🔸 ولی کرملین نیز نهایتاً به مواردی مانند سیستم پست و آژانس‌های مسافرتی مشترک بسنده کرده و وعده بازار مشترک انرژی تا پایان 2023 را داده است. نویسنده یادداشت معتقد است مانع اصلی برنامه‌های ادغام، نه نزدیکی بلاروس به غرب پیش از انتخابات، بلکه بی‌میلی لوکاشنکو نسبت به این برنامه‌ها با هدف حفظ نوعی استقلال نسبی از روسیه بوده است.

🔸 مسکو به این دلیل عقب‌نشینی نسبی انجام داده است که مبادا فشار بیش از حد به لوکاشنکو، او را بیش از پیش به غرب نزدیک سازد. کرملین به احتمال زیاد مایل است که شاهد معرفی یک ارز واحد و تنظیم کننده‌های فراملی باشد، اما نه به هر قیمتی. جلوگیری از فرار بلاروس به غرب یک اولویت بسیار بالاتر است.

🔸 اکنون نخبگان حاکم بر مینسک می‌دانند که برای حفظ امتیازات و قدرت خود به حمایت مسکو نیاز دارند. تلاش برای اصلاح قانون اساسی و افزایش کنترل بر چرخش قدرت در همین راستاست. در شرایط کنونی، هدف اصلی کرملین حفظ یک قدرت کنترل شده و همسو با روسیه است تا در بلندمدت، بتواند جانشینان لوکاشنکو را نیز به سوی خود متمایل سازد.

✅ توافقات اخیر مسکو و مینسک ممکن است وضعیت داخلی بلاروس را تشدید کرده و اعتراض‌ها علیه لوکاشنکو را افزایش دهد. هم‌چنین زمینه‌های دخالت اتحادیه اروپا و آمریکا در مسائل داخلی بلاروس را فراهم کند.

https://carnegiemoscow.org/commentary/85749

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

@Tabyincenter

گروه رصد