🔸 شبهات زیادی در مورد انگیزههای واقعی ایران برای آغاز گفتوگو با عربستان بهویژه در زمان کنونی وجود دارد. شاید مهمترین انگیزه، احیای مذاکرات متوقف شده هستهای باشد. طرفهای برجام در حال نزدیکتر شدن به این نتیجه هستند که توافق هستهای در پرتو امتناع ایران از گفتگو درباره برنامه موشکی و منطقهای از بین رفته است.
🔸 بنابراین، در این شرایط و در پی فشارهای منطقهای و بینالمللی، بسیاری از ناظران امور ایران بر این باورند که تهران مسیری را برای حلوفصل هوشمندانه اختلافات خود با کشورهای حاشیه خلیج فارس به ویژه عربستان آغاز کرده است.
🔸 انگیزه دیگر ایران برای پیگیری مذاکرات متقاعد کردن افکار عمومی در داخل است که دولت رئیسی (برخلاف حسن روحانی) قادر به حل مشکلات منطقه و معکوس کردن وضعیت وخیم اقتصادی و انزوای کشور است.
🔸 ایران انگیزههایی مرتبط با عراق نیز دارد. ایران میخواهد بسیاری از شخصیتهای عراقی را در کنترل نهادها و شبهنظامیان عراقی مرتبط با سپاه نگه دارد.
🔸 حال سوال اینجاست که با توجه به انگیزههای ایران برای ادامه گفتوگوها و واقعیت گفتوگوی ایران و عربستان، آیا تهران مایل است برای بازسازی اعتماد ریاض به جای گامهای پوچ، اقدامات واقعی انجام دهد؟ به طور گستردهتر، این سوال کلیدی باقی میماند که آیا رهبری ایران واقعاً آماده است تا گذشته را رها کند و خارج از پروژههای توسعهطلبانه خود به نحو مؤثری در نظم منطقه مشارکت کند؟
🔸 برای دستیابی به پیشرفت واقعی، ایران ابتدا باید از حمایتش از بازیگران غیردولتی که زیر عبای خود فعالیت میکنند دست بردارد و تصمیم بگیرد که واقعاً برای کاهش تنشهایی که در سراسر منطقه ایجاد میکند، تلاش کند.
https://www.mei.edu/publications/where-now-saudi-iranian-dialogue
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter