1️⃣ اولین مورد، فقدان واکنش قاطع و جدی نسبت به بازداشت و محاکمه ناوالنی، از منتقدان حکومت پوتین است. علی‌رغم لفاظی‌های آمریکا درباره «نقض حقوق بشر» در این خصوص، کاخ سفید اراده‌ای برای پیگیری این پرونده اختلافی نشان نداده و آن را مسکوت وانهاد.
2️⃣ دولت بایدن برخلاف دولت ترامپ که تحریم‌های سنگینی علیه خط لوله نورداستریم2 وضع کرده بود، از این فشارها چشم‌پوشی کرد. حال آن‌که فعالیت این خط ترانزیتی ضربه اقتصادی جدی به اکراین به عنوان متحد واشنگتن می‌زند. به‌ویژه در شرایطی که درگیر نبردی نظامی و امنیتی با روسیه می‌باشد.
3️⃣ جدیدترین مورد، عقب‌نشینی آمریکا از تأسیس پایگاه‌های نظامی در ازبکستان و قرقیزستان برای رصد وضعیت افغانستان بود که با هشدار مسکو منتفی شد. روسیه حتی با پیشنهاد استفاده اطلاعاتی آمریکا از پایگاه‌های روسیه در این کشورها، واشنگتن را تحقیر کرد.
🔸 از منظر سلبی، این نکته راهبردی که مهار روسیه «فعلاً» در اولویت سیاست خارجی دولت جدید آمریکا قرار ندارد، می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد. حتی اگر روسیه با رویکرد تهاجمی‌تری نسبت به متحدان اروپایی کاخ سفید رفتار کند.
🔸 ولی نکته دیگر از منظر ایجابی این است که ازقضا ایالات متحده برای دوران پس از خروج نظامی از غرب آسیا درصدد پی‌ریزی طرحی برای همکاری‌های وسیع‌تر منطقه‌ای با مسکو می‌باشد که طبق آن منافع آمریکا و متحدانش از جمله رژیم صهیونیستی نیز لحاظ گردد. این نرمش را از این منظر نیز می‌توان نگریست.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
