آیا اولتیماتوم به روسیه کافی است؟

کارنگی در تحلیلی، معتقد است پاسخ مکتوب آمریکا و ناتو به مسکو، رافع نگرانی‌ها در خصوص حمله احتمالی روسیه به اوکراین نیست. نویسنده درباره منشأ نگرانی روسیه به سابقه حملات تاریخی به این کشور از سوی اروپا در دوران جنگ‌های جهانی اول و دوم اشاره می‌کند.

 

🔸 اکنون با شدت تنش، عقب‌نشینی برای روسیه و اروپا دشوار است. ولی نمی‌توان یک ارتش را در زمانی نامحدود در شرایط میدانی آماده نگاه داشت. تهدید به استفاده از زور در کوتاه‌مدت بسیار مؤثر است، اما هر چه طولانی‌تر شود، ارزش خود را از دست می‌دهد. به همین دلیل روسیه باید آماده اعتباربخشی به تهدیدش باشد.

🔸 نویسنده مهم‌ترین عوامل و دلایل اعتماد به نفس کنونی مسکو که به باور نویسنده، الهام‌گرفته از دوران شوروی است، را چنین برمی‌شمارد. اول تقویت تسلیحاتی روسیه در مقایسه با دوران شوروی،دوم اینکه روسیه برخلاف شوروی تاکنون هیچ چیزی را به هیچ طرفی واگذار نکرده و سوم، حمایت اقتصادی چین در برابر تحریم‌های اقتصادی غرب.

🔸 در این یادداشت آمده که روسیه از اجتناب غرب از جنگ اطلاع دارد. به همین دلیل، بدون استفاده از زور، از نگرانی غرب از وقوع جنگ، بهره‌برداری می‌کند. نویسنده اذعان دارد که علاوه بر حکومت، مردم روسیه نیز نسبت به گرایش اوکراین به غرب، حساس و نگران هستند.

🔸 پرسشی که باقی می‌ماند اینجاست که چرا دولت‌های متحد روسیه در جریان جنگ جهانی دوم و سپس جنگ سرد، در نهایت به دشمن مسکو بدل شده‌اند. توصیه این یادداشت، حمایت تسلیحاتی از اوکراین و مذاکره با روسیه درباره پیمان موشک‌های هسته‌ای میان‌برد است. گرچه به گفته نویسنده، چنین تاکتیک‌هایی برای توقف رویکرد کنونی پوتین کافی نیست.

✅ به نظر می‌رسد هدف کرملین در ممانعت از عضویت اوکراین در ناتو کاملاً روشن است. با این حال اینکه چه اقدامی را اتخاذ کند، بستگی به روند تحولات و تصمیمات اتحادیه اروپا و آمریکا دارد.

https://carnegiemoscow.org/commentary/86326

 

ارسال دیدگاه