🔸 چین اخیراً بسته‌ای پیشنهادی ارائه کرده که در آن آمریکا در مقابل درخواست همکاری در مسائل جهانی مانند تغییرات آب‌وهوایی، باید از انتقاد از سیستم داخلی چین و سیاست‌های آن در قبال هنگ‌کنگ، سین‌کیانگ، تبت و تایوان خودداری کند.
🔸 نویسنده مدعی است نارضایتی از سیاست خارجی چین در کشورهای حوزه اقیانس هند و آرام گسترش یافته و تشکیل پیمان‌های کوآد و آکوس را نشانه آن دانسته است. در عین حال معتقد است نباید در ظرفیت تهاجمی چین نسبت به آمریکا اغراق کرد.
🔸 از سوی دیگر برخی دولت‌های منطقه‌ای مانند مالزی و اندونزی و هم‌چنین اعضای آسه‌آن، نگرانی خود را در خصوص گسترش رقابت امنیتی و تسلیحاتی آمریکا و چین ابراز داشته‌اند. افزایش زرادخانه هسته‌ای چین در کنار برنامه هسته‌ای کره شمالی و زیردریایی‌های هسته‌ای استرالیا، برنامه‌های عدم اشاعه را در منطقه تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
🔸 در این یادداشت توصیه شده که واشنگتن باید به دنبال یک رابطه چندوجهی با چین باشد: رقابت سالم با پکن و در صورت لزوم مقابله با رفتار تهاجمی آن در کنار پیگیری مذاکرات با حسن نیت در حوزه‌هایی مانند تجارت و کنترل تسلیحات که دو طرف دارای ترکیبی از منافع متضاد و همگرا هستند.
✅ خطای یادداشت، این نکته به نظر می‌رسد است که انتظار دارد چین در مسائلی که مورد تمایل آمریکاست، همراهی کند و در مسائل دیگر مورد هجمه دیپلماسی ایالات متحده قرار بگیرد. این نشان می‌دهد به مرور «سخت‌گیری بر چین» به جای یک تاکتیک، به یک راهبرد در کاخ سفید بدل خواهد شد که سیاست خارجی آمریکا در قبال پکن را دشوارتر خواهد ساخت.
منبع
https://www.brookings.edu/blog/order-from-chaos/2021/10/08/working-toward-responsible-competition-with-china/
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
