لغو “راهپیمایی پرچم‌ها” دستاورد مهم بزرگ مقاومت فلسطین

رژیم صهیونیستی این روزها در وضعیت رعب و بی‌وزنی بی‌سابقه‌ای به سر می‌برد، چراکه با یک جنگ روانی شدید مواجه است؛ یک جنگ شدید روانی که در حال حاضر توسط جنبش مقاومت اسلامی حماس با روش‌های عملی پیشرفته برای تکمیل پیروزی موشکی بزرگ خود در جنگ اخیر غزه در جریان است و این رژیم به سرعت درحال فروپاشی است تسلط خود بر شهر قدس اشغالی و به ویژه بخش شرقی آن را از دست خواهد داد.

عبدالباری عطوان، نویسنده و تحلیلگر مشهور جهان عرب و سردبیر روزنامه رأی الیوم با انتشار یادداشتی درباره رخدادهای اخیر فلسطین نوشت: وقتی پلیس رژیم صهیونیستی به طور رسمی راهپیمایی تحریک آمیز پرچم‌ شهرک‌نشینان که قرار بود روز پنج‌شنبه در قدس اشغالی برگزار شود را لغو و به برگزار کنندگان آن اعلام کرد که اجازه برگزاری آن در قدس را نخواهد داد؛ این بدان معنا است که دولت رژیم و شخص بنیامین نتانیاهو تسلیم تهدیدهای یحیی السنوار، رهبر جنبش “حماس” در نوار غزه و دوستان او در اتاق مشترک رهبری گروه‌های مقاومت شده است که تهدید کرده بودند موشک‌های مقاومت در صورت هرگونه تجاوز به قدس اشغالی و مسجد الاقصی شهرهای اسرائیلی را در هم خواهند کوبید.

خوشحالی اسرائیلی‌ها از تبدیل قدس به پایتختی یکپارچه و انتقال سفارت آمریکا به عنوان هدیه دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا به سرعت از بین رفت و کمتر از شش ماه پس از ترک شکست خورده کاخ سفید، فلسطینی‌ها به دست بالا در این شهر مقدس تبدیل شدند و این ممکن است تنها آغاز کار باشد.

اسرائیلی‌ها روز گذشته با برنامه منحصر به فردی که توسط الجزیره پخش شد از خواب بیدار شدند. در این برنامه شبکه تونل‌های حماس و رزمندگان آن در زیر زمین به نمایش گذاشته شد؛ تونل‌هایی که برخی از آنها تا شهرک‌های محل سکونت اسرائیلی‌ها در نوار غزه امتداد دارد. همچنین در این برنامه دو اسیر اسرائیلی نشان داده شد که از دولتشان می‌خواهند جانشان را نجات دهد و با شروط مطرح شده حماس در مذاکرات تبادل اسرا موافقت کند.

این آخرین فصل از جنگ روانی را تأیید می‌کند؛ رژیم اشغالگر که تجربه فوق‌العاده‌ای در این زمینه داشت و مورد حمایت امپراتوری‌های بزرگ رسانه‌ای و مراکز تحقیقاتی بسیار پیشرفته بود، برای نخستین بار در این جنگ در طول بیش از ۷۰ سال گذشته در برابر نیروهای مقاومت شکست خورده است و در حال حاضر رسانه‌ها، تصویر و کنترل شبکه‌های اجتماعی برجسته‌ترین سلاح‌های این جنگ هستند.

هیچ کس نمی‌تواند اقدامات غافلگیر کننده هفت روز آینده قبل از رای گیری درباره دادن رای اعتماد به دولت ائتلافی که برای سرنگونی بنیامین نتانیاهو تشکیل شد را پیش‌بینی کند. این نگرانی وجود دارد که نتانیاهو برای جلوگیری از رفتن به زندان اقدام به تلاش برای خرابکاری، چه خارجی و چه داخلی کند. خرابکاری خارجی با آغاز جنگ علیه ایران و حزب‌الله و خرابکاری داخلی با تحریک حامیان راست و تندرو خود برای یورش به کنست به سبک دونالد ترامپ؛ یا اینکه پا را فراتر از این حد بگذارد و اقدام به ترور رقبایش یعنی نفتالی بنت، رهبر حزب “یمینا” و یائیر لاپید، رهبر حزب “آینده‌ای هست” و همچنین برخی نمایندگان آنها در کنست بکند. تشدید حفاظت از آنها در روزهای اخیر به خوبی بیانگر این مساله است.

