها و دستاوردهایی است که مقاومت توانسته طی سال‌های اخیر با روحیه جهادی و تلاش شبانه‌روزی کسب نماید. البته اهمیت و نقش ایران در پر کردن دست گروه‌های مقاومت در غزه و انتقال فناوری تولید موشک به آن‌ها و پشتیبانی همه جانبه‌شان، واقعیتی است که بر کسی پوشیده نیست. این توانمندی هاست که موجب شده امروز آسیب‌پذیری و ضعف راهبردی رژیم‌صهیونیستی بیش از هر زمان دیگری بر همگان آشکار و هویدا شود. رژیمی که برخی از دولت‌های ضعیف عربی برای تضمین امنیت خود با آن پیمان عادی‌سازی امضا نمودند، در وضعیتی قرار دارد که حتی قادر نیست از خود برابر واحد کوچکی مانند غزه دفاع کرده و ایجاد بازدارندگی نماید چه رسد به اینکه قادر باشد در برابر قدرت‌هایی مانند حزب الله در لبنان یا ایران هماوردی کند.
