بمب‌گذاری در روسیه، انفجار سفارت ایران در بیروت، بمب‌گذاری و ترور وزیر اسبق اقتصاد لبنان بطور مستقیم توسط داعش انجام گردید. نقش اول این بازی بندر بن سلطان بود. برای رهایی از این مرداب سیاسی باید طوری زمین بازی عوض شود که عربستان در معرض اتهام نباشد.

رئیس دیدبان حقوق بشر سازمان ملل متحد پس از انتشار خبر مرگ آریل شارون نخست وزیر پیشین اسرائیل، چنین بیان داشت: «باعث تأسف و شرمندگی است که شارون بدون آنکه به دلیل نقش خود در کشتار صبرا و شتیلا محاکمه شود، به زیر خاک می‌رود.»

اینکه چرا عربستان، اسرائیل را از اولویت‌های تهدیدات امنیتی خود خارج کرده و به جای آن ایران را نشانده، جای بسی تأمل دارد! یکی از دلایل این امر را شاید بتوان هم‌پیمانی پنهانی دو رژیم علیه ایران دانست که هر یک بر اساس دستورالعملی مشترک در زمینه‌ها و جبهه‌های مختلف در حال نبرد با ایران‌اند.

سعودی‌ها برای دو چندان کردن انگیزه‌ی اقدامات خود، مجبور به دادن امتیاز به دشمنِ به اصطلاح ایدئولوژیک خود یعنی رژیم صهیونیستی شدند. حکومت ریاض برنامه‌ی صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را خطری برای خود می‌داند ولی به رسمیت شناخته شدن موجودی به نام اسرائیل را خطر نمی‌داند!