🔸 در ۱۱ اوت ۲۰۲۱، ۹ کارگر چینی در انفجاری در پاکستان کشته شدند که آخرین مورد از حملاتی بود که شهروندان چینی را هدف قرار داد. این حادثه آسیب‌پذیری اتباع چینی و دارایی‌های خارجی آن و نیاز به بهبود حفاظت و امنیت کارگران در کشورهای خارجی را برجسته کرد.
🔸 شرکت‌های خصوصی نظامی اگرچه اولین بار در دهه ۱۹۹۰ ظهور کردند، اما نیاز به آن برای چین از دهه ۲۰۰۰ به بعد آشکارتر شد. این ضرورت به ویژه زمانی که چین منافع خود را در مناطق ناپایدار جهان گسترش داد، روشن شد. با این حال چین در این زمینه از شرکت‌های غربی و روسی بسیار عقب‌تر است.
🔸 دو معضل اصلی در راه توسعه این شرکت‌ها در چین، اولاً موانع قانونی در چین برای حمل و کاربرد سلاح برای شرکت‌های خصوصی است. ثانیاً این شرکت‌ها در کشورهایی می‌توانند مجوز فعالیت را بیابند که رابطه مساعد دیپلماتیک و سیاسی با پکن داشته باشند. چنان‌چه عمده فعالیت شرکت‌های خصوصی نظامی روسی در آسیای مرکزی است.
🔸 در صورت توسعه، این شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای به بخشی از سیستم اطلاعاتی امنیتی کمربند-جاده تبدیل می‌شوند که به موجب آن این شرکت‌ها به جمع‌آوری اطلاعات حیاتی و همکاری با سفارت‌خانه‌های چین کمک می‌کنند. در واقع شرکت‌های چینی بیشتر شبیه مدل روسیه خواهند بود که بر اساس وابستگی تقریباً کامل به دولت است.
✅ این شرکت‌ها می‌توانند به عنوان بخشی از برنامه ژئوپلیتیک که چین برای نظم منطقه‌ای و جهانی در نظر گرفته، عمل کنند. آسیای مرکزی، جنوب شرق آسیا، غرب آسیا و اروپای شرقی ممکن است اولین مقاصد فعالیت این شرکت‌ها باشند.
https://nationalinterest.org/feature/china-private-military-companies-are-future-195772
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
