🔸 پاکستان نگران است که در صورت شناسایی طالبان، روابطش با همسایگان افغانستان و همچنین آمریکا تیره شده و فشارهای اقتصادی را بر اسلام‌آباد وارد کند. اما علی‌رغم این مسائل، پاکستان به دفاع از طالبان در مجامع و نشست‌های بین‌المللی و گفتگوهای دو یا چندجانبه ادامه می‌دهد.
🔸 مقامات پاکستانی معتقدند که غرب با استفاده از مشوق‌ها، بیشتر از تنبیه و تحریم، می‌تواند به رفتار طالبان شکل دهد. زیرا افزایش تحریم‌ها هم مهاجرت را افزایش داده و هم به تقویت رویکردهای غرب‌ستیز و در نتیجه تقویت گروه‌های تروریستی می‌انجامد.
🔸 نویسندگان بر این باورند که دولت پاکستان باید از تأیید رویکرد ارتجاعی و بنیادگرایانه طالبان نسبت به اقلیت‌های مذهبی و قومی و همچنین زنان اجتناب کند. زیرا این امر به تقویت گروه‌های شبه‌نظامی تکفیری در داخل پاکستان می‌انجامد که با دولت در ستیز هستند.
🔸 نویسندگان همچنین با پاکستان توصیه می‌کنند که بازگرداندن اجباری مهاجران را متوقف کند. به جای این کار، با کمک سازمان‌های بین‌المللی و دیگر دولت‌ها، مسیرهای هوایی و زمینی از پاکستان برای ارسال کمک به مردم افغانستان تعبیه شود تا از موج مهاجرت بکاهد.
✅ دولت پاکستان، طالبان را مؤلفه‌ای برای اِعمال نفوذ در افغانستان می‌بیند. ولی با توجه به نیازمندی‌های اقتصادی کنونی، به نظر می‌رسد طالبان در بلندمدت به بازیگرانی که بتوانند کمک اقتصادی بیشتری ارائه دهند، متمایل خواهد شد. عربستان و امارات شاید از دولت‌هایی باشند که در آینده افغانستان، بتوانند نقش بیشتری از پاکستان ایفا کنند.
https://www.crisisgroup.org/asia/south-asia/pakistan/320-pakistans-hard-policy-choices-afghanistan
