این نوشتار تلاش می‌‌کند تا این مؤلفه‌‌‌ها و برگه های جدیدی که می‌‌تواند در آینده روابط عربستان و مصر تاثیرگذار باشد را تببین نماید.

هنوز هم صدای ناقوس کلیسا و بانگ الله اکبر مسجد همچنان به گوش می‌رسد. معنایش این است که گرچه هر از چند گاه پیروزی نصیب یکی ازدورقیب دیرینه گشته؛ اما هیچ کدام میدان را ترک نگفته است؛ لیکن بی‌نتیجه بودن اینگونه کشمکش‌ها و منازعات،به طرفین فهمانده است که باید به جای زور، گفتگو را نشاند و بهتر است که به جای نفی یکدیگر در صدد شناخت واقعی‌تر یکدیگر برآیند.

روابط قاهره- ریاض در چند سال اخیر فراز و فرودهای زیادی را پشت سر گذاشته است؛ اما در ماه‌های اخیر مجدداً روابط دو کشور در مسیر گرم‌تر شدن قرار گرفته است؛ اما بیش از آنکه سیاست‌های کلان دو کشور با هم منطبق باشد، عوامل خارجی مانند فشارهای دولت ترامپ و ایران ستیزی و ترس راهبردی عربستان از ایران باعث گردیده تا ریاض و قاهره فعلاً از آتش توپخانه خود علیه یکدیگر بکاهند.

دیدار سیسی از کاخ سفید و استقبال گرم دونالد ترامپ از وی، به اعتقاد برخی نشان از اهمیت نقش مصر و اولویت آن در ساختار عربیِ سیاست خارجی آمریکا دارد در حالیکه در بررسی روابط دو کشور، باید همواره بر پویایی و تداوم منافع میان دو کشور حول امنیت و ثبات سخن گفت اگرچه در بستر تأمین منافع دوجانبه می‌تواند متضمن تاکتیک‌هایی در ظاهر نگران‌کننده باشد.