🔸 هر یک از طرفین در روایت خود، طرف دیگر را محرک این منازعه و مقصر ورود به محدوده تمامیت ارضی خود قلمداد کرده است. باکو مدعی است نیروهایش به «تحریک گسترده نیروهای ارمنی» واکنش نشان دادند و ایروان گفته است نیروهای آذربایجان به «دو موضع» نیروهای ارمنی حمله کردند.
🔸 در جریان این درگیری، جمهوری آذربایجان از محور کریدور لاچین به سوی مناطق مرزی ارمنستان تعرض کرده و سعی کرده از جبهه شمال سیونیک به مرز ایران و ارمنستان برسد. کریدور لاچین در ماه‌های اخیر به دلیل الحاق قره‌باغ به جمهوری آذربایجان و هم‌چنین اخلال باکو در فرآیند ترانزیتی ایران از این مسیر، محل توجه بوده است.
🔸 اتصال جمهوری آذربایجان به نخجوان از خاک ارمنستان را می‌توان هدف نهایی باکو از این تعرض‌ها دانست. اقدامی که می‌تواند دو پیامد نامطلوب برای ایران داشته باشد:
1️⃣ قطع دسترسی ایران به ارمنستان و توقف مسیر ترانزیت ایران به ارمنستان، گرجستان و سپس اروپا که مزیت نسبی ایران در تسهیل دسترسی باکو به نخجوان از خاک ایران را نیز از میان می‌برد. این اقدام، منافع اقتصادی و موقعیت ژئوپلتیک ایران را خدشه‌دار خواهد ساخت.
2️⃣ با توجه به دسترسی ترکیه به نخجوان، اتصال این محدوده به جمهوری آذربایجان، امکان دست‌یابی ترکیه و ناتو به ساحل خزر از مسیر زمینی را فراهم می‌کند. حضور ناتو در مرزهای شمالی و دریای خزر، در کنار نفوذ رژیم صهیونیستی در باکو، تبعات امنیتی برای ایران خواهد داشت.
✅ به نظر می‌رسد ایران در کنار تلاش برای مذاکرات با روسیه، ارمنستان، گرجستان، جمهوری آذربایجان و ترکیه، از هر گونه هشدار و حتی اقدام سخت‌افزاری اعم از مانور نظامی و یا ورود محدود و موقت نیز نباید ابایی داشته باشد.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
