#گزارش_کوتاه
🔸 در نبرد نظامی، حفظ قلمرو از کسب آن مهم‌تر است. به اعتقاد نویسنده یکی از دلایلی که روس‌ها نتوانستند بخشی از قلمروی اشغال‌شده را حفظ کنند، ساختار سلسله‌مراتبی فرماندهی نیروهای نظامی روسی است که از ابتکار عمل و تطبیق سریع بدنه با واقعیت‌های میدانی جلوگیری می‌کرد.
🔸 ابتکار پوتین در تصرف کریمه آن بود که به جای تهاجم رسمی با نیروهای روسی، از شبه‌نظامیان روس‌تبار بهره بُرد. بدین ترتیب اولاً مانع از تشدید فشارهای خارجی شد و درخواست الحاق به روسیه را خواسته‌ای از درون جامعه اوکراین القا کرد. ثانیاً آماده بود در صورت حمایت همه‌جانبه غرب و مقاومت اوکراین از این هدف عقب‌نشینی کند.
🔸 این ابتکار در دونباس تکرار نشد زیرا به مرور زمان ارتش اوکراین به واسطه تجهیزات غربی تقویت شد. از سوی دیگر هر چه ارتش روسیه بیشتر در خاک اوکراین پیشروی نمود، امکان تداوم پشتیبانی لجستیک کاهش می‌یافت. تخریب زیرساخت‌های غیرنظامی نیز در افزایش انگیزه نیروهای اوکراین و تقویت ارتش کی‌یف توسط غرب مؤثر بود.
🔸 در مرحله دوم نیز روسیه دستاوردی جز تصرف کامل ماریوپل نداشته است. اگر روسیه بتواند راهبرد تهاجمی را تداوم ببخشد شاید بتواند دونباس را به طور کامل به دست بیاورد. در غیر این صورت شاید ناگزیر از پذیرش آتش‌بس برای حفظ دستاوردهای کنونی باشد. اعتماد متقابل فرماندهان و بدنه ارتش، تأمین تجهیزات مورد نیاز، کیفیت آموزش و مهارت‌ها و نهایتاً وفاداری به هدف رهبران سیاسی در جنگ، چهار معیاری است که نتیجه نهایی این نبرد را تعیین خواهد کرد.
https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2022-06-14/ukraine-war-russia-why-fails?utm_source=twitter_posts&utm_campaign=tw_daily_soc&utm_medium=social
