شرکت‌های نظامی خصوصی؛ ابزار روسیه در جهان عرب

اندیشکده کارنگی در مصاحبه‌ای با روسلان تراد روزنامه‌نگار و نویسنده در حوزه جنگ‌های ترکیبی، به ابعاد استفاده روسیه از شرکت‌های نظامی خصوصی به‌ویژه واگنر در سوریه، لیبی و سودان به عنوان ابزار سیاست منطقه‌ای مسکو پرداخته است. به گفته تراد، کسب منافع اقتصادی و ارتقای قدرت منطقه‌ای، دو هدف مهم مسکو در بهره‌برداری از نیروهای نظامی خصوصی است.

 

🔸 در این مصاحبه آمده است: این شرکت‌ها به آموزش نظامی به نیروهای بومی هم‌سو با مسکو می‌پردازند. بدین ترتیب بلوک قدرت مایل به روسیه در این کشورها تقویت می‌شود و امکان استخراج منابع طبیعی و عقد قراردادهای تسلیحاتی در این دولت‌ها برای کرملین بیش از پیش فراهم می‌گردد.

🔸 شرکت واگنر در سودان محافظت از عمرالبشیر را بر عهده داشت و پس از حذف وی، با ارتش وارد رابطه شده و حفاظت از پروژه‌های اقتصادی روسیه در سودان را بر عهده گرفت. در سوریه، بخشی از نیروهای بومی تربیت‌شده توسط واگنر، به عضویت ارتش سوریه درآمدند و در واقع اهرم‌های فشار مسکو در سوریه را افزایش دادند. در لیبی، گرچه خلیفه حفتر نتوانست قدرت را قبضه کند، ولی روسیه به ذخایر انرژی این کشور دست یافت و حفاظت از آن به واگنر واگذار شد.

🔸 استفاده از مزدوران چندین مزیت عمده دارد. اول، امکان انکار را فراهم می‌کند. روسیه می‌تواند از عملیات نظامی بدون دخالت آشکار حمایت کند. دوم، این نیروها کارآمد، با تجربه و پویا هستند. سوم، هزینه آنها نسبت به واحدهای ارتش ارزان‌تر است.

✅ به نظر می‌رسد که موفقیت نیروهای نظامی خصوصی روسی در سوریه در یاری‌رسانی به ارتش و نیروهای مردمی، موجب تکرار آن در سودان و لیبی شد. موفقیت این الگو در کشورهای عربی را می‌توان به ماهیت غیردموکراتیک این دولت‌ها، فقدان ثبات سیاسی و نیازمندی این دولت‌ها به تسلیحات و نیروی نظامی روسیه، نسبت داد.

https://carnegie-mec.org/diwan/86207

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

@Tabyincenter

ارسال دیدگاه