حمایت جدی و حضور جمهوری اسلامی در عراق، نه تنها با هدف بالا بردن ضریب امنیت ملی کشور در برابر تهدیدات خارجی صورت می گیرد، بلکه جایگاه قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی را به نحو فزاینده‌ای ارتقاء می بخشد. جمهوری اسلامی به عنوان ضامن بقاء و وحدت عراق و حتی سوریه و لبنان، زمینه های لازم برای ایجاد یک قدرت منطقه ای دست نیافتنی را ایجاد می‌نماید.
به نظر نمی‌رسد که اتحادیه اروپایی و بسیاری از کشورهای عضو آن تمایل چندانی به عضویت ترکیه در شرایط کنونی داشته باشند و اگر هم جلسات و گفتگوهایی صورت می‌گیرد، عمدتاً با اکراه و شک و تردید است و لذا هر واقعه‌ای که بتواند در این روند اخلال ایجاد کند و آن را به تعویق اندازد، با خرسندی و موافقت ضمنی یا علنی اتحادیه اروپایی مواجه می‌شود. اگرچه در طول این سال‌ها، مذاکرات ترکیه و اتحادیه اروپا با فراز و نشیب‌های متعددی همراه بوده اما همواره مسیر رو به جلویی را طی می‌کرده است.
اکنون بعد از ماه‌ها بحث و جدل و بازشماری آرای برخی حوزه‌های رأی‌گیری انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، بالاخره دو طرف توافقنامه تشکیل دولت وحدت ملی را امضا کردند. هرچند در دوران انتخابات، مقامات اسلام‌آباد سعی داشتند نگاه یکسانی به هر دو نامزد انتخابات داشته باشند، اما پاکستان بیشتر از اینکه علیه دولت افغانستان و یا نامزدهای کنونی موضع بگیرد، بیشتر بر ضد منافع ملی افغانستان موضع گرفته است تا با تأمین شرایط ناامنی در مرزها و گسترش مرزهای خود، وضعیت را به نفع خود شکل دهد.
