🔸 مستند ادعای منتقدان هم سیاست‌هایی مانند اقدام یکجانبه در مواردی از قبیل فشار برای افزایش سهم حمایت مالی کشورهای اروپایی در مأموریت‌های پیمان ناتو، خروج از پیمان ترنس پاسفیک، خروج از پیمان آب و هوایی پاریس، خروج از توافق هسته‌ای با ایران عنوان می‌شد.
🔸 با روی کار آمدن دولت دمکرات و اعلام پیگیری مجدد سیاست چندجانبه‌گرایی توسط ایالات متحده آمریکا، متحدان سنتی این کشور به ویژه در اروپا انتظار داشتند پیوندهایی که دو سوی آتلانتیک را به هم وصل می‌کند و در گذشته تضعیف شده‌اند، مجدداً تقویت شوند.
🔸 اما با توافق اخیر دولت بایدن برای دسترسی استرالیا به زیردریایی‌های اتمی آمریکایی که فوراً موجب لغو قرارداد قبلی این کشور با فرانسه برای خرید این نوع از زیردریایی‌ها شد، نشان داد الزامات سیاست خارجی، ایالات متحده را در مسیری قرار داده است که اگر نیاز باشد از منافع متحدان خود نیز چشم می‌پوشد.
🔸 توافقی که میان آمریکا، انگلستان و استرالیا منعقد و تحت عنوان «توافق آکوس» شناخته می‌شود، بیانگر اولویت‌های جدید سیاست خارجی ایالات متحده است. اولویت‌هایی که بنظر می‌رسد حفظ روابط تنگاتنگ با متحدان سنتی جایی بین آنها ندارد. به عبارتی دیگر تمرکز بر مهار چین بیش از هر چیز دیگری در سیاست خارجی ایالات متحده برجسته شده است.
🔸 به نظر می‌رسد روند بیگانگی با متحدان که در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ مورد انتقاد دمکرات‌ها قرار می‌گرفت، در دوران بایدن نیز ادامه داشته باشد و مهمترین دلیل آن نیز الزامات جدید سیاست خارجی این کشور از جمله اولویت یافتن مهار چین است که سیاست‌هایش بیش از هر کشوری موقعیت و جایگاه ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