اردوگاه راست افراطی اسرائیلی که برای جلوگیری از اجرای توافقنامه اسلو در سال ۱۹۹۵، اسحاق رابین، نخست‌وزیر پیشین رژیم اشغالگر را در قلب تل‌آویو ترور کرد، از تکرار همان صحنه با ترور بنت و شریکش لاپید دریغ نخواهد کرد تا با توجه به تقسیمات نژادی یهودی‌ها بین غرب و شرق، مانع از تشکیل دولت توسط آنها و سرنگونی نتانیاهو شود.

فلسطینی‌ها متحد بوده و انگشتانشان روی ماشه است و همچنین موشک‌ها در آشیانه‌شان آماده شلیک هستند؛ جنبش فتح برای مقابله با هرگونه تجاوز رژیم اشغالگر به قدس اعلام بسیج عمومی کرده است و شاهد آن هستیم که بازوهای نظامی محور مقاومت در جنوب لبنان و یمن متعهد به ورود به جنگ برای دفاع از قدس اشغالی، اماکن مقدس مسیحی و اسلامی آن و هرگونه جنگی در آینده شده‌اند.

در آخرین ملاقاتم با یاسر عرفات رئیس سابق تشکیلات خودگران فلسطین در تونس و چند روز قبل از بازگشتش به نوار غزه در تابستان ۱۹۹۴، او از من خواست که بیرون از دفترش  در محله “یوغرته” به تنهایی قدم بزنیم و بعد از اینکه مقداری از مقر اقامتش دور شدیم؛ شاید برای دور شدن از دستگاه‌های شنود و به دور از چشم دیگران؛ با لهجه مصری به من گفت: “عباری (عبد الباری) می‌دانم که تو مخالف توافق اسلو هستی و آن را دام اسرائیل برای مقاومت و خلع سلاح کردن آن می‌دانی و من تمامی این نگرانی تو را درک می‌کنم اما به تو اطمینان می‌دهم که ما به آنجا می‌رویم تا نفسی بکشیم و مقاومت را از درون سرزمین خود زنده کنیم و از دولت‌های عرب و صدقات تحقیرآمیز آنها جدا شده و کاملاً به خود تکیه کنیم. خواهی دید که فلسطین به طور کامل آزاد خواهد شد اما نه در زمان من بلکه در زمان تو و خواهی دید که یهودی‌ها از فلسطین به کشورهای اصلی‌شان فرار خواهند کرد اما این اتفاق در زمان تو رخ خواهد داد. تا زمانی که زنده هستم این حرف من را بازگو نکن اما پس از مرگم آزاد هستی.”

اذعان می‌کنم که این حرف یاسر عرفات من را متقاعد نکرد و پیش‌بینی‌اش مرا به هیجان نیاورد و این اعتقاد من با سر کار آمدن محمود عباس و اعتقاد او به هماهنگی امنیتی با رژیم اشغالگر و تعهدش به شلیک نشدن یک گلوله از کرانه باختری به سمت اراضی اشغالی و همچنین تفتیش کیف‌های دانش آموزان در مدارس و مصادره چاقوهای آنها قوی‌تر شد، اما اکنون و پس از آنکه شاهد پیروزی موشک‌های مقاومت در جنگ اخیر غزه بودیم و شش میلیون اسرائیلی ازجمله نتانیاهو و کادر دولتش برای نجات جانشان به پناهگاه‌های زیرزمینی پناه بردند و بنی گانتس، وزیر جنگ این رژیم به واشنگتن رفت تا در پی خالی شدن انبارهای موشک‌های سامانه‌های گنبد آهنین در جنگ ۱۱ روزه از آمریکا التماس موشک برای این سامانه کند؛ متقاعد شدم که دولت رژیم اشغالگر به سرعت از هم فرو می‌پاشد و من به شهرم “اسدود” بازخواهم گشت و در ساحل دریای آن یک کلبه کوچک می‌سازم و روزهای باقی مانده از زندگیم را در آنجا سپری خواهم کرد.

    • این مطلب، صرفاً جهت اطلاعِ مخاطبان، نخبگان، اساتید، دانشجویان، تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران بازنشر یافته و الزاماً منعکس‌کننده‌ی مواضع و دیدگاه‌های اندیشکده راهبردی تبیین نیست.

    منبع: خبرگزاری ایسنا

 

ارسال دیدگاه