#تحلیل_کوتاه
🔸 پسران‌هایی وجود دارد که تداوم دیپلماسی پینگ‌پونگی را محدود می‌کند. در اولین مورد، انتخابات آتی میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا می‌تواند فشارها بر بایدن برای توافق را تشدید کند. بروز برخی منازعات منطقه‌ای میان گروه‌های مقاومت و نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه نیز جناح مایل به توافق را در آمریکا تحت فشار قرار می‌دهد.
🔸 در عین حال به نظر می‌رسد دولت‌های ایران و آمریکا اراده سیاسی کسب توافق را دارند. به ویژه که هر دو برای ارائه یک دستاورد در سیاست خارجی به آن نیاز دارند و جایگزین بهتری از توافق موجود مشاهده نمی‌کنند. طرفین تقریباً به سقف امتیازاتی که می‌توانند ارائه دهند، رسیده‌اند.
🔸 ایران طبعاً انتظار دارد پرونده‌های تحقیقات پادمانی مختومه شود. زیرا تمایل ندارد در زمان اجرایی‌شدن توافق، چنین پرونده‌هایی موجب بهانه‌جویی آمریکا و اروپا برای بدعهدی در رفع تحریم‌ها و حتی احیاناً فعال‌سازی مکانیسم ماشه شود. گرچه تجربه پایان ادعاهای موسوم به PMD در برجام می‌تواند در احیای توافق هسته‌ای نیز مورد توجه قرار بگیرد.
🔸 درباره تضمین‌ها نیز احتمالاً ایران به پایداری توافق تا پایان دولت بایدن رضایت بدهد. زیرا اولاً بعید است شرکت‌های خصوصی و حتی دولتی غربی حاضر به سرمایه‌گذاری بلندمدت در ایران باشند، و ثانیاً با توجه به ترکیب کنگره – که دست برتر با مخالفان برجام است – امکان سنگ‌اندازی و اخلال در مسیر انتفاع ایران، با تضمین دولت، محدود نمی‌شود.
