🔸 امارات و ترکیه بیش از یک دهه برای نفوذ در منطقه با یکدیگر رقابت کردهاند. قدرت فزاینده اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک و نظامی دو کشور، همراه با محیط شکننده منطقهای، به این رقابت دامن زده است. این رقابت بین آنکارا و ابوظبی برای هر دو طاقتفرسا و پرهزینه بود. در طول موج قیامهای عربی، ترکیه از تغییرات دموکراتیک در خاورمیانه حمایت کرد، در حالی که امارات پتانسیل خود را پشت سر دیکتاتورها گذاشت.
🔸 برخلاف ترکیه، امارات منابع ملی محدودی برای شرکت در رقابتهای منطقهای دارد. جمعیت امارات 10 میلیون نفر است که حدود 12 درصد آن را شهروندان اماراتی تشکیل میدهند. این کمبود ذاتی این کشور را مجبور به خرید نیروی انسانی و کارشناس کرده است و این در حالی است که ترکیه چنین کمبودی را احساس نمیکند.
🔸 امارات با این حال توانست در دوره ترامپ با پرداخت هزینههای گزاف برای لابیگری از حمایت سیاسی، تسلیحاتی و… آمریکا بهرهمند شود. همچنین به سبب ارتباط نزدیک محمدبنزاید و محمدبنسلمان امارات توانست از حمایتهای متنوع و گسترده عربستان نیز بهره برد. ابوظبی همچنین با پیوستن به پروژه عادیسازی، روابط سیاسی با اسرائیل برقرار کرد.
🔸 با روی کار آمدن بایدن در نهایت شبکه ضعیف اتحادهای امارات از بین رفت و این کشور در موقعیت ضعیفی قرار گرفت و از طرفی با عربستان نیز وارد رقابت شد و این روند در نهایت موجب شد تا امارات متوجه شود که رقابتش با ترکیه غیرقابلدفاع است.
🔸 ترکیه یک بازار در حال ظهور و پرسود برای امارات است. با کاهش ارزش لیر، ترکیه اکنون مکانی عالی برای سرمایهگذاریهای خارجی است. گزارشها حکایت از این دارد که امارات بنا دارد میلیاردها دلار در بخشهای سلامت، صنعت و خرید تسلیحات در ترکیه سرمایهگذاری نماید.
https://www.trtworld.com/opinion/the-feasibility-of-the-turkey-uae-rapprochement-51908
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter