🔸 بروئر عنوان میکند که لزوماً پس از دستیابی ایران به سلاح هستهای، کمپین فشار جهانی که ریتکیه انتظار دارد، محقق نخواهد شد و ضرورتاً سیاست خطرناک «تغییر رژیم» نیز به نتیجه نخواهد رسید. به نظر نویسنده، اطلاعات حاکی از آن است که ایران تصمیمی برای تولید سلاح هستهای نداشته ولی توانایی آن را به دست آورده است. چیزی که اصطلاحاً «راهبرد پرچین» نامیده میشود.
🔸 طبق این یادداشت، تمایل ایران به اجرای برجام نشان از آن دارد که این کشور ارادهای برای حرکت به سوی سلاح هستهای ندارد. علاوه بر اینکه انواع نظارتهای پادمانی و فراپادمانی نیز مانع چنین اقدامی است و ایران فاقد تأسیسات مخفی هستهای است که در آن چنین اقدامی را سامان بخشد.
🔸 بروئر مدعی است در صورت حرکت ایران به سمت تولید کلاهک هستهای، آمریکا و رژیم صهیونیستی توانایی نظامی جلوگیری از این امر را دارند و استدلال ریتکیه در «سرعت» ایران برای تولید سلاح، اغراقآمیز است. ریتکیه خواستار اقدام نظامی علیه ایران هستهای است ولی مشخص نیست نخبگان و جامعه آمریکا از چنین اقدامی حمایت کنند.
🔸 دو فرض نادرست دیگر ریتکیه از نظر اریکبروئر، اول این است که گمان میکند آمریکا از سیاست «تغییر رژیم» در یک کشور دارای سلاح هستهای حمایت خواهد کرد. حال آنکه بیثباتی سیاسی در چنین کشوری برای آمریکا خطرناکتر است. دوم اینکه مردم ایران نیز پس از دستیابی احتمالی به سلاح هستهای، ممکن است آن را نشانهای از غرور ملی پنداشته و به جای مخالفت، به حمایت برخیزند.
✅ این یادداشت نشان میدهد میان نخبگان آمریکایی در خصوص چگونگی مواجهه با ایران و همچنین بررسی روند تحولات کنونی، تعارضهای جدی وجود دارد که در سیاستهای دو حزب اصلی نمایان شده است.
https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2021-11-16/nuclear-iran-not-inevitable
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter