🔸 در ماه‌های گذشته رقابت و تخریب میان دو بال اصلی جریان اهل سنت، یعنی الحلبوسی و الخنجر شدت گرفته بود. الخنجر به عنوان شخصیتی ثروتمند و صاحب نفوذ خواهان رهبری تمام جریان‌های اهل سنت بود و حمایت ترکیه را به همراه داشت.

🔸 الحلبوسی اما به عنوان چهره جوان ساحت سیاسی عراق که توانسته حامیان پرتعدادی به ویژه از استان الانبار جذب کند، خود را شایسته رهبری اهل سنت عراق می‌داند. امارات حامی الحلبوسی است.

🔸 نتایج انتخابات پارلمانی نشان داد الحلبوسی در دوران عدم محبوبیت مشاهیر سیاسی، توانسته است بیشترین رأی را در میان اهل سنت به دست آورد و در کل عراق نیز چهارم شود. به نظر می‌رسد این رأی بالای شخص وی و حدود ۳۷ رأی ائتلاف تقدم، مسیر غلبه الحلبوسی بر الخنجر را فراهم کرد.

🔸 احتمال بالای تداوم ریاست الحلبوسی بر پارلمان آتی نشان می‌دهد اولاً جوان‌گرایی و توجه به نیروهایی با سابقه مدیریتی کمتر در میان اهل سنت نیز تقریباً مؤثر بوده است. ثانیاً امارات با وجود بیش از یک دهه تأخر نسبت به ترکیه در ورود به ساحت سیاسی عراق، انتخاب هوشیارانه‌تری داشته است. ثالثاً نیروهای شیعی با همه تلاش‌ها برای جلوگیری از تداوم ریاست الحلبوسی احتمالاً به دلیل اختلافات شدید داخلی نتوانستند راه به جایی ببرند.

🔸 نکته پایانی اینکه فارغ از چرایی ائتلاف نیروهای اهل سنت و شکاف متراکم میان نیروهای شیعه، باید در نظر گرفت که پایداری هیچ ائتلاف و وحدتی در عراق تضمین شده نیست. کنشگری احزاب داخلی و بازیگران خارجی اما نشان می‌دهد شکاف میان شیعیان فزاینده و میان اهل سنت قابل مدیریت است.

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

@Tabyincenter

نعمتی