مذاکرات هسته‌ای؛ محوریت کدام متن؟

مواضع کارشناسان برخی اندیشکده‌های آمریکایی و هم‌چنین دولت‌مردان ایالات متحده، اروپا و روسیه نشان می‌دهد مهم‌ترین دلیل سرعت اندک مذاکرات، اختلافات ایران و طرف‌های غربی درباره متنی است که باید محور مذاکره قرار بگیرد: پیش‌نویس شش دوره پیشین یا متن مکمل تیم مذاکره‌کننده جدید ایران؟

 

🔸 واقعیت آن است که نه متون پیش‌نویس و یا مکمل و نه پیوست و توضیحی رسمی درباره آن‌ها در دسترس نیست. ولی شاید از فحوای کلام برخی کارشناسان و مذاکره‌کنندگان بتوان به بخشی از اختلاف‌نظرها پی برد. تا پیش از دور هفتم مذاکرات، دو کارگروه «تحریم‌ها» و «برنامه هسته‌ای» تشکیل و آغاز به کار کرد.

🔸 متن پیش‌نویس حاصل کار این دو کارگروه بود که طبق آن بخشی از تحریم‌هایی که آمریکا باید مرتفع سازد و برخی محدودیت‌هایی که قرار بود بر برنامه هسته‌ای ایران اعمال شود، مشخص شده بود. ولی اختلاف‌نظر در خصوص «راستی‌آزمایی» و «ضمانت» پا برجا ماند. اکنون طبق شنیده‌ها تیم جدید مذاکره‌کننده ایران اولاً تحریم‌هایی را به لیستی که باید مرتفع شود افزوده و ثانیاً خواستار حفظ برخی دستاوردهای هسته‌ای شده است.

🔸 ایران نه فقط خواستار رفع تحریم‌های برجامی و هم‌چنین تحریم‌های هسته‌ای دوران ترامپ بلکه تحریم‌های غیرهسته‌ای است که مشخصاً انتفاع اقتصادی ایران را هدف قرار داده است. در سوی دیگر، در جریان گام‌های ایران در راستای کاهش تعهدات، پیشرفت‌هایی به‌ویژه درباره ماشین‌های نسل جدید غنی‌سازی رخ داده که برجام درباره آن‌ها سکوت کرده و ایران دلیلی برای حذف آن‌ها از چرخه سوخت هسته‌ای نمی‌بیند.

✅ شروع به کار کارگروه جدید «زمان‌بندی» نشان می‌دهد طرفین اراده برای رفع اختلافات در دو متن مذکور دارند. اکنون روشن شده که پیشرفت‌های هسته‌ای فراتر از برجام و تولید سانتریفیوژهای جدید، اهرم فشار مناسبی در مقابل تحریم‌های غیربرجامی است. به این پشتوانه ایران می‌تواند بگوید اگر آمریکا و اروپا خواستار بازگشت همه چیز در برنامه هسته‌ای به وضعیت قبل از برجام هستند، لازم است وضعیت تحریم‌ها را نیز به پیش از آن بازگردانند.

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

@Tabyincenter

ارسال دیدگاه