🔸 در یادداشت اذعان شده که آمریکا نمی‌تواند همه آنچه می‌خواهد را از طالبان بگیرد. آزادی انتخابات و رسانه‌ها، حقوق اقلیت‌های مذهبی و تشکیل دولت فراگیر مواردی نیستند که طالبان نسبت به آن نرمش نشان دهد. ولی طالبان برای اداره کشور به منابع مالی و شناسایی رسمی نیاز دارد که اهرم فشار مناسبی برای برخی خواسته‌هاست که می‌تواند رئوس آن چنین باشد:

1️⃣ غذا و مراقبت‌های بهداشتی باید بدون پیش‌داوری‌های جنسیتی، مذهبی یا سیاسی در دسترس همگان قرار گیرد.

2️⃣ دختران و زنان از حق آموزش و برابری فرصت‌های شغلی برخوردار باشند.

3️⃣ قوانین مبتنی بر شریعت و نظام قضایی پس از مشورت با دیگر دولت‌های سنّی‌مذهب که روال‌هایی تعدیل‌شده دارند، وضع گردد.

4️⃣ هیچ همکاری بین طالبان و القاعده نباید وجود داشته باشد و طالبان باید بپذیرد اگر نتوانند داعش را در قلمرو خود کنترل کنند، ممکن است ایالات متحده مستقیماً اقدام کند.

5️⃣ برای اینکه موارد مذکور قابل راستی‌آزمایی باشد، طالبان باید یک نیروی ناظر بین‌المللی را برای نظارت بر این وعده‌ها بپذیرد که هم‌چنین بر زندان‌ها و دادگاه‌ها نیز نظارت نماید.

✅ اینکه طالبان به چنین توافقی رضایت دهد، در هاله‌ای از ابهام است. با توجه به تکثر و تنوع جامعه افغانستان و هم‌چنین فقدان نظارت رسانه‌ای قوی، اجرای خواسته‌های مطرح‌شده با پیچیدگی‌های بسیاری در این کشور مواجه است. همچنین تحولات ماه‌های گذشته نشان می‌دهد دولت آمریکا خود مسبب بسیاری از مشکلات کنونی افغانستان است و جایی برای طلبکاری این دولت باقی نمی‌ماند.
منبع

https://nationalinterest.org/feature/only-diplomacy-can-save-afghanistan-disaster-195926

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

@Tabyincenter

گروه رصد