هم‌زمان با اعلام پایبندی ایران به برجام از سوی دولت ایالات‌متحده آمریکا، خبر انتصاب تیمی برای بررسی و اعلام عدم پایبندی ایران توسط دونالد ترامپ منتشر شد که این مسئله را می‌توان نقطه عطفی در تلاش آمریکایی‌ها برای مقصرتراشی از ایران، در بحث خروج از برجام قلمداد کرد..

در فرایند انعقاد برنامه‌ی جامع اقدام مشترک (برجام) نهادهای بین‌المللی متعددی دخیل بوده‌اند که به‌غیراز شورای امنیت، قدر مشترک همگی آن‌ها سازوکارهای اجرایی غیر الزام‌آور است . این نهادها در قالب حقوق نرم مبادرت به ارائه‌ی یک سلسله ترجیحات رفتاری می‌نمایند. از این حیث تأثیر و تاثّراتی که نگارش برجام با هرکدام از این نهاد‌ها داشته است مطمح نظر این پژوهش است.

اروپایِ بدون بریتانیا، در مقابل آمریکایِ ترامپ متحدتر و مستقل تر خواهد بود. اما نه آنقدر توان دارد که کاملا مستقل از آمریکا در عرصه بین المللی به کنشگری بپردازد و نه اساسا منافع کلان راهبردی این دو آنقدر متمایز است که بتوان از "جدایی" آنها سخن گفت.

به نظر می رسد با توجه به زمان طولانی که بریتانیا برای ترک رسمی اتحادیه در پیش دارد و همچنین آگاهی از مصائب برگزیت به احتمال زیاد خروج این کشور از اتحادیه هر گز اتفاق نمی افتد، بلکه بریتانیا از این مجرا چانه زنی خود در اتحادیه را افزون تر خواهد کرد.