🔸 نویسنده بیان می‌کند که بین بی‌عملی اوباما و زیاده‌خواهی ترامپ، رویکرد میانه‌ای وجود دارد. یک رویکرد یکپارچه مستلزم آن است که هر یک از طرفین یک حرکت معنادار اما قابل برگشت به سوی طرف دیگر، به قصد دنبال کردن توافق‌های بیشتر و با هدف نهایی کاهش تهدید برای ایالات متحده و ایجاد ثبات در شبه‌جزیره کره، انجام دهد.
🔸 به عنوان اولین گام، آمریکا و متحدانش تحریم‌هایی که بر بخش کشاورزی کره شمالی اِعمال کرده‌اند، لغو نمایند و در مقابل کره شمالی نیز به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه دهد از تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم بازدید کنند. برگشت‌پذیری این اقدامات دلیل موفقیت آمیز بودن آنها است. پیونگ‌یانگ می‌تواند بازرسان را اخراج کند یا واشنگتن می‌تواند تحریم‌ها را بازگرداند.
🔸 توافق‌های کوچک ولی مستمر و تدریجی، می‌تواند صلح را به شبه‌جزیره کره بازگرداند. اگر معامله اولیه برقرار باشد، حداقل می‌توان مراحل بعدی را حدس زد: تبادلاتی با هدف اطمینان‌یابی و شفافیت زرادخانه کره شمالی یا ارائه مشوق‌هایی که چشم‌انداز انباشت مواد تسلیحات هسته‌ای یا دانش تکثیر در خارج از این کشور را کاهش می‌دهد.
✅ نویسنده معتقد است که آمریکا باید کره شمالی هسته‌ای را بپذیرد و به جای تلاش برای نابودی زرادخانه هسته‌ای پیونگ‌یانگ درصدد مهار آن برآید. به نظر می‌رسد این راهبرد که به جای یک توافق جامع درصدد انعقاد توافق‌های کوچک‌تر ولی مستمر باشند، ممکن است درباره ایران نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
https://www.rand.org/pubs/perspectives/PEA1495-1.html?utm_campaign=&utm_content=1635957118&utm_medium=rand_social&utm_source=twitter
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
