در پی تصمیم ایالات متحده آمریکا برای خروج یک‌جانبه از توافق هسته‌ای و بازگرداندن تحریم‌های ضد ایرانی، تحریم نفتی و به «صفر» رساندن صادرات نفتی ایران در دستور کار دولت آمریکا قرار گرفت. اما بعد از گذشت بیش از دو ماه از موعد اجرای تحریم نفت ایران، آمریکا هنوز نتوانسته است به خواسته خود دست پیدا کند و بر خریداران نفت ایران جهت توقف واردات از این کشور فشار وارد کند. چرا؟
تأکید «جان بولتون» مبنی بر ضرورت تعیین شروطی جهت محافظت از کردهای هم پیمان آمریکا قبل از هرگونه اقدام برای خروج از سوریه، با واکنش تند کلامی و رفتاری مقامات ترکیه‌ای و شخص اردوغان مواجه شد. این اتفاق در کنار پیام توئیتری دونالد ترامپ و پاسخ متقابل وزیرخارجه ترکیه « ابراهیم کالین»، تضاد سیاست‌های آنکارا – واشنگتن در قبال شرق فرات و نحوه تعامل با کردهای سوری را بیش از پیش عیان ساخت.
دکتر ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در دیدار با عمار حکیم در عراق اظهار داشت: «شما از خاندانى هستيد كه از رحم ملت عراق زاييده شده و هر كس همانند شما مسئولیتی را مي‌پذيرد بي‌شك با تخريب و اهانت روبه‌رو مي‌شود. ما شما را كلمه عراق و عمق استراتژيك آن مي‌دانيم.»
با تأیید گفتگوی ایران و هیئتی از طالبان از سوی وزارت امور خارجه، این موضوع در صدر بسیاری از اخبار و تحلیل‌های رسانه‌های داخلی و خارجی قرار گرفته است. سؤالی که مطرح می‌شود، این است که ایران چرا به گفتگو با طالبان نشسته و آن را علنی ساخته است؟
