🔸 به بیان سوآین، گرچه چین حمله را محکوم نکرده و آمریکا را مقصر این وضعیت دانسته، نباید با او به مثابه روسیه و به عنوان یک «قدرت سرکش» برخورد کرد. زیرا به باور او دلایل بسیاری وجود دارد که پکن ضمن حفظ روابط دوستانه با مسکو، مایل است موضع متمایزی از آمریکا و روسیه در نسبت با حوادث جاری اتخاذ کند. به همین دلیل به درخواست روسیه برای کمک نظامی، پاسخ مثبت نداده است.

🔸 حفظ موضع دیرینه مبنی بر ضرورت حفظ تمامیت ارضی و استقلال کشورها و عدم مداخله در امور داخلی؛ حفظ وجهه چین در افکار عمومی کشورهای اروپایی و نهایتاً جلوگیری از سوءاستفاده آمریکا از روابط چین و روسیه به هدف ائتلاف‌سازی علیه پکن در جنوب شرقی آسیا؛ سه مسأله چین در بحران اوکراین است که موضع این دولت را از روسیه دور می‌سازد.

🔸 به همین دلیل چین سعی کرده به مثابه قدرتی صلح‌دوست ظاهر شود که ضمن دعوت طرفین به خویشتن‌داری و مذاکره؛ با تحریم‌های غرب نیز مخالفت کرده است. گرچه به شرکت‌های چینی اجازه داده تا آن‌ها را رعایت کنند. این فرصتی برای آمریکاست تا درها را به روی روابط مساعدتر و مثبت‌تر با چین بگشاید.

🔸 بخشی از ساختار سیاسی آمریکا از دوران ترامپ این تصور را القا کرده‌اند که چین و روسیه یک بلوک اقتدارگرا در برابر دولت‌های دمکراتیک ایجاد کرده‌اند. دامن زدن به این تصورات، راهگشا نیست. برعکس، آمریکا می‌تواند پیام‌های معتبری را به پکن ارسال کند که اگر چین از پوتین دورتر شود، روابط تجاری و دیپلماتیک واشنگتن با پکن از تقابل‌های پیشین فاصله خواهد گرفت.

(https://responsiblestatecraft.org/2022/03/23/on-ukraine-us-would-be-smart-not-to-push-china-off-the-thin-red-line/)

☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿

▫️

گروه رصد