زمینه‌های فقدان اجماع میان همسایگان افغانستان

 نشست‌هایی که با حضور همسایگان افغانستان در مسکو و تهران برگزار شد، نشان داد نه‌ فقط میان قدرت‌های بزرگ و مؤثر جهان، بلکه میان قدرت‌های منطقه‌ای و همسایگان افغانستان نیز اجماع نظر درباره چگونگی فرآیند گذار از حکومت موقت به یک دولت باثبات، وجود ندارد. این تضاد منافع در چند مسأله نمایان است:

 

1️⃣ مصادیق تروریسم
یکی از مهم‌ترین تعارض‌ها میان همسایگان افغانستان، اختلاف‌نظر آنان در خصوص مصادیق شناسایی گروه‌های شبه‌نظامی فعال در افغانستان به عنوان تروریست است. گرچه در رابطه با داعش اجماع نظر نسبی وجود دارد ولی درباره القاعده، تحریک‌طالبان و شبکه حقانی چنین نیست.

2️⃣ دولت فراگیر
اختلاف‌نظر درباره آنچه تحت عنوان دولت فراگیر از آن یاد می‌شود، مصداق دیگری از اختلافات میان همسایگان است. اینکه دولت فراگیر شامل چه قومیت‌ها و مذاهبی باشد و اینکه کدام ملاحظات حقوق‌بشری به‌ویژه درباره زنان رعایت شود، امری نیست که نسبت به آن، میان همسایگان مختلف افغانستان، اجماع نظر وجود داشته باشد.

3️⃣ ابهام طالبان
مسأله دیگر که مانع اجماع نسبی شده، این است که طالبان هنوز نسبت به اینکه از یک جنبش سلفی به یک دولت و ساختار باثبات تغییر ماهیت دهد، در نوسان است. این مسئله سبب شده تا بازیگران حامی این گروه، هم‌چنان بر امکان استفاده از زمین بازی افغانستان برای منازعات نیابتی در رقابت‌های مذهبی و قومیتی، اصرار داشته باشند.

✅ به نظر می‌رسد تا زمانی که پاکستان علیه هند، عربستان علیه ایران و آمریکا نیز علیه ایران، چین و روسیه قصد دارند از صحنه افغانستان وارد عمل شوند، مسأله امنیت و ثبات سیاسی در این کشور حل نخواهد شد و همسایگان نیز به اجماعی پیرامون آینده این کشور نخواهند رسید.

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

@Tabyincenter

ارسال دیدگاه