🔸 در این گزارش آمده است پس از کسب میزان کافی اورانیوم غنی‌شده برای تولید بمب هسته‌ای، اولاً باید کلاهکی که امکان گنجایش مواد شکافت‌پذیر را داشته باشد، ساخته شود. سپس باید موشک بالستیکی که امکان حمل این کلاهک را دارد، تولید گردد. و نهایتاً باید در یک محیط آزمایشی، پرتاب شود.
🔸 دیوید آلبرایت، بنیانگذار مؤسسه علوم و امنیت بین‌الملل، گفته است که ایران کمتر از دو ماه دیگر می‌تواند اولین مرحله یعنی مواد اورانیوم غنی‌شده با غنای 90 درصد را تولید کند و تا شش ماه دیگر، مواد منفجره هسته‌ای را آزمایش کند.
🔸 اما برخی مقامات اسرائیلی معتقدند زمان تولید کلاهک و موشک و سپس آزمایش از لحظه تولید اورانیم کافی، بیش از یک سال خواهد بود. داریل کیمبال، مدیر انجمن کنترل تسلیحات نیز معتقد است «این یک دوره چند ساله خواهد بود.»
🔸 به نظر نویسنده تفاوت این تخمین‌ها ناشی از ابهام جامعه اطلاعاتی نسبت به توان‌مندی‌های واقعی ایران درباره فاز «تحقیق و توسعه» برنامه هسته‌ای و هم‌چنین توانایی و تجهیزات موشکی است. آن‌ها نمی‌دانند که آیا ایران می‌تواند یک ماده هسته‌ای قابل انفجار را در یک موشک قرار بدهد یا خیر و آیا موشک تولیدشده پس از پرتاب به مقصد خواهد رسید؟
✅ مسأله «زمان گریز» اکنون به مسأله‌ای حیاتی در تصمیم‌گیری‌های آمریکا و اروپا در مذاکرات وین بدل شده است. ارزیابی‌های اشاره شده در این گزارش نشان می‌دهد ضرب‌الاجل اواسط بهمن‌ماه برای رسیدن به توافق از اعتباری چندانی برخوردار نیست و صرفاً برای فشار بیشتر بر ایران در مذاکرات مطرح شده است.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
