ایالات متحده چه در هشداردهی پیش از جنگ، چه در تحریم روسیه و چه در کمک‌های نظامی و «بشردوستانه» به اوکراین از اروپا پیشی گرفته است.
🔸 فرانسه که مدعی ایده «استقلال راهبردی» بود امروز دیگر انگیزه‌ای برای مذاکره با روسیه ندارد و آلمان گرفتار اختلافات داخلی درباره نوع مواجهه با این نبرد است. از سوی دیگر، این جنگ به افزایش وابستگی نظامی ناتو و کشورهای اروپایی به آمریکا انجامیده و در نتیجه انگیزه کشورهای اروپایی برای برنامه «همکاری دفاعی اروپا» با هدف توسعه یک نهاد نظامی مستقل را کاهش خواهد داد.
🔸 نویسندگان معتقدند با توجه به اهمیت و اولویت مهار چین در سیاست خارجی آمریکا و محدودیت‌های منابع ایالات متحده، رهبران آینده این کشور از اروپایی‌ها انتظار خواهند داشت که بیشتر بار مواجهه با روسیه را بر عهده بگیرند. این مسأله به ویژه در صورت پیروزی جمهوری‌خواهان در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری، تشدید خواهد شد.
🔸 اما به اذعان نویسندگان، اروپا از توان و ظرفیت کافی به خصوص در حوزه نظامی و امنیتی برای چنین مواجهه‌ای برخوردار نیست. به نظر می‌رسد جنگ روسیه و اوکراین نشان می‌دهد که برای اروپایی‌ها غیرممکن است که در تأمین امنیت خود پیشگام شوند. اما به همان اندازه غیرممکن به نظر می‌رسد که ایالات متحده این حمایت و پشتیبانی را برای یک نسل دیگر ادامه دهد.
✅ وابستگی قابل توجه برخی دولت‌های اروپایی به روسیه در زمینه انرژی، تفاوت در سطح توان مالی و صنعتی آنان و نهایتاً تفاوت در اراده و گرایش سیاسی دولت‌ها به خصوص با رشد راست‌گرایی در این قاره، امکان اتخاذ یک اراده واحد برای پیگیری «استقلال راهبردی» را دشوارتر ساخته است.
https://ecfr.eu/article/the-exaggerated-death-of-european-sovereignty/
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
@Tabyincenter
